Categorie: The Flying Dutch Family

Alle categorieën

Opvoeden met een Growth Mindset - The Flying Dutch Family

Yes! De inschrijving voor het 3 Maanden Programma van Opvoeden Met Een Growth Mindset is gestart!

Ik zit hier al typend te stuiteren van enthousiasme: Gisteren is de inschrijving voor het 3 Maanden Programma van Opvoeden Met Een Growth Mindset van start gegaan. In september, oktober en november duiken we in kleine groepjes de wereld in van leren, groeien, omgaan met uitdagingen, vertrouwen in jezelf ontwikkelen en meer en meer en meer van dat soort prachtigs en krachtigs. Een jaar geleden organiseerden Thaddeus en ik al meerdere workshops en daar werd ontzettend enthousiast op gereageerd. Vlak daarna emigreerden we naar Noorwegen en lag onze focus vooral op de transitie op zoveel verschillende vlakken: ons gezin, ons nieuwe thuis, oneindig veel papierwerk en geregel wat betreft officiële documenten, school voor de kids, werk van Thaddeus en mij en een nieuw sociaal leven opbouwen. Nu we inmiddels een jaar in Noorwegen wonen is er wat meer ruimte ontstaan om wat andere dingen op te pakken. En waar staat het hart het meeste voor open? Juist: Samen met andere ouders en mensen die met kinderen werken (op school, kinderdagverblijf, naschoolse opvang, in de sport) beweging brengen in de ontwikkeling van een Growth Mindset. Hoe we dat vorm gaan geven kun je zien op deze poster:

Opvoeden met een Growth Mindset - The Flying Dutch Family

Investeren in je eigen ontwikkeling en die van je kind(eren)

Een Growth Mindset betekent dat je brein ervoor openstaat om te groeien. De tegenhanger is een Fixed Mindset en dit betekent dat je brein het bordje ‘gesloten’ voor de deur heeft hangen: ik wil geen nieuwe dingen leren, ik wil niet groeien, ik kan niet veranderen, ik ga geen uitdagingen aan en ik ga het niet proberen. Delete alle dikgedrukte en onderstreepte woorden uit et voilá: dat is precies wat helemaal past bij een Growth Mindset. Deze manier van denken, praten en doen (leven dus eigenlijk) kost heel veel training en onderhoud. Je Growth Mindset is als een spier die je kunt laten groeien, maar die ook z’n kracht kwijt kunt raken wanneer je je focus kwijtraakt. Tijdens het 3 Maanden Programma van Opvoeden Met Een Growth Mindset gaan we jouw mindset onderzoeken en bedenken we samen waar voor jou winst te behalen valt op dit gebied. Daar zullen we de eerste twee weken van het programma mee aan de slag gaan. Je zult leren hoe jouw kinderen jouw spiegels zijn en hoe jouw mindset invloed heeft op die van hen. Om invloed te kunnen uitoefenen op de mindset van je kinderen, is het van essentieel belang dat je eerst bewust wordt van je eigen mindset en hiermee actief aan de slag gaat.

Kleine groepen, persoonlijke aandacht

Er zullen vier groepen van maximaal vijf deelnemers per groep toegelaten worden aan het programma. Op deze manier kunnen we een veilige en vertrouwde omgeving scheppen om open te praten over hetgeen wat ons dagelijks zoveel bezighoudt: onze eigen persoonlijke ontwikkeling en de opvoeding van onze kinderen. Ook zal de mogelijkheid worden aangeboden om een Whatsapp groep te starten, zodat we elkaar op de hoogte kunnen houden van de wekelijkse opdrachten die bij het thema van de training horen. Je kunt vertellen welke situaties uitdagend waren voor jou, welke mooie stappen je hebt gezet (ieder stapje mag gevierd worden!) en er kunnen vragen gesteld worden. We zullen elkaars cheerleaders zijn in onze persoonlijke ontwikkeling en in het vinden van onze weg als het gaat om de opvoeding van onze kinderen:

Samen zullen we rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.

—————————————————————–

Praktische informatie

  • De trainingen zullen online plaatsvinden via Google Meet. Wanneer je niet bij een training aanwezig kunt zijn, kun je deze later op een door jou gekozen moment terugkijken.
  • Voor de betaling zal ik je een betalingsverzoek sturen die gelinkt is aan onze zakelijke rekening in Nederland.

Hoe kun je je aanmelden?

Ben je geïnteresseerd geraakt om je aan te melden of heb je nog vragen over het programma? Stuur dan een email naar annette@theflyingdutchfamily.nl

liefs,

Annette

PS: Mocht je nieuwsgierig zijn naar hoe anderen de vorige Mini Workshops over Opvoeden Met Een Growth Mindset ervaren hebben, dan kun je hier een aantal reacties lezen:

Annette de GraafPlaats een reactie

Wintersport met kids – Da’s efkes andere koek!

Thaddeus en ik houden enorm van wintersport. Onze vakanties samen naar Oostenrijk waren fantastisch en bestonden uit non-stop snowboarden + après skiën tot in de late uurtjes. Ook voordat we elkaar ontmoetten zoefden we heel wat bergen af en dansten we er daarna op los. Dit jaar gingen we voor het eerst als gezin op wintersport en moesten we ons idee van wintersport flink bijschaven. Want: met jonge kinderen op wintersport gaan lijkt in niets op die wilde avonturen die we in het pre-kids tijdperk beleefden. Het was zeker nog wel wild, maar dan op een compleet andere manier!

Bepakt en bezakt op reis

We pakken het liefst zo min mogelijk spullen in als we reizen. Dat hebben we geleerd toen we 14 maanden op reis waren: less = chiller en overzichtelijker. Maar wat als je naar de sneeuw gaat ipv naar de zon? Dan heb je toch al gauw heel wat meer spullen nodig. Handschoenen, mutsen, sjaals, sneeuwpakken, thermokleding, laarzen, helmen, skischoenen, ski’s, snowboardschoenen, snowboard, sleetjes en de allerlei basic daily needs natuurlijk. Daar was ik op donderdag (de dag voor vertrek op vrijdag 24 december) langzaamaan mee begonnen om klaar te leggen. Totdat we het voorstel kregen van de eigenaars van de Tiny Cabin die we gehuurd hadden om een dagje eerder te komen, omdat het huisje al vrij was. ‘Langzaamaan klaarleggen’ veranderde in Speed Tetris voor gevorderden en 1,5 uur later zaten we met z’n vijfjes in de auto op weg van ons huis in Aksdal naar Voss.

Hop hop, die berg op

De berg op is niet zo’n groot probleem (wel goed klemmen die peuter in de skilift), maar dan komt de vraag: HOE ga je op een veilig manier naar beneden? Voor de meisjes was de oplossing om skiles te volgen, zodat ze alle belangrijke skills konden leren. Op de eerste dag maakten ze al de afdaling de hele berg af! Zo knap! Voor Sol lag dat iets anders. Meneertje Koekpeertje zit in de ‘ik-wil-alleen-maar-bij-mama-zijn’ fase en besloot absoluut niet naar de skileraar om te kijken. Huilend klampte hij zich aan mijn benen vast en dat betekende het einde van de skiles. Gelukkig konden we de geboekte uren voor hem doorschuiven naar Jools & Pippa. Die waren daar heel blij mee. Sol vond het wel fantastisch om samen met zijn papa en mama ontelbaar keer de kinderpiste af te racen, dus daar vermaakten wij ons prima. Warme choco in het restaurant bovenop de berg vond Sol ook een feestje. Om en om brachten Thaddeus en ik tijd door met Solliebollie, wat ons de gelegenheid gaf om zelf te snowboarden en te skiën.

De mooiste compensatie

Het grootste verschil met zonder kids op wintersport gaan is dat je weinig tijd hebt om zelf los te gaan op de piste. Maar als je dan een afdaling helemaal in je uppie kunt maken, dan is het heel heel heel intens genieten. Even ben je weer gewoon helemaal jezelf. Even ben je weer geen verantwoordelijk gezinshoofd en kun je opgaan in het moment. Wat een geluk!

De andere compensatie voelt misschien wel nog intenser: zien hoeveel plezier je kinderen hebben tijdens het leren skiën. Plezier hebben in iets nieuws leren. Plezier hebben in vallen en opstaan. Plezier hebben in doorzetten en merken waarin dat doorzetten resulteert. Plezier hebben in buiten spelen en sporten. Ik knalde zowat uit elkaar van trots toen Jools, Pippa en ik met z’n drietjes voor het eerste de hele bergafdaling maakte. Er stonden tranen in m’n ogen van trots en er vlogen 1000 vlindertjes rond in m’n buik.

En Sol, oh Sol! Wat een stoer meneertje! In het begin moest hij enorm wennen aan die vreemde harde schoenen en gekke latten onder z’n voetjes. Ook de kou was soms best pittig op z’n gezichtje. Maar ook hij zette door en merkte hoe leuk het is om te racen op ski’s. Tijdens de lange bergafdalingen zong hij non-stop liedjes (van Hakuna Matata tot Hup Holland Hup) en deed hij alsof hij een ambulance was om mensen die gevallen waren te redden.

Kleine beentjes, grootse prestaties

Zo’n hele dag op ski’s is hard werken voor ieder gezinslid. Voor Sol (nog geen 2,5 jaar oud en nog geen meter lang), voor Pippa & Jools (3 uur opperste concentratie tijdens de skiles met z’n tweetjes en 1 leraar), maar ook voor papa en mama is het topsport. Een spartelende peuter aan- en uit- en aan- en uitkleden is geen walk in the park. Een peuter met een spanningsboog van 3 seconden geconcentreerd een berg af laten skiën is een high intensity workout. Ook de après-ski is ietsjes anders dan voorheen. Als iedereen moe is, bevordert dat niet persé de sfeer. Aan dat rozige, vermoeide gevoel moesten we allemaal even wennen de eerste twee dagen. Toen we de lat (jaja, woordgrapje) wat lager legden de dagen erna -door onszelf niet zoveel met elkaar te bemoeien en elkaar wat down-time te gunnen- ging het een stuk beter. Onze lijven en hoofden hadden allemaal megaprestaties geleverd. Daar mag je best even de tijd voor nemen om van bij te komen op een manier die jij zelf fijn vindt.

Movie Time!

Voor het eerst sinds heel lange tijd heb ik weer een reisfilmpje in elkaar gezet. Onze wintersport gevangen in 8 minuten. Zo kunnen we er wanneer we maar willen weer naar kijken en er opnieuw van genieten. We kijken regelmatig naar onze reisfilmpjes die we maakten tijdens en na onze wereldreis. De meiden vinden het vooral heel grappig om zichzelf terug te zien in een jongere versie op de allermooiste plekken op aarde.

Oké. Genoeg gekletst. Tijd voor actie en muziek!

Veel liefs,

Annette

Annette de GraafPlaats een reactie
The Flying Dutch Family - een half jaar in Noorwegen

Bijna een half jaar in Noorwegen: Hoe gaat het nu met ons?

Eerlijk gezegd dacht ik bij het typen van de titel niet echt na over wat het antwoord zou zijn. Een antwoord was nog niet verbonden aan die vraag. Maar nu ik er wat dieper induik komt het besef: Tja, goede vraag wel! Want: Hoe gaat het nou eigenlijk met ons? Leuk om over na te denken tijdens het typen!

Let’s go back. Way back. Back into time.

Whoppa, de intro van dit Blackstreet (ken je ze nog??) liedje neemt ons even mee terug in de tijd. Een half jaar terug, wel te verstaan. Niet al te lang in een mensenleven, maar het voelt wel als een eeuwigheid geleden dat we vanuit Amsterdam het vliegtuig instapten op weg naar een nieuw leven in Noorwegen. Behalve dat Thaddeus en ik allebei een baan hadden, wisten we verder nog helemaal niet wat ons te wachten stond. We hadden voor de eerste 2 weken een hotel geboekt, maar dat was het. Het was een heel heel heel bizar gevoel om aan te komen in een land aan te komen waar we niet op vakantie gingen, maar waar we gingen wonen. Een land waar 4 van de 5 gezinsleden nog nooit geweest waren! Aan die eerste weken terugdenkend, krijg ik een trots gevoel. Wat hebben wij die start gerockt! Ook op de momenten die best pittig waren, bleven we best rustig. We hebben uiteindelijk 6 weken met z’n allen in een hotelkamer gewoond en in die tijd 2 auto’s en een huis gekocht. Wowww! Rock on!!!

Dat huis, waar we nu ruim 4 maanden wonen voelt echt heerlijk als ons thuis. Er zijn nog heel wat projecten die aangepakt kunnen worden, maar we vinden het voor nu wel even oké. We hebben heel wat muren waar het behang afgestoomd is en nog niets voor in de plaats is gekomen. Ook zijn er muren waar halve repen behang aan hangen in allerlei bijzondere vormen, maar dat is wat het is. Het valt mij niet eens meer op! Het is hier gezellig en mooi aangekleed en dat compenseert die gekke muren van ons. Binnenkort komt er een aannemer op bezoek om samen na te denken over wensen en mogelijkheden en dan kunnen we die plannen concreet maken. Alles op z’n tijd.

Schoolliefde

Waar we de meisjes in Nederland nog uit hun bed moesten trekken om naar school te gaan, springen ze nu iedere ochtend dolenthousiast hun bed uit. Jools en Pippa zijn dol op hun juffies, meester en klasgenoten en gaan iedere dag met veel plezier naar school. Jools haar meester is een enorme fan van outdoor education, waardoor hun klas regelmatig grote delen van de dag in het bos doorbrengt. In de regen, sneeuw, zon, wind: all good! Prachtig om te zien hoe dat het beste in Jools naar boven brengt. We zien Jools groeien en bloeien. Iedere dag!

Pippa geniet van de uitdagingen om te leren lezen en schrijven en rekenproblemen op te lossen. Ze kan helemaal haar eigen ‘bubbly self’ zijn en mag leren op haar eigen tempo en manier. Op een stoel, onder een tafel, op een stapel kussens op de grond: all good! Reken/lees/schrijflesjes met haar grade 1 (groep 3) klasgenootjes of liever iets uitdagenders met de grade 2 kinderen: all good. Komt Pippa met een idee om de ochtend te beginnen met verven? Dan gaat de juf dat regelen en bedankt ze Pippa voor de inspiratie.

Wat een geluk om die ontwikkeling van de meiden van zo dicht mee te mogen maken. Dagelijks brengt Pippa zelfs een uurtje bij mij in de klas door, in grade 2. Nooit gedacht dat het zo leuk zou zijn om juf van je eigen kind te zijn!

We genieten alle 3 als een malle van Inquiry Based Learning. Samen nieuwsgierig zijn, samen leren, samen ontdekken en samen mega trots zijn op onze groei als mens.

Jeetje, wat hebben wij op het gebied van school de beste keus ooit gemaakt om onze kinderen uit het reguliere Nederlandse basisonderwijs te halen. Als ik eraan denk dat ze anders iedere dag op hun stoeltje stilletjes non-stop werkboeken door moesten werken dan komt er spontaan een knoop in m’n maag. Dit is overigens geen aanval op alle reguliere basisscholen in Nederland. Gelukkig zijn er ook echt wel leraren en scholen die echt naar het kind kijken ipv gestandaardiseerde methodes en testen als uitgangspunt te gebruiken. Helaas is het op veel te veel scholen nog mega ouderwets en doen de leraren maar gewoon wat ze altijd al deden. Er worden termen gebruikt als ‘leerachterstand’ (een achterstand op wie of wat?) en ‘onder het niveau van de groep’. Dat doet mijn moeder- en juffenhart pijn. Laten we niemand met iemand vergelijken en iedereen aanmoedigen zijn eigen pad te bewandelen op zijn eigen tempo. Laten we al die tijd en aandacht die nu besteed wordt aan alle kinderen mee te laten komen op hetzelfde niveau besteden aan het ontwikkelen van een Growth Mindset. Wanneer kinderen dat rotsvaste vertrouwen in zichzelf ontwikkelen dat ze weten dat ze alles kunnen leren wat ze willen, dan wordt leren lezen en rekenen -en al het andere wat best belangrijk is om te leren- een feestje! Hoe te gek zou het zijn wanneer dat het doel wordt van de basisschooltijd: dat kinderen stevig in hun schoenen staan, emotioneel in balans zijn, weten dat hun brein grenzeloos is en dat ze uitdagingen met plezier aanpakken.

Zo, dat had even niets meer te maken met hoe het nu met ons gaat, maar het was wel een interessante zijweggetje!

Hoe gaat het met onze mannen?

Sol had het in het begin echt wel moeilijk om iedere dag door ons naar barnehage te worden gebracht. In Nederland was hij nog nooit bij een kinderdagverblijf geweest, dus de struggle was onwijs logisch. Hij heeft de eerste weken veel gehuild, maar dat werd steeds minder en minder en minder en nu is hij zo blij om naar z’n schooltje te gaan. Hij is gek op zijn vriendjes, maar nóg gekker op z’n juffie. Prachtig om te zien hoe hij zich zo thuisvoelt op school. En prachtig om te horen hoe vloeiend hij Noors spreekt! Mega trots op ons guppie.

Over ‘thuisvoelen’ gesproken… Thaddeus heeft ook een tweede thuis. Bij CrossFit Verftet heeft hij zich ontwikkelt tot belangrijk en zeer gewaardeerd lid van het team. Hij is daar helemaal op z’n plek en vind het heerlijk om omringd te worden door mensen die gezond leven net zo hoog in het vaandel hebben als hij. Een toplocatie en positieve community die hem versterken in zijn missie om iedere dag het allerbeste uit zichzelf naar boven te halen.

Liefde voor ons

Ja jeetje, wat ben ik idioot trots op ons. Zit ik dan -hier op een fijne comfi stoel- dit verhaal te typen. Links van me vlamt de open haard lekker warm en op rechts is het allermooiste uitzicht ooit. Onze tuin is één groot avonturenpretpark en als we vanaf de oprit naar rechts lopen, staan we met een paar passen in het bos wat tegelijkertijd de start is van een heerlijke hike naar de top van de berg Alvanuten (225 meter hoog). Beneden in de gang staan half-ingepakte tassen bijna klaar voor onze wintersportvakantie naar Voss morgen. Voor het eerst op vakantie hier in Noorwegen met z’n vijfjes. Jools en Pippa krijgen iedere dag snowboardles en Sol skiles. Thaddeus en ik gaan om de beurt genieten van afdalingen in een magisch mooie omgeving en ik zie het al voor me dat we tussen alle sportieve activiteiten door lekker in onze cabin (OP de piste!) warme choco drinken en spelletjes spelen met elkaar.

Wat doen we het goed en wat vinden we het leven in Noorwegen fijn. De sfeer is hier heerlijk ontspannen. Mensen bemoeien zich vooral met zichzelf en zijn warm en vriendelijk. Oordelen en veroordelen lijkt hier niet in het woordenboek voor te komen. Focussen op wat je hebt en daar de liefde, positieve energie en aandacht aangeven: wat een lekker leven!

Fijne kerstdagen, lieve jij!

Liefs,

Annette

PS: Herstel: We gaan niet morgen op vakantie. Haha we zijn net de auto ingesprongen, omdat de eigenaars van de cabin ons uitgenodigd hebben een dag eerder te komen. Zo leuk en lief! Nu komen we vanavond laat aan en hebben we daarmee morgen een hele dag extra. Yay!

Annette de GraafPlaats een reactie
The Flying Dutch Family - 3 maanden Noorwegen en 1 week Nederland

Na 3 maanden Noorwegen, nu 1 week in Nederland

Yayyyy, hier zijn we dan hoor! Hoppakee met onze voetjes op Neerlandsche bodem. Wat een feest! Gisteren was een mooie reisdag, gevuld met avonturen op de vluchthavens en in de vliegtuigen. Jools, Pippa, Sol en ik hebben daar enorm van genoten. Er was zoveel te ontdekken en leren. Vooral voor Sol, die gisteren zijn 3e en 4 vlucht op z’n naam zette, was alles een grote belevenis. Jools en Pippa gaan eerder richting vlucht nummer 40, maar dat maakte voor de pret niet uit. Ze vinden vliegen en reizen in het algemeen sowieso een feestje. Adventure Galore! Thaddeus ging in z’n eentje op avontuur: Hij reed vrijdagmiddag vanuit z’n werk naar de haven van Stavanger, om vanuit daar met de boot naar Denemarken te varen. Vanaf het noorden van Denemarken startte zijn autorit naar Nederland. En nu staat hier op de oprit van zijn ouders, onze Noorse auto. Zo gek en te gek!

What to do in ons heerlijke kikkerlandje?

Het allerallerbelangrijkste voor ons is om fijne tijd door te brengen met onze geliefde familie en vrienden. Maar wat een gedeelde eerste plaats heeft is om een rustige, ontspannen en gezellige week te hebben. Dat betekent dus dat we niet de hele week gaan volknallen met afspraken. Wat super verleidelijk is, omdat we zoveel leuke lieve mensen kennen die we met heel veel liefde zouden willen zien. Maar…. als we teveel willen, dan haalt dat de glans van deze week af. Dan wordt het een race waarbij we achter onszelf aanhollen. En als we één ding geleerd hebben in Noorwegen, dan is het dat less zoveel meer is. Geen haast en lekker leven in het moment.

Dus dat doen we nu. Sol is met opa Frank aan het wandelen. Jools heeft een logeerpartijtje bij haar beste vriendin Kaat. Pippa heeft bij neefjes Moos en Joep gelogeerd en geniet van een ‘De Ruijter ontbijtproeverij. Thaddeus heeft vanochtend hardgelopen in de duinen met zijn vrienden en drinkt koffietjes bij Langs Berg en Dal. En ik, ik zit hier lekker te typen aan de keukentafel met m’n schoonmoeder op rechts. We drinken koffie en eten zelfgebakken appelcake met appels van de Olmenhorst.

Een paar stiekeme plannen

Oke, oke, we hebben toch wel wat plannen gemaakt. Soms kom je daar niet onderuit, omdat er van alles vooraf geregeld dient te worden. Maar het zijn dan wel plannen waar je U tegen zegt. Plannen waar we ZO ZO blij van worden! Want… jaja: Morgen gaan we naar de Efteling! Samen met onze lieve vrienden Geerte en Sergi. Een sprookjesachtig dagje uit. Jools kan niet wachten om naar HAAR sprookje te gaan. Het sprookje in het Sprookjesbos wat zij 2 jaar geleden mocht openen ter ere van haar 6e verjaardag: De Zes Zwanen.

En ik ga op sushi date bij m’n favo favo sushi restaurant Tanuki. Ook dat plan ik met liefde in (om mijn vriendinnen die oppas moeten regelen tegemoet te komen).

Verder laten we het spontaan gebeuren en blijven we voelen waar we op dat moment behoefte aan hebben. Rust of actie? Tijd voor jezelf of gezelligheid met een groep?

First things first: eten

Waar ik nu vooral heeeeel veel zin in heb? Ronddwalen door de Albert Heijn en hapjes scoren. De supermarkten in Noorwegen hebben niet echt een uitgebreid aanbod en Thaddeus en ik keken naar in de aanloop naar onze vakantie in Nederland steeds meer uit naar de variatie die er in de Nederlandse supermarkten wel is. Oehhh ik zat me al een week lang te verlekkeren aan de gedachte van een bietenwrap gevuld met bietenroomkaas spread, geitenkaas en spinazie. Yum yum yum!!!

M’n buik rommelt.

Ciao!

liefs,

Annette

Annette de GraafPlaats een reactie
emigreren naar Noorwegen

We hebben een huis gekocht in Noorwegen!

Oh my oh my oh my. We kunnen nog steeds niet geloven dat het gelukt is. Dat we maandagochtend als nieuwe eigenaren hebben getekend voor het huis waar we op slag verliefd op waren geworden. Het was zo’n enorm spannend proces en we zijn zo blij dat we die spanning nu van ons af kunnen laten glijden. Het is echt echt echt! Over 2 weken verhuizen we naar ons droomhuis!

Van het kastje naar de muur

Wat nou precies het reguliere proces is om te volgen wanneer je nieuw in Noorwegen komt wonen en je een huis wilt kopen, weten we niet. We probeerden het op allerlei manier te begrijpen en keurig volgens de regels te doen, maar dat schoot echt niet op. We werden van de één naar de ander naar nog een ander en weer terug naar de één gestuurd. Ik zou je onze niet reguliere manier niet eens meer kunnen navertellen en we zijn zelfs nog niet helemaal officieel rond met alles, maar de handtekeningen staan onder het koopcontract. Best een big deal en daar zijn we mega trots op.

Veel te verliefd

Vanaf het moment dat we dit huis zagen op de Finn website (Noorse soort van Funda), voelde ik al ‘iets’. Dit zou het wel eens kunnen zijn. Toen we naar de visning (bezichtiging) gingen groeide dat gevoel al op de rit naar de Tysvær Kommune toe. Hup de stad uit, langs de fjorden en door de bergen: wat voelde dat goed!

Tijdens de bezichtiging wíst ik het: dit gaat ons thuis worden. We gaan dit regelen. Hoe dan ook. De meiden hadden al een slaapkamer uitgekozen, we zagen al voor ons hoe onze familie bij ons kon komen logeren (want: gastenverblijf), de ingang van het bos (inclusief prachtige wandelpaden die de bergen nog verder ingaan) is een paar stappen verwijderd van het huis, naast het huis is een waterval (JA! een echte hoge waterval!), ons favoriete zwembad is op een paar minuten afstand (hoort bij het cultuurcentrum), het uitzicht over de fjorden is adembenemend, etc, etc. Ja, dit is het. Dit is ons huis.

En toen startte een niet normaal spannende periode waarbij allerlei zaken compleet ‘out of our hands’ waren. Een niet normaal spannende periode waarin ik met alle macht probeerde die verliefdheid streng toe te spreken met mijn rationele brein. Wat natuurlijk voor geen ene meter lukte. Wilde er iemand opties bespreken voor ‘het geval dat het huis niet door zou gaan’, dan ontstond er kortsluiting in m’n hoofd. Nee. Ain’t gonna happen. Het gaat wel ons huis worden. Het gaat lukken. De verliefdheid nam m’n hele brein en lijf over. Er was niets rationeels meer aan. De achtergrond van m’n laptop was al veranderd in ONS huis. Hup hup, alle positieve vibes het universum in. Duim duim duim met duizend duimen tegelijk.

Dank jullie wel voor het meeduimen, dat heeft geholpen, écht!

Nog heel even geduld….

Over 2 weken (op 16 augustus) mogen we ons nieuwe huis in. Hopelijk kan dan ook de verhuiswagen komen om onze spullen vanuit Nederland te brengen. Anders moeten we maar even kamperen op luchtbedjes of iets dergelijks. Geen probleem. Wij kunnen dat. Wij kunnen alles. We wonen nu al 4 weken met z’n vijfjes op een hotelkamer (nog 2 te gaan), dus wij kunnen dat. Oh my, ben zo trots op ons als ik bovenstaande tekst lees. Dan komen alle gebeurtenissen echt even goed binnen. Dat zijn er heel, heel wat. Een prachtige mix van zwaar relaxen en spelen op de stranden, in de bossen en de fjorden en allerlei geregel wat onlosmakelijk verbonden is met emigreren.

Wow. Wat ben ik trots op ons.

Liefs,

Annette

Annette de GraafPlaats een reactie

De eerste 12 dagen in Noorwegen: Hoe gaat het met ons?

Wow. Zo. Jeetje. Ja, hoe gaat het eigenlijk met ons? Is dat eventjes snel uit te leggen? Ik denk het niet! Misschien als je zelf een emigratie hebt meegemaakt dat er dan geen woorden voor nodig zijn om te begrijpen hoe dat gevoel is om ergens met het vliegtuig te landen waar je niet op vakantie gaat, maar echt gaat wonen. Dat gevoel is best bizar. Intens. En we voelden het allemaal, vooral die eerste dagen. Behalve Sol dan, want hij heeft nog geen besef van in een ander land zijn. Geef hem eten, drinken, genoeg slaap, liefde en lol en hij is helemaal happy. Zo werkt dat natuurlijk niet voor de andere 4 gezinsleden: onze hoofden en harten zitten toch nèt iets anders in elkaar. Al die levensveranderende gebeurtenissen vragen om een echte Growth Mindset: uitdagingen zien als mogelijkheid voor groei, vertrouwen hebben in het proces en niet alleen maar bezig zijn met het resultaat, weten dat fouten maken van essentieel belang is om te kunnen leren en groeien. Prachtig en oh zo waardevol om samen dit hele (best wel uitdagende) proces te beleven. We leren iedere dag zo veel!

Gevoelig met gevoelens omgaan

Thaddeus en ik letten heel scherp op de gevoelens van de kinderen. Bij allebei de meiden komen deze op een compleet andere manier tot uiting. Dat kan in de vorm van woorden, houding en daden zijn en dat is niet altijd makkelijk te spotten. We proberen Jools en Pippa altijd het gevoel te geven dat al hun gevoelens er mogen zijn en dat wij er voor ze zijn als ze erover willen praten. Ze worden er steeds beter in om aan te geven wat ze nodig hebben. Bijvoorbeeld door te zeggen dat ze even tijd voor zichzelf nodig hebben. Jools gaat regelmatig al in haar eentje beneden naar de ontbijtzaal hier in het hotel (haha jaaaa we zitten nog steeds in een hotelkamer met z’n vijfjes), zodat ze heerlijk rustig een bakje cornflakes kan eten met uitzicht op het water en de boten. Pippa is juist een paar keer op de hotelkamer gebleven om te snoozen in het grote bed, terwijl wij met z’n allen naar de ontbijtzaal gingen. Allebei de meiden vertelden dat ze daar zo van genoten hadden. Wanneer we op avontuur in de natuur gaan pakken ze ook dat soort momentjes mee: lekker alleen klimmen over de rotsen of gewoon zitten in de branding en staren over het water. Die rust en ruimte helpt dan zo ontzettend mee om alle gevoelens een plekje te geven en het overzicht te pakken. We zien op die momenten heel andere kinderen dan tijdens de momenten dat we te lang met z’n vijfjes op de hotelkamer zitten… Best logisch ook!

1001 punten op de To-Do Lijst

We kunnen al heel wat to-do’tjes afvinken, want we hebben echt al veel geregeld. We hebben een auto gekocht en dat geeft fantastische vrijheid om de omgeving te verkennen. Tijdens die trips krijgen we steeds de bevestiging waarom we naar dit prachtige land verhuisd zijn. Noorwegen is zo zo zo prachtig. Wanneer het even kan dan racen we het stadje Haugesund (waar ons hotel is) uit om in de natuur te zijn. We hebben al heel wat pareltjes ontdekt tijdens onze expedities.

Kyststien Haugesund

Åkraham

Djupadalen

Eivindsvatnet

We weten nu best wel goed waar we wel en vooral ook niet willen wonen. Gisteren hebben we een ‘visning’ gedaan van een huis waar we online een oogje op hadden gekregen. Ons voorgevoel zei dat dit best wel eens hét huis zou kunnen zijn. Toen we er waren voelden we het allemaal: JA, hier kunnen we onszelf zien wonen. De tranen stonden in m’n ogen en m’n hart ging tekeer: dit wil ik, dit wil ik, dit wil ik voor ons. Jools en Pippa hadden al een kamer gekozen toen we nog maar net binnen waren en waren dolenthousiast over de tuin, het uitzicht, het bos + berg + meertjes achter en naast ons huis én de WATERVAL in de voor-zijtuin! Nu ik dit typ gaat m’n hart weer tekeer: van enthousiasme, maar ook van zenuwen…. Dit moet moet moet moet moet lukken! Maar ja, nu is het zaterdag en kunnen we vrij weinig koppen met spijkers slaan. Geduld hebben tot maandag. Dan kunnen we met een aannemer om tafel, bij de bank aankloppen en een bod doen. Duimen jullie mee voor ons?

Wat we tot nu toe super leuk vinden aan Noorwegen

Om je een idee te geven hoe we het hier tot nu toe vinden, heb ik er een vragenrondje doorheen gegooid hier bij de familie: Wat vinden jullie super leuk aan Noorwegen?

Sol: seentjes vooien in de waterrrrr – kimmen op de rosse – singe kouboi billy bom met mama – tuukjes doen op de bed – kijke naar de bootjes – spotte met papa

Pippa: Mijn nieuwe vriendje Matheo – Zwemmen in het zwembad in Tysvær – De KrabbenVangersClub op het strandje – dat we steeds bijna alleen zijn op de strandjes

Jools: Mijn nieuwe vriendinnen Aurora, Nora en Malena – de CrossFit Box

Thaddeus: de CrossFit Verftet community – de natuur – de koffietentjes – ons hopelijk nieuwe hondje

Annette: De lieve lieve mensen die zo behulpzaam en geïnteresseerd zijn – de bizar mooie natuur – de rust en ruimte – het actieve leven buitenshuis – de koffietentjes – ons hopelijk nieuwe huis

Allll right, tijd om de kiddies naar bed te brengen. Jools en Pippa zitten hier nu naast me naar Harry Potter en de Steen der Wijzen te luisteren. In de winkelstraat vlak achter ons hotel is ons favoriete winkeltje waar ze beneden kinderkleding verkopen en boven Engelse boeken. De eigenaars zijn helemaal fan van Harry Potter en ze hebben er heel veel Hogwarts merchandise. De meiden zitten er inmiddels ook lekker in en willen ieder vrij momentje naar het boek luisteren en bezoeken dagelijks Den Lille Bokbutikken om zich te vergapen aan de toverstaffen, beeldjes van uilen en tovenaars, boeken, Gouden Snaai, Triwizard Troffee en nog veel meer. Ze zijn begonnen met sparen voor een toverstaf + outfit van Ron Wemel (Pippa) en Hermelien (Jools). Sol is vooral fan van de honderd Sleig dinosaurussen die ze daar ook in de winkel verkopen.

Maar wat ik dus wilde zeggen is dat het tijd is om de kiddies naar bed te brengen. Goh, dit stukje wordt nu bijna een boekwerk door al m’n ‘geklets’. 3, 2, 1…. Tanden poetsen en laptop dicht.

Ha det bra!

Liefs,

Annette

Annette de GraafPlaats een reactie
Blog op WordPress.com.