Auteur: Annette de Graaf

Vorige week kon je lezen, zien en horen hoe ontzettend enthousiast ik ben over Spelend Leren: De Magie van het Loslaten van de Magie. De reacties waren echt heel, heel gaaf om te mogen ontvangen. Hoe mooi dat we samen proberen om andere vormen van onderwijs uit te testen? Hoe bijzonder om van de gebaande paden af te gaan en nu écht te kijken en luisteren naar onze kinderen? Hoe fantastisch om te merken hoe hun geniale creatieve breinen werken en dit als basis te gebruiken om samen te leren en te groeien? Ennnn…. Hoe geweldig is het om zelfs spelenderwijs dat leerproces te kunnen documenteren, zodat de groei visueel wordt en zelfs meetbaar? In deze video neem ik je mee in mijn manier van het documenteren van (spelenderwijs) leren én daag ik jou uit om dit ook te proberen!

Tijdens de studie ‘Let’s Play’ die ik op dit moment aan het volgen ben via Harvard Graduate School of Education’s Project Zero werden we deze week uitgedaagd om een Lesson Plan te maken voor Playful Learning:

---

So you’ve now had a chance to design your own graphic of what playful learning looks and feels like in your teaching environment. And you’ve seen some videos of educators using the indicators to plan a lesson or learning experience. We now invite you to design or re-design a lesson (that you will be trying out in week 4), looking for ways to make it more playful.

We believe that being in a playful state of mind is conducive to planning a playful lesson. In this light, we invite you to do your planning in an environment that activates your inner play – perhaps this is a museum, a playground, the woods, a treehouse, or a tent. Whatever space will get you in a tinkering and playful mood. Pull out your My/Our Indicators of Playful Learning document and place it alongside whatever planning tool you usually use. Where can you incorporate more elements of playful learning? Write in some specific ideas for how you might integrate some of your elements of playful learning.

Upload the plan you’ve created for your coach to provide feedback.

---

Het plan van onze studiegroep is: We gaan de ‘Napkin Challenge‘ doen met verschillende ‘variables’. Bij de ‘Napkin Challenge’ geef je een ieder een papieren servet en daag je diegene uit er iets anders van te maken. Dat is de enige instructie. De variabelen die we met onze studiegroep hebben toegevoegd zijn:

• 1 groep (groep 3) krijgt de servet op school op vrijdag en neemt het maandag weer mee terug naar school, maar dan in een andere ‘staat’.
• 1 groep (groep 4) krijgt de servet op school in de klas en krijgt de extra instructie dat er samengewerkt moet worden.
• 2 groepen (groep 6 + 7) krijgen de servet op school in de klas van de online leerkracht en gaat de opdracht uitvoeren vanachter een computerscherm. De leerlingen maken een foto of video van hun nieuwe ‘staat’ van hun servet en plaatsen die + uitleg erover in hun online portfolio.
• 1 groep (kleuters) krijgt geen extra opdracht.

Met onze groep waren we het er al snel over eens dat spelen niet te plannen valt. Wij willen dat ook niet voor de kinderen bedenken, want wij kunnen niet voor de kinderen denken. De ideeën waar de kinderen mee komen tijdens het spelen kunnen en zouden wij niet moeten willen sturen. Daarom zijn onze ‘lesson plans‘ zo kort mogelijk. We bedenken alleen de startsituatie en vertrouwen daarna in het proces. We vertrouwen erop dat we de rijke leermomenten herkennen, laten gebeuren of dat we vragen zullen stellen die de kinderen helpen om dieper te denken, leren en groeien.

Heb zoveel zin in vanmiddag, want dan ga ik de challenge met mijn groep 6 en 7 kinderen doen. Kan niet wachten om te zien wat ze met hun papieren servet gaan doen en hoe playful hun mindset zal zijn!

Liefs,

Annette

Op dit moment zit ik middenin een geweldige cursus: Let’s Play van Harvard Graduate School of Education’s Project Zero. Samen met onze studiegroep dompelen we ons onder in de wereld van Play-based Learning. Dat vergt een speelse en flexibele mindset. Een mindset waarin je jezelf uitdaagt om de regie uit handen te geven. Want: spelen is het fijnste wanneer het niet tijdgebonden is, spelen kan chaotisch, rommelig en luid zijn, aan vrij spelen zijn risico’s verbonden én bij spelen hebben kinderen de leiding. Dit zijn enorme paradoxen, want normaal gesproken ben je op school gebonden aan tijd, moet het georganiseerd, netjes en stil zijn op school, willen we school zo veilig mogelijk maken en wordt op school het programma meestal door volwassenen bepaald. Durf jij uit de traditionele rol van leerkracht te stappen en eens te ervaren wat er gebeurt wanneer je de regie uit handen geeft? Ik daagde mezelf afgelopen dinsdag uit en ging ervoor! In deze video deel ik mijn belevenissen met jou.

Woensdag en donderdag was ik weer samen met mijn grade 1 kinderen en weer liet ik de kinderen aan de leiding. Inmiddels hebben we een hele lange straat met huizen die aan elkaar getaped zijn. Aan de ene kant van de straat wonen kinderen op nummer 2, 4, 6, 8, 10, 101, 12, 14 16, 18, 20 en 22 en aan de andere kant van de straat 1, 3, 5, 7, 9, 99, 100, 11 en 13. Ik kan niet wachten om hen volgende week weer te zien op dinsdag en te ervaren wat we dan gaan beleven! Ik voel in ieder geval weer heerlijke leermomenten aankomen!

>>> Even wat inside info over die 101 die tussen nummer 10 en 12 terecht is gekomen: Een jongen had niet gezien dat de andere kinderen hun huizen op volgorde hadden gemaakt en had zelf bedacht dat hij op nummer 101 wilde gaan wonen. Hij ontdekte later pas wat de andere kinderen hadden bedacht en ik zag hem verward kijken naar z’n eigen huisnummer en die op de getekende huizen op het kleed voor hem. Hij keek even om zich heen of er niemand naar hem keek en schoof toen stiekem en snel de huizen met 12, 14, etc een flink stuk naar links, zodat hij z’n eigen huis ertussen kon schuiven, naast mijn huis op nummer 10. Enthousiast kwam hij naar me toegerend: “Juf Annette, juf Annette! We’re neighbors! We’re buurman and buurman!” Mijn reactie: “Oh, wat gezellig, Sam! Shall we build a zipline between our houses?” <<<<

Wat zijn de kenmerken van spelend leren?

Samen met mijn studiegroep creëerden we een lijst met ‘indicators’ die wij hopen te zien wanneer we zelf spelend leren met de kinderen, of waar we naar zoeken wanneer we een les observeren van een ander. Hoe ziet spelend leren eruit en hoe voelt het?

INDICATOR	FEELS like…	LOOKS/SOUNDS like…
Enjoyment	Energy Fun Free play Guided Play Physical Exciting	Laughing Actively Engaging Celebrating Humming Little jumps of joy
Ownership	Empowerment Risk – taking Responsibility Freedom Courage Pride	Autonomy Setting Goals Empowerment Confidence Collaboration Leadership Teamwork
Exploration	Wondering Urging Questioning Feeling Novelty	Discussing Creating Trial – Error Experimenting Varying
Open ended	Free Purposeful  Risky  Safe Unknown Exciting	Ongoing  Child agency  Creativity Child lead /focus Child’s language  Questions being asked Children wondering Engagement
Creative	Free  Meaningful Fun Open  Wondering  Excitement	Agency  Talking Movement  Excitement Child lead /focus Child’s language  Questions being asked Children wondering  Ownership Pride Rewarding
Connections	Peace  Free Meaning  Understanding Purposeful Relevant Relatable	Ongoing  Child agency  Creativity Child lead /focus Child’s language  Questions being asked Children wondering
Curiosity	Exploring Exciting Discovering Testing No limits Expansion	Creation Question Puzzle
Independence	Empowering Uncertain Exciting Free	FreeChild lead Challenging / rewarding Adventurous Exciting
Action	Full of energy Full of trust Putting ideas into practice Exploring Discovering Testing	Movement Creations Child lead Communicating Sharing ideas Sharing materials

Ben echt super benieuwd of jij dit ook gaat doen in je klas of thuis. Laat je het mij weten?!

liefs,

Annette

Wat een ontzettende lieve, gezellige, enthousiaste en positieve reacties hebben wij mogen ontvangen op het BIG nieuws dat wij over een paar maanden gaan emigreren naar Noorwegen. Op deze manier (door het te delen en door het lezen van jullie reacties) wordt het iedere dag een beetje echter. Haha, want eerlijk: het lijkt nog steeds een soort van droom die veel te mooi is om waar te zijn!

Dream it, Do it

Toen we twee jaar geleden in dit huis hier in Lisse kwamen wonen, kocht ik voor Jools deze blokjes met letters die je kunt opstapelen:

Nu leven we altijd al wel met die instelling: Als we iets heel graag willen, dan hebben we het gisteren geregeld. Dat was zo met allerlei grote dromen, zoals toen Thaddeus en ik allebei meerdere malen in het buitenland ging studeren (we waren toen nog niet samen), toen we met ons gezin op wereldreis gingen, toen Thaddeus zijn eigen praktijk ging starten en nu we gaan emigreren. Ook als het ging om wat kleinere dromen, dan kwamen we zo snel mogelijk in actie om ze waar te maken. Dream it, do it. Het heeft geen zin om te gaan zitten wachten en hopen, want geluk komt je nu eenmaal niet aanwaaien. Je moet zelf in actie komen om het leven te leiden wat jij graag wilt voor jezelf en je geliefden.

Van de week was ik Jools haar kamer aan het opruimen en kwam de boodschap van de blokjes nog meer binnen. Deze tekst past ZO bij ons! Wij ademen die tekst!

Hoe – Wat – Wat – Wie – Wanneer – Waarom ???

Nadat we ons nieuws bekend hadden gemaakt kwamen er heel veel vragen over allerlei praktische zaken. We hebben de vragen die we het meest te horen hebben gekregen verzameld en zullen we hier beantwoorden.

Vraag 1: Naar welke school gaan Jools en Pippa?

Annette: Als er geen plaatsje voor Jools en Pippa (en later ook Sol) was geweest op de school waar ik ga werken (Haugesund International School), dan had ik de baan niet aangenomen. Dit was voor ons een hele belangrijke voorwaarde. Wij gunnen onze kinderen onderwijs waarin het echt om de kinderen draait: waarin ze écht gezien en gehoord worden. Waarin ze eigenaarschap ervaren over hun eigen leerproces. Waarin het leerproces veel belangrijker is dan toetsresultaten. Waarin ze leren voor het leven en niet alleen voor school. Het Nederlandse onderwijs staat al een jaar of 40 stil in ontwikkeling en dat breekt mijn hart. De dagelijkse gang van zaken draait om het volgen van de methodes en het doel is goede testresultaten om de ouders en het schoolbestuur tevreden te stellen. Gelukkig zijn er ook echt wel scholen en en docenten die wel van beweging houden en echt naar de kinderen kijken, maar bij het overgrote deel van het Nederlandse onderwijs is lesgeven praten en is leren luisteren. Wij vinden het van enorm belang dat onze kinderen helemaal zichzelf mogen zijn en op hun eigen tempo en manier zichzelf mogen ontwikkelen ipv iedere dag methodes te moeten volgen die door 1 groepje mensen ooit gemaakt.

Ask yourself this question:

Is teaching talking? Is learning listening?

Vraag 2: Kun je wat meer vertellen over de school waar je gaat werken? Waarom heb je voor die school gekozen? En welke klas ga je lesgeven?

Annette: Haugesund International School valt net als de school waar ik nu werk (Internationale School van Amsterdam) onder de IB World Organisatie. Leerlingen volgen het PYP (grade 1-5) en MYP (grade 6-10) programma. De belangrijkste pijlers van dit programma zijn: zelf onderzoeken, zelf nadenken, zelf kritische vragen stellen en door door intercultureel begrip en respect helpen een betere en vreedzamere wereld te creëren. Het onderwijs is gebaseerd op de nieuwsgierigheid van de leerlingen. De leerkracht kijkt en luistert naar de leerlingen om aan te voelen wat de leerlingen nodig hebben. Samen wordt overlegd wat de doelen van de ‘Unit of Inquiry‘ zijn en welke stappen er kunnen worden genomen om richting het doel te bewegen. Leerlingen voelen op deze manier dat hun mening en ideeën belangrijk zijn en krijgen een duidelijk inzicht in hun eigen groeiproces.

Ik ga ik ‘homeroom teacher’ worden van grade 2, wat gelijk staat aan groep 4. Op ISA ben ik 11 jaar lang taaldocent geweest, wat betekent dat je lesgeeft aan allerlei verschillende jaargroepen. Heb echt heel veel zin om na 11 jaar weer een vast klein clubje kinderen te hebben waarmee we samen een jaar lang op avontuur gaan.

Op Haugesund International School helpen alle leerkrachten elkaar in de klassen. Als mijn groep bijvoorbeeld naar gym of Noorse les gaat, dan ga ik met een groepje kinderen uit een andere klas spelen en leren. Dat kan zelfs ook een groepje leerlingen zijn van de middelbare school. Super leuk en afwisselend!

Jools komt in grade 3/4, bij meester Ryan. Pippa komt in grade 1 bij juf Jana. Maar ze zullen dus ook geregeld juf/mama Annette op bezoek hebben in hun klas.

Jools haar meester maakte vorige maand deze video. Het komt regelmatig voor dat er gewoon lekker de hele dag buiten gespeeld en geleerd wordt:

Vraag 3: Gaat Sol ook naar een school of opvang?

Annette: We hebben net bericht gekregen dat Sol een plekje heeft gekregen bij de Barnehage die dicht bij de school in de buurt ligt. Barne betekent kinderen en hage betekent tuin. Het is een soort speelschool voor kinderen van 0-6 jaar, waar ze naartoe kunnen voor ze leerplichtig zijn. In Noorwegen gaan kinderen pas ‘echt’ naar school in groep 3.

Vraag 4: Wat gaat Thaddeus doen in Noorwegen?

Thaddeus: Ik blijf op afstand betrokken bij onze praktijk voor fysiotherapie en coaching. Zal op de achtergrond advies geven, online begeleiding van klanten doen en vast met regelmaat terug naar NL komen. Momenteel werk ik bijvoorbeeld aan een nieuw traject dat we voor hardlopers aan het opzetten zijn en ben ik in gesprek met lokale restaurants, hotel, sportschool om actieve vakanties te organiseren in de Duin- en Bollenstreek.

Samen (met Annette) gaan we online van alles rondom een Growth Mindset doen (denk aan e-book, webinars etc).

Daarnaast zoek ik een nieuwe Crossfit box om te blijven trainen en aan te sluiten bij een community. Ook zal ik vast wat hout hakken, SUPpen, mountainbiken, koken en meer in de natuur te vinden zijn.

Vraag 5: Wat gaan jullie met je huis in Nederland doen?

Thaddeus: We zijn nog aan het onderzoeken of we het gaan verhuren of verkopen. Aan beide acties zitten voor- en nadelen.

Vraag 6: Zijn jullie al eens in Noorwegen geweest?

Annette: Jools, Pippa, Sol en ik nog nooit!

Thaddeus: Ik heb een half jaar van mijn studie fysiotherapie in Bergen gedaan. Daar heb ik in de weekenden en vakanties veel tripjes gemaakt maar in Haugesund en op Karmøy ben ik ook nog nooit geweest.

Vraag 7: Waar willen jullie gaan wonen? Gaan jullie op een eiland wonen?

Thaddeus: De school waar Annette gaat werken en waar Jools en Pippa ook naar toe gaan is op het eiland Karmøy. De barnehagen van Sol is daar ook. We hebben een aantal prachtige huizen gezien op dat eiland, maar de kans bestaat ook dat we op het vaste land gaan wonen in of rond Haugesund. We willen niet al te ver van de school vandaan wonen, zodat we ’s ochtends maximaal een half uur hoeven te reizen. We zijn nu met een huis bezig wat op 10 minuten fietsen van de school is. Dat zou helemaal ideaal zijn!

Annette: We hebben ook een huis gezien dat iets verder weg is, bij Royksund. Ik ben echt tot over m’n oren verliefd op het huis en het uitzicht: op de super grote tuin en de zee! Alleen is heeft het huis energielabel E en dat is niet zo gunstig. Het andere huis wat dichter bij de school is, is op dat gebied gunstiger. Het is heeeeerlijk om de Noorse variant van Funda door te spitten. LOVE IT!

Vraag 8: Wanneer vertrekken jullie naar Noorwegen?

Annette: We denken eind juni of begin juli. Mijn schooljaar eindigt 17 juni, dus in principe zouden we daarna weg kunnen. Het schooljaar van de meiden duurt nog een maand langer, maar zodra we uitgeschreven zijn uit Nederland zijn ze hier niet meer leerplichtig.

Vraag 9: Wat vinden Jools en Pippa ervan? Hoe bereiden wij hen voor?

Vraag 10: Wat vindt onze familie ervan?

Deze vragen worden beantwoord in onderstaande video:

Vraag 11: Hoe lang gaan we in Noorwegen blijven?

Annette: Het contract met Haugesund International School is voor 2 jaar, maar wanneer het aan beide kanten bevalt wordt het een contract voor onbepaalde tijd. Maar we zien het wel! Geen idee eigenlijk dus!

Vraag 12: Gaan we allemaal Noors leren?

Thaddeus: Ja.

Annette: Ik spreek een beetje Zweeds en Thaddeus heeft tijdens zijn studie wat Noors opgepikt, dus dat zal helpen in het leerproces. Jools en Pippa vinden een nieuwe taal leren ontzettend leuk en kijken nu Noorse films (Svein og Rotta, Karsten og Petra) en luisteren liedjes. Op school zullen de meiden Engels spreken, maar ook Noorse les krijgen. Sol zal hoogstwaarschijnlijk de grote pro worden, want op de barnehage waar hij naartoe zal gaan spreken ze volledig Noors.

Vraag 13: Mogen we bij jullie in de tuin komen kamperen met de camper?

Thaddeus: Vraag ons dat vooral als je plannen concreet zijn, dan hebben wij ook een idee waar we ja tegen zeggen. Maar: Wildkamperen is toegestaan in Noorwegen, wanneer je in de buurt van een huis kampeert moet je daar even toestemming vragen. Je kunt dus in principe in de tuin van iedereen in Noorwegen kamperen.

Vraag 14: Hoe ziet de voorbereiding er praktisch uit? Huis, inboedel, verzekeringen? Hoe kies je wat je wel of niet mee wilt nemen?

Thaddeus: Sinds de knoop doorgehakt is delen we een Workflowy-lijstje. Daar staan een hoop taken/opdrachten/ideeën op die we nog niet verdeeld hebben, sommige die al toegekend zijn aan iemand. De inspiratie voor die lijstjes komt van allerlei websites, van collega’s die eerder internationaal verhuisd zijn en nog specifieker van mensen die ons voorgegaan zijn door naar Noorwegen te verhuizen. We zitten in de luxe situatie dat we voor ongeveer alles opnieuw kunnen beslissen of we dat willen houden/weggeven/doen/zijn. In de komende maanden checken we zo ongeveer bij alles wat we aanraken en doen of we dat willen behouden, wijzigen of beëindigen.

All righttttt, dat was het voor nu. Als je nog meer wilt weten, stuur ons even een berichtje via Instagram of Facebook. Ik ga weer even lekker huisjes gluren op http://www.finn.no.

liefs,

Thaddeus & Annette

Ohhhhhh wat is dit gaaf om de wereld in te mogen schreeuwen! WIJ GAAN EMIGREREN! Wij hebben een mega groots avontuur in het vooruitzicht waar we niet normaal veel zin in hebben allemaal. Maar hé, waar vliegen wij eind juni dan naar toe???

Wij.

Vliegen.

Naar….

*tromgeroffel tromgeroffel tromgeroffel*….

Noorwegen!!!!

Een nieuwe baan in het buitenland

In juli 2020 heb je misschien mijn verhaal gelezen over hoe jammer we het vonden dat we nét niet naar Zuid Afrika gingen emigreren. Ik zou daar gaan werken op Green School South Africa in Paarl, maar een werkvisum krijgen in dat land is extreem lastig en was op korte termijn niet te realiseren.

Het idee om in het buitenland te gaan wonen en werken en de kinderen op een internationale school onderwijs te laten ervaren bleef kriebelen. Ik hield mijn oren en ogen goed open en stuurde zo nu en dan wat sollicitatiebrieven naar scholen in het buitenland. Een paar keer kwam daar een reactie op -en had ik zelfs ook prachtige gesprekken met schoolleiders in allerlei hoeken van de wereld-, maar die ‘excitement’ en het ‘meant-to-be’ gevoel zoals we bij Green School South Africa hadden gevoeld waren we nog nergens anders tegengekomen.

Tot ik afgelopen woensdagavond (27 januari 2021) een vacature voorbij zag komen van een school in het Zuidwesten van Noorwegen. Die omgeving (tussen Bergen en Stavanger) sprak mij enorm aan en ik wist zeker dat Thaddeus dat ook te gek zou vinden. Hij heeft namelijk in Bergen fysiotherapie gestudeerd en sprak altijd met lovende woorden over die omgeving. Die avond probeerde ik het sollicitatieformulier via de TES Recruitment website te versturen, maar op de één of andere manier lukte dat niet. Er kwam steeds een bericht dat er een error was. Ik liet het even rusten.

De volgende ochtend (op donderdag 28 januari) dacht ik weer aan die vacature en besloot nog een poging te wagen. Weer liep de pagina vast bij het versturen. What to do? Iets anders proberen: Misschien was m’n motivatiebrief te lang? Eens kijken wat er gebeurt als ik het formulier verstuur zonder die brief. Dat lukte. Formulier verstuurd naar Haugesund International School in Torvastad op het eiland Karmøy in Noorwegen. Maar ja, een sollicitatieformulier zonder motivatiebrief stelt niets voor. Wat nu? Een email naar de school sturen? Ja, dat is een goed plan.

Helaas bleek de website van de school niet te werken. Ik kon het in ieder geval niet openen. Na een grondige zoektocht via Google kwam ik terecht op de website van de IB > de wereldwijde International Bachelorette organisatie waar mijn huidige school (Internationale School van Amsterdam) ook onder valt. Daar vond ik informatie over de school en als ik een email naar de PYP coördinator (PYP = Primary Year Programme) wilde sturen, dan verliep dat via een soort berichtenfunctie op de IB website. Verder had ik nog nergens een emailadres kunnen vinden, dus typte ik op hoop van zegen een berichtje waarin ik schreef dat mijn sollicitatieformulier zonder motivatiebrief verstuurd was op de TES website. Ik vroeg hem naar welk emailadres ik die motivatiebrief alsnog kon sturen en klikte op ‘verzenden’.

Een kwartier later (om 10.30 uur) vloog een email van PYP coördinator Ryan m’n inbox binnen waarin hij schreef:

“You should hurry, as we are in the final stages of filling the position.”

Dus ‘hurry-de‘ ik als een malle en stuurde gelijk m’n motivatiebrief en nog voor de zekerheid m’n CV naar hem toe.

Om 11.45 uur stuurde Ryan een email waarin hij zei dat de informatie er ‘great’ uitzag en of ik ‘ASAP’ beschikbaar was voor een interview via Zoom.

Om 12.00 uur zag ik opeens zijn gezicht op m’n scherm op m’n laptop in de keuken.

Om 13.15 uur belde ik Thaddeus om te vertellen dat ik dacht dat dit DE school wel eens kon zijn waarvoor we naar Noorwegen zouden emigreren.

Op vrijdagochtend 29 januari volgde een tweede sollicitatiegesprek waarbij ook het hoofd van de school aanwezig was: Julie. Met haar was het, net als met Ryan, een soort vriendschap op het eerste gezicht. Nu ook voelde het sollicitatiegesprek als een inspirerend en gezellig online samenzijn. We vulden en voelden elkaar enorm goed aan en we spraken zelfs het ‘meant-to-be’ gevoel uit.

Op maandagochtend 1 februari stuurde Julie het officiële bericht waarin ze liet weten dat ze mij een baan op Haugesund International School wilden aanbieden. Ohhhh wat een heerlijk nieuws! Het goede gevoel was dus echt wederzijds.

Hoe neem je de beslissing om te gaan emigreren?

Een week vol praten, praten, praten en denken, denken, denken volgde. Thaddeus deed grondig onderzoek naar wat wonen en werken in Noorwegen allemaal met zich meebrengt en ik zat vooral te hopen dat hij zsm JA zou zeggen, zodat ik het contract kon ondertekenen. Hij is de denker en de onderzoeker en ik volg voor 1000% mijn gevoel. We namen Jools en Pippa mee in bijna alle gesprekken en emoties, want wij vinden hun mening en gevoel net zo belangrijk als dat van ons. Gelukkig waren zij super enthousiast bij het idee. Ze willen heel graag naar een school waar ze lekker nieuwsgierig mogen zijn, waar ze eindeloos mogen kletsen met hun juf of meester, waar ze iedere dag uitgedaagd worden om creatief te denken en handelen, waar ze eigenaarschap krijgen over hun eigen leerproces, waar fouten maken wordt gezien als iets wat fantastisch is en waar werkboeken nooit leidend zijn, maar waar de vragen en verwonderingen van het kind de basis zijn van (zo goed als) alles wat er op een dag gebeurt.

Om je een idee te geven van wat de PYP is:

Op zondagavond 7 februari kwam DE ja van Thaddeus. Ondanks dat hij het nu hardop uitsprak en ik hier al een week op hoopte en wachtte, kwam het bij mij nog niet echt binnen. De volgende ochtend, op maandag 8 februari kwam het ietsje meer binnen. Toen ik Jools en Pippa wakker maakte, vroegen ze gelijk (net als iedere ochtend de afgelopen week) of papa al wist wat hij wilde. Ik zei dat ze hem dat zelf maar moesten vragen. Ze liepen samen naar beneden en stelden hem in de keuken DE vraag. Ze kregen DE ja. Daarop volgde de allerliefste emotionele knuffelen ever. De meiden vroegen of ze het vandaag, op hun eerste schooldag na de school-lockdown, mochten vertellen in de klas. Dat mocht. Deze dag lichtten we ook onze familie en vrienden in. We hadden hen al meegenomen in het proces, dus het kwam niet helemaal als een donderslag bij heldere hemel. Alhoewel…. Er zaten 11 dagen tussen de eerste Zoom meeting en ons besluit. Best rap om te besluiten dat je gaat emigreren!

Het contract is getekend: we gaan écht emigreren naar Noorwegen!

Toen ik m’n handtekening onder het contract zette en dit stuurde naar Julie, kwam het idee nog een beetje meer binnen. En nu ik dit allemaal aan het typen ben weer wat meer. Het is zo lastig te bevatten dat we over 4,5 maand op het vliegtuig stappen om te emigreren naar Noorwegen! De voorpret (de zoektocht naar een huis, Sol inschrijven voor Barnehagen, Noors leren + de andere punten op de to-do lijst afwerken) die we de komende tijd zullen beleven zal het gevoel steeds echter maken en wanneer je er met mensen over praat dan groeit het verlangen naar het avontuur tot steeds grotere hoogtes. Oehhh, wat hebben we er nu al zin in!

liefs,

Annette

PS 1: Dit is één van de huizen waar we verliefd op zijn (links in het midden met dat donkerblauwe/zwarte/grijze (?) dak):

PS2: Hier is een filmpje over het eiland Karmøy: