Auteur: Annette de Graaf

Wat een ontzettende lieve, gezellige, enthousiaste en positieve reacties hebben wij mogen ontvangen op het BIG nieuws dat wij over een paar maanden gaan emigreren naar Noorwegen. Op deze manier (door het te delen en door het lezen van jullie reacties) wordt het iedere dag een beetje echter. Haha, want eerlijk: het lijkt nog steeds een soort van droom die veel te mooi is om waar te zijn!

Dream it, Do it

Toen we twee jaar geleden in dit huis hier in Lisse kwamen wonen, kocht ik voor Jools deze blokjes met letters die je kunt opstapelen:

Nu leven we altijd al wel met die instelling: Als we iets heel graag willen, dan hebben we het gisteren geregeld. Dat was zo met allerlei grote dromen, zoals toen Thaddeus en ik allebei meerdere malen in het buitenland ging studeren (we waren toen nog niet samen), toen we met ons gezin op wereldreis gingen, toen Thaddeus zijn eigen praktijk ging starten en nu we gaan emigreren. Ook als het ging om wat kleinere dromen, dan kwamen we zo snel mogelijk in actie om ze waar te maken. Dream it, do it. Het heeft geen zin om te gaan zitten wachten en hopen, want geluk komt je nu eenmaal niet aanwaaien. Je moet zelf in actie komen om het leven te leiden wat jij graag wilt voor jezelf en je geliefden.

Van de week was ik Jools haar kamer aan het opruimen en kwam de boodschap van de blokjes nog meer binnen. Deze tekst past ZO bij ons! Wij ademen die tekst!

Hoe – Wat – Wat – Wie – Wanneer – Waarom ???

Nadat we ons nieuws bekend hadden gemaakt kwamen er heel veel vragen over allerlei praktische zaken. We hebben de vragen die we het meest te horen hebben gekregen verzameld en zullen we hier beantwoorden.

Vraag 1: Naar welke school gaan Jools en Pippa?

Annette: Als er geen plaatsje voor Jools en Pippa (en later ook Sol) was geweest op de school waar ik ga werken (Haugesund International School), dan had ik de baan niet aangenomen. Dit was voor ons een hele belangrijke voorwaarde. Wij gunnen onze kinderen onderwijs waarin het echt om de kinderen draait: waarin ze écht gezien en gehoord worden. Waarin ze eigenaarschap ervaren over hun eigen leerproces. Waarin het leerproces veel belangrijker is dan toetsresultaten. Waarin ze leren voor het leven en niet alleen voor school. Het Nederlandse onderwijs staat al een jaar of 40 stil in ontwikkeling en dat breekt mijn hart. De dagelijkse gang van zaken draait om het volgen van de methodes en het doel is goede testresultaten om de ouders en het schoolbestuur tevreden te stellen. Gelukkig zijn er ook echt wel scholen en en docenten die wel van beweging houden en echt naar de kinderen kijken, maar bij het overgrote deel van het Nederlandse onderwijs is lesgeven praten en is leren luisteren. Wij vinden het van enorm belang dat onze kinderen helemaal zichzelf mogen zijn en op hun eigen tempo en manier zichzelf mogen ontwikkelen ipv iedere dag methodes te moeten volgen die door 1 groepje mensen ooit gemaakt.

Ask yourself this question:

Is teaching talking? Is learning listening?

Vraag 2: Kun je wat meer vertellen over de school waar je gaat werken? Waarom heb je voor die school gekozen? En welke klas ga je lesgeven?

Annette: Haugesund International School valt net als de school waar ik nu werk (Internationale School van Amsterdam) onder de IB World Organisatie. Leerlingen volgen het PYP (grade 1-5) en MYP (grade 6-10) programma. De belangrijkste pijlers van dit programma zijn: zelf onderzoeken, zelf nadenken, zelf kritische vragen stellen en door door intercultureel begrip en respect helpen een betere en vreedzamere wereld te creëren. Het onderwijs is gebaseerd op de nieuwsgierigheid van de leerlingen. De leerkracht kijkt en luistert naar de leerlingen om aan te voelen wat de leerlingen nodig hebben. Samen wordt overlegd wat de doelen van de ‘Unit of Inquiry‘ zijn en welke stappen er kunnen worden genomen om richting het doel te bewegen. Leerlingen voelen op deze manier dat hun mening en ideeën belangrijk zijn en krijgen een duidelijk inzicht in hun eigen groeiproces.

Ik ga ik ‘homeroom teacher’ worden van grade 2, wat gelijk staat aan groep 4. Op ISA ben ik 11 jaar lang taaldocent geweest, wat betekent dat je lesgeeft aan allerlei verschillende jaargroepen. Heb echt heel veel zin om na 11 jaar weer een vast klein clubje kinderen te hebben waarmee we samen een jaar lang op avontuur gaan.

Op Haugesund International School helpen alle leerkrachten elkaar in de klassen. Als mijn groep bijvoorbeeld naar gym of Noorse les gaat, dan ga ik met een groepje kinderen uit een andere klas spelen en leren. Dat kan zelfs ook een groepje leerlingen zijn van de middelbare school. Super leuk en afwisselend!

Jools komt in grade 3/4, bij meester Ryan. Pippa komt in grade 1 bij juf Jana. Maar ze zullen dus ook geregeld juf/mama Annette op bezoek hebben in hun klas.

Jools haar meester maakte vorige maand deze video. Het komt regelmatig voor dat er gewoon lekker de hele dag buiten gespeeld en geleerd wordt:

Vraag 3: Gaat Sol ook naar een school of opvang?

Annette: We hebben net bericht gekregen dat Sol een plekje heeft gekregen bij de Barnehage die dicht bij de school in de buurt ligt. Barne betekent kinderen en hage betekent tuin. Het is een soort speelschool voor kinderen van 0-6 jaar, waar ze naartoe kunnen voor ze leerplichtig zijn. In Noorwegen gaan kinderen pas ‘echt’ naar school in groep 3.

Vraag 4: Wat gaat Thaddeus doen in Noorwegen?

Thaddeus: Ik blijf op afstand betrokken bij onze praktijk voor fysiotherapie en coaching. Zal op de achtergrond advies geven, online begeleiding van klanten doen en vast met regelmaat terug naar NL komen. Momenteel werk ik bijvoorbeeld aan een nieuw traject dat we voor hardlopers aan het opzetten zijn en ben ik in gesprek met lokale restaurants, hotel, sportschool om actieve vakanties te organiseren in de Duin- en Bollenstreek.

Samen (met Annette) gaan we online van alles rondom een Growth Mindset doen (denk aan e-book, webinars etc).

Daarnaast zoek ik een nieuwe Crossfit box om te blijven trainen en aan te sluiten bij een community. Ook zal ik vast wat hout hakken, SUPpen, mountainbiken, koken en meer in de natuur te vinden zijn.

Vraag 5: Wat gaan jullie met je huis in Nederland doen?

Thaddeus: We zijn nog aan het onderzoeken of we het gaan verhuren of verkopen. Aan beide acties zitten voor- en nadelen.

Vraag 6: Zijn jullie al eens in Noorwegen geweest?

Annette: Jools, Pippa, Sol en ik nog nooit!

Thaddeus: Ik heb een half jaar van mijn studie fysiotherapie in Bergen gedaan. Daar heb ik in de weekenden en vakanties veel tripjes gemaakt maar in Haugesund en op Karmøy ben ik ook nog nooit geweest.

Vraag 7: Waar willen jullie gaan wonen? Gaan jullie op een eiland wonen?

Thaddeus: De school waar Annette gaat werken en waar Jools en Pippa ook naar toe gaan is op het eiland Karmøy. De barnehagen van Sol is daar ook. We hebben een aantal prachtige huizen gezien op dat eiland, maar de kans bestaat ook dat we op het vaste land gaan wonen in of rond Haugesund. We willen niet al te ver van de school vandaan wonen, zodat we ’s ochtends maximaal een half uur hoeven te reizen. We zijn nu met een huis bezig wat op 10 minuten fietsen van de school is. Dat zou helemaal ideaal zijn!

Annette: We hebben ook een huis gezien dat iets verder weg is, bij Royksund. Ik ben echt tot over m’n oren verliefd op het huis en het uitzicht: op de super grote tuin en de zee! Alleen is heeft het huis energielabel E en dat is niet zo gunstig. Het andere huis wat dichter bij de school is, is op dat gebied gunstiger. Het is heeeeerlijk om de Noorse variant van Funda door te spitten. LOVE IT!

Vraag 8: Wanneer vertrekken jullie naar Noorwegen?

Annette: We denken eind juni of begin juli. Mijn schooljaar eindigt 17 juni, dus in principe zouden we daarna weg kunnen. Het schooljaar van de meiden duurt nog een maand langer, maar zodra we uitgeschreven zijn uit Nederland zijn ze hier niet meer leerplichtig.

Vraag 9: Wat vinden Jools en Pippa ervan? Hoe bereiden wij hen voor?

Vraag 10: Wat vindt onze familie ervan?

Deze vragen worden beantwoord in onderstaande video:

Vraag 11: Hoe lang gaan we in Noorwegen blijven?

Annette: Het contract met Haugesund International School is voor 2 jaar, maar wanneer het aan beide kanten bevalt wordt het een contract voor onbepaalde tijd. Maar we zien het wel! Geen idee eigenlijk dus!

Vraag 12: Gaan we allemaal Noors leren?

Thaddeus: Ja.

Annette: Ik spreek een beetje Zweeds en Thaddeus heeft tijdens zijn studie wat Noors opgepikt, dus dat zal helpen in het leerproces. Jools en Pippa vinden een nieuwe taal leren ontzettend leuk en kijken nu Noorse films (Svein og Rotta, Karsten og Petra) en luisteren liedjes. Op school zullen de meiden Engels spreken, maar ook Noorse les krijgen. Sol zal hoogstwaarschijnlijk de grote pro worden, want op de barnehage waar hij naartoe zal gaan spreken ze volledig Noors.

Vraag 13: Mogen we bij jullie in de tuin komen kamperen met de camper?

Thaddeus: Vraag ons dat vooral als je plannen concreet zijn, dan hebben wij ook een idee waar we ja tegen zeggen. Maar: Wildkamperen is toegestaan in Noorwegen, wanneer je in de buurt van een huis kampeert moet je daar even toestemming vragen. Je kunt dus in principe in de tuin van iedereen in Noorwegen kamperen.

Vraag 14: Hoe ziet de voorbereiding er praktisch uit? Huis, inboedel, verzekeringen? Hoe kies je wat je wel of niet mee wilt nemen?

Thaddeus: Sinds de knoop doorgehakt is delen we een Workflowy-lijstje. Daar staan een hoop taken/opdrachten/ideeën op die we nog niet verdeeld hebben, sommige die al toegekend zijn aan iemand. De inspiratie voor die lijstjes komt van allerlei websites, van collega’s die eerder internationaal verhuisd zijn en nog specifieker van mensen die ons voorgegaan zijn door naar Noorwegen te verhuizen. We zitten in de luxe situatie dat we voor ongeveer alles opnieuw kunnen beslissen of we dat willen houden/weggeven/doen/zijn. In de komende maanden checken we zo ongeveer bij alles wat we aanraken en doen of we dat willen behouden, wijzigen of beëindigen.

All righttttt, dat was het voor nu. Als je nog meer wilt weten, stuur ons even een berichtje via Instagram of Facebook. Ik ga weer even lekker huisjes gluren op http://www.finn.no.

liefs,

Thaddeus & Annette

Ohhhhhh wat is dit gaaf om de wereld in te mogen schreeuwen! WIJ GAAN EMIGREREN! Wij hebben een mega groots avontuur in het vooruitzicht waar we niet normaal veel zin in hebben allemaal. Maar hé, waar vliegen wij eind juni dan naar toe???

Wij.

Vliegen.

Naar….

*tromgeroffel tromgeroffel tromgeroffel*….

Noorwegen!!!!

Een nieuwe baan in het buitenland

In juli 2020 heb je misschien mijn verhaal gelezen over hoe jammer we het vonden dat we nét niet naar Zuid Afrika gingen emigreren. Ik zou daar gaan werken op Green School South Africa in Paarl, maar een werkvisum krijgen in dat land is extreem lastig en was op korte termijn niet te realiseren.

Het idee om in het buitenland te gaan wonen en werken en de kinderen op een internationale school onderwijs te laten ervaren bleef kriebelen. Ik hield mijn oren en ogen goed open en stuurde zo nu en dan wat sollicitatiebrieven naar scholen in het buitenland. Een paar keer kwam daar een reactie op -en had ik zelfs ook prachtige gesprekken met schoolleiders in allerlei hoeken van de wereld-, maar die ‘excitement’ en het ‘meant-to-be’ gevoel zoals we bij Green School South Africa hadden gevoeld waren we nog nergens anders tegengekomen.

Tot ik afgelopen woensdagavond (27 januari 2021) een vacature voorbij zag komen van een school in het Zuidwesten van Noorwegen. Die omgeving (tussen Bergen en Stavanger) sprak mij enorm aan en ik wist zeker dat Thaddeus dat ook te gek zou vinden. Hij heeft namelijk in Bergen fysiotherapie gestudeerd en sprak altijd met lovende woorden over die omgeving. Die avond probeerde ik het sollicitatieformulier via de TES Recruitment website te versturen, maar op de één of andere manier lukte dat niet. Er kwam steeds een bericht dat er een error was. Ik liet het even rusten.

De volgende ochtend (op donderdag 28 januari) dacht ik weer aan die vacature en besloot nog een poging te wagen. Weer liep de pagina vast bij het versturen. What to do? Iets anders proberen: Misschien was m’n motivatiebrief te lang? Eens kijken wat er gebeurt als ik het formulier verstuur zonder die brief. Dat lukte. Formulier verstuurd naar Haugesund International School in Torvastad op het eiland Karmøy in Noorwegen. Maar ja, een sollicitatieformulier zonder motivatiebrief stelt niets voor. Wat nu? Een email naar de school sturen? Ja, dat is een goed plan.

Helaas bleek de website van de school niet te werken. Ik kon het in ieder geval niet openen. Na een grondige zoektocht via Google kwam ik terecht op de website van de IB > de wereldwijde International Bachelorette organisatie waar mijn huidige school (Internationale School van Amsterdam) ook onder valt. Daar vond ik informatie over de school en als ik een email naar de PYP coördinator (PYP = Primary Year Programme) wilde sturen, dan verliep dat via een soort berichtenfunctie op de IB website. Verder had ik nog nergens een emailadres kunnen vinden, dus typte ik op hoop van zegen een berichtje waarin ik schreef dat mijn sollicitatieformulier zonder motivatiebrief verstuurd was op de TES website. Ik vroeg hem naar welk emailadres ik die motivatiebrief alsnog kon sturen en klikte op ‘verzenden’.

Een kwartier later (om 10.30 uur) vloog een email van PYP coördinator Ryan m’n inbox binnen waarin hij schreef:

“You should hurry, as we are in the final stages of filling the position.”

Dus ‘hurry-de‘ ik als een malle en stuurde gelijk m’n motivatiebrief en nog voor de zekerheid m’n CV naar hem toe.

Om 11.45 uur stuurde Ryan een email waarin hij zei dat de informatie er ‘great’ uitzag en of ik ‘ASAP’ beschikbaar was voor een interview via Zoom.

Om 12.00 uur zag ik opeens zijn gezicht op m’n scherm op m’n laptop in de keuken.

Om 13.15 uur belde ik Thaddeus om te vertellen dat ik dacht dat dit DE school wel eens kon zijn waarvoor we naar Noorwegen zouden emigreren.

Op vrijdagochtend 29 januari volgde een tweede sollicitatiegesprek waarbij ook het hoofd van de school aanwezig was: Julie. Met haar was het, net als met Ryan, een soort vriendschap op het eerste gezicht. Nu ook voelde het sollicitatiegesprek als een inspirerend en gezellig online samenzijn. We vulden en voelden elkaar enorm goed aan en we spraken zelfs het ‘meant-to-be’ gevoel uit.

Op maandagochtend 1 februari stuurde Julie het officiële bericht waarin ze liet weten dat ze mij een baan op Haugesund International School wilden aanbieden. Ohhhh wat een heerlijk nieuws! Het goede gevoel was dus echt wederzijds.

Hoe neem je de beslissing om te gaan emigreren?

Een week vol praten, praten, praten en denken, denken, denken volgde. Thaddeus deed grondig onderzoek naar wat wonen en werken in Noorwegen allemaal met zich meebrengt en ik zat vooral te hopen dat hij zsm JA zou zeggen, zodat ik het contract kon ondertekenen. Hij is de denker en de onderzoeker en ik volg voor 1000% mijn gevoel. We namen Jools en Pippa mee in bijna alle gesprekken en emoties, want wij vinden hun mening en gevoel net zo belangrijk als dat van ons. Gelukkig waren zij super enthousiast bij het idee. Ze willen heel graag naar een school waar ze lekker nieuwsgierig mogen zijn, waar ze eindeloos mogen kletsen met hun juf of meester, waar ze iedere dag uitgedaagd worden om creatief te denken en handelen, waar ze eigenaarschap krijgen over hun eigen leerproces, waar fouten maken wordt gezien als iets wat fantastisch is en waar werkboeken nooit leidend zijn, maar waar de vragen en verwonderingen van het kind de basis zijn van (zo goed als) alles wat er op een dag gebeurt.

Om je een idee te geven van wat de PYP is:

Op zondagavond 7 februari kwam DE ja van Thaddeus. Ondanks dat hij het nu hardop uitsprak en ik hier al een week op hoopte en wachtte, kwam het bij mij nog niet echt binnen. De volgende ochtend, op maandag 8 februari kwam het ietsje meer binnen. Toen ik Jools en Pippa wakker maakte, vroegen ze gelijk (net als iedere ochtend de afgelopen week) of papa al wist wat hij wilde. Ik zei dat ze hem dat zelf maar moesten vragen. Ze liepen samen naar beneden en stelden hem in de keuken DE vraag. Ze kregen DE ja. Daarop volgde de allerliefste emotionele knuffelen ever. De meiden vroegen of ze het vandaag, op hun eerste schooldag na de school-lockdown, mochten vertellen in de klas. Dat mocht. Deze dag lichtten we ook onze familie en vrienden in. We hadden hen al meegenomen in het proces, dus het kwam niet helemaal als een donderslag bij heldere hemel. Alhoewel…. Er zaten 11 dagen tussen de eerste Zoom meeting en ons besluit. Best rap om te besluiten dat je gaat emigreren!

Het contract is getekend: we gaan écht emigreren naar Noorwegen!

Toen ik m’n handtekening onder het contract zette en dit stuurde naar Julie, kwam het idee nog een beetje meer binnen. En nu ik dit allemaal aan het typen ben weer wat meer. Het is zo lastig te bevatten dat we over 4,5 maand op het vliegtuig stappen om te emigreren naar Noorwegen! De voorpret (de zoektocht naar een huis, Sol inschrijven voor Barnehagen, Noors leren + de andere punten op de to-do lijst afwerken) die we de komende tijd zullen beleven zal het gevoel steeds echter maken en wanneer je er met mensen over praat dan groeit het verlangen naar het avontuur tot steeds grotere hoogtes. Oehhh, wat hebben we er nu al zin in!

liefs,

Annette

PS 1: Dit is één van de huizen waar we verliefd op zijn (links in het midden met dat donkerblauwe/zwarte/grijze (?) dak):

PS2: Hier is een filmpje over het eiland Karmøy:

Weten dat je alles kunt leren wat je wilt, ontdekken dat fouten maken eigenlijk hartstikke fantastisch is, flexibel omgaan met teleurstellingen, doorzetten tot je een nieuwe vaardigheid eigen hebt gemaakt: allemaal dingen die we hopen mee te kunnen geven aan onze kinderen. Allemaal dingen die we zelf als volwassenen -en dus rolmodel- dienen te laten zien in ons eigen dagelijks leven. We kunnen wel tegen onze kinderen zeggen dat ze vertrouwen in zichzelf moeten hebben, door moeten zetten en positief moeten denken, maar als we zelf tegengesteld gedrag laten zien, dan bereik je precies niets. Kinderen zijn over het algemeen heel slecht in luisteren, maar sterren in imiteren. Daarom is het van essentieel belang dat we het leven leven dat wij onze kinderen willen geven. Tijdens gesprekken over wat een Growth Mindset nou eigenlijk is en hoe het je kan helpen om je hersenen te laten groeien is het geweldig om een diepe begrip te creëren bij alle familieleden over je eigen manier van denken en doen. Om zo’n gesprek op gang te krijgen kan een podcast (van Big Life Kids) of een prentenboek een prachtig uitgangspunt zijn. De laatste tijd kreeg ik op Instagram vaak de vraag of ik manieren zou kunnen delen waarop je een Growth Mindset zou kunnen trainen. Daarom heb ik een aantal boeken voor jullie op een rijtje gezet die kunnen helpen om meer inzicht te krijgen in de manier van denken van jouw kind en van jezelf. Wanneer je het boek samen leest is het belangrijk om van te voren, tussendoor en/of achteraf verdiepende vragen te stellen. Ik ga ze niet voor je verzinnen, het is juist belangrijk om aan te voelen in welke richting je het denken van je kind en jezelf wilt sturen. Laat je kind vooral ook vragen stellen en zoek samen naar antwoorden in plaats van het antwoord op een presenteerblaadje te geven. Het is juist belangrijk dat het brein van je kind en jezelf aan het werk wordt gezet. Want dan, alleen dan vindt er groei plaats!

Growth Mindset Boekentip 1 (volg je dromen en geef niet op): Toto – Ximo Abadia

Toto is een ezeltje met een grote droom: hij wil astronaut worden. Zijn ouders en de andere ezels staan daar niet heel positief tegenover, want dat is niet wat ezels normaal gesproken doen.

Het boek is in het Engels geschreven, maar je kunt het gemakkelijk vertalen naar het Nederlands en op die manier voorlezen. De kaft is echt prachtig en de platen van binnen ook. In dit filmpje lees ik Toto voor, dus je hoeft het boek niet eens persé te kopen…!

Growth Mindset Boekentip 2 (fear is a liar): Coco kan alles – Loes Riphagen

Wij hebben dit boek over het vogeltje Coco al een stuk of 30 keer voorgelezen aan onze kinderen. Sol is 1,5 en smult ervan. Pippa is bijna 6 en smult ervan. Jools is 7,5 en smult ervan. Wij zijn volwassen en smullen ervan. Dit boek leent zich perfect voor een gesprek over ‘die ene keer dat ik ook eerst iets niet durfde, maar het toch probeerde en het super leuk vond’. Wij spreken hier thuis vaak over dat ‘angst een liegbeest is’. Waar ben je precies bang voor? En kan dat echt gebeuren? Hele interessante en waardevolle gesprekken!

Growth Mindset Boekentip 3 (de mooiste levenslessen): De jongen, de mol, de vos en het paard – Charlie Mackesy

Dit boek… Oh dit boek. Wát een aanrader. Voor alle leeftijden is het zo prachtig. Iedereen kan hier zoveel van leren. Dit boek is een kunstwerk én een bron vol levenslessen.

Growth Mindset Boekentip 4 (oordeel niet te snel): De leeuw in de muis – Rachel Bright & Jim Field

Don’t judge a mouse by its looks. Een kleine muis kan grootste dingen doen. En een grote, sterke leeuw kan heel gevoelig zijn. In dit boek wordt je al rijmend door de kleine muis meegenomen op avontuur. Wat een heerlijk boek! En te gek om te praten over of jij wel eens een mening over een ander had die later toch veranderde.

Growth Mindset Boekentip 5 (wat doe je als je chagrijnig bent?): Moppereend

Growth Mindset Boekentip 6 (uit je comfortzone stappen): Laat maar los, Koala

Verandering lijkt eng, maar wat gebeurt er als je uit je comfortzone stapt? En wat is je comfortzone eigenlijk? Waar voel je je niet comfortabel bij, maar zou best eens het proberen waard zijn? Dit boek kan helpen om het gesprek hierover meer diepte te geven. Koala laat heel duidelijk zien hoe zijn comfortzone eruit ziet. Dat maakt het begrip ‘comfortzone’ opeens heel visueel, waardoor het meer inzichten kunnen ontstaan in het vastklampen aan jouw eigen comfortzone.

Growth Mindset Boekentip 7 (zelfvertrouwen en acceptatie): De Stip – Peter Reynolds

Jezelf vergelijken met een ander. Denken dat je iets niet kunt, omdat de lat door een ander -in jouw ogen- mega hoog is gelegd. Iets niet durven proberen, omdat je bang bent te falen.

Herkenbaar?? Dan is ‘De Stip’ echt een fantastisch boek om samen te lezen. Wat een enorme transformatie kan een kind ondergaan wanneer het gesteund en aangemoedigd wordt door een ander die in het kind gelooft. Zelfvertrouwen en acceptatie kan groeien door positieve woorden die benadrukken hoe geweldig proberen is.

Growth Mindset Boekentip 8 (aardig zijn voor jezelf en elkaar): Kind – Axel Sheffler

Dit boek… Wowwwww. Zo prachtig! Het is een samengesteld boek met allemaal tekeningen uit allerlei andere boeken. Axel Sheffler heeft ze gecombineerd om zijn boodschap over te brengen: Hoe belangrijk aardig zijn is. Aardig zijn voor een ander, maar natuurlijk ook voor jezelf. Wat kun je allemaal doen om aardig te zijn? Dit boek hebben wij thuis al zo vaak gelezen en het levert iedere keer weer andere waardevolle gesprekken op. Bijvoorbeeld waarom aardig zijn zo belangrijk is en wat voor verschil het kan maken in je eigen leven, dat van een ander en zelfs in de wereld.

In deze video lees ik het boek ‘Kind’ voor:

Hopelijk inspireren deze tips jullie om samen boeken te lezen die te maken hebben met het trainen van een Growth Mindset en om samen het gesprek aan te gaan over deze oh zo belangrijke onderwerpen. Laat je weten welk boek jullie samen hebben gelezen en hoe dat was?

Liefs,

Annette

Aardig zijn. Het klinkt zo simpel, maar wat betekent het eigenlijk? Hoe zou je aardig zijn uit kunnen leggen? Hoe klinkt aardig zijn? Hoe voelt aardig zijn? Hoe ziet aardig zijn eruit? Praten over aardig zijn roept misschien allemaal ideeën in je op. En dat is nou precies wat we nodig hebben: dat we allemaal aardig zijn tegen elkaar en tegen onszelf. Daar gaat de wereld nóg mooier van worden! Kijk en luister je mee naar deze video waarin ik voorlees uit het boek ‘Kind’ van Alison Green en Axel Scheffler.

Mijn SuperBrein Kan Alles: Ook aardig zijn!

Hoe fantastisch dat je altijd een keus hebt om te reageren zoals jij zelf wilt. Waar kies jij voor? Doe je mee met ‘standje aardig’? Wat voor aardigs heb jij vandaag gedaan of ga je doen? En morgen? Let’s throw kindness around like confetti!

liefs,

Annette