Auteur: Annette de Graaf

Heb je de tofste actie ever al meegekregen? Zet een beer voor je raam, zodat kinderen in je buurt -in de geest van hét boek- op berenjacht kunnen gaan. Te leuk toch? Voor degenen die hét boek niet kennen: hét boek heet ‘Wij gaan op berenjacht’ van Helen Oxenbury en Michael Rosen. Als juf en mama heb ik dit boek al 1001 keer voorgelezen. Alle leerlingen die ik ooit heb gehad en al mijn gezinsleden kennen de tekst uit het hoofd. Nou ja, allemaal…?! Sol moet nog even oefenen. Maar hij zit er wel al lekker in na het de afgelopen dagen op repeat te hebben gehoord én aanschouwt. Hij vindt het GUH-WEL-DUG als wij in de woonkamer op berenjacht gaan. Om je te laten zien waar ik het over heb… Hier is ons filmpje!

Mocht je hét boek nog niet in huis hebben, dan kun je het hier online bestellen bij Lievelingetjes in Lisse. #supportyourlocalbusiness ♥

lieve lieve lieve groetjes,

Annette

Pippa is al begonnen met aftellen: “Nog maar VIJF nachtjes slapen, mam! Nog maar VIJF! En dan word ik VIJF Dan is het ÉÉNENDERTIG MAART!” Haar enthousiasme is enorm, maar we merken ook dat ze heus wel in de gaten heeft dat deze verjaardag een tikkeltje anders gaat worden dan die van vorig jaar. Nou ja, een tikkeltje? Zeg maar heeeel anders. Vorig jaar werd ze als stralend middelpunt toegezongen door haar opa’s, oma’s, ooms, tantes, neefjes, nichtje, een aantal goede vrienden, Jools, Thaddeus en mij. Dat er dit jaar helemaal geen visite zal komen, begint ze langzaamaan te beseffen. Dit jaar vieren we haar verjaardag met z’n vijfjes. Dat nieuws ontving ze op een wel heel bijzondere manier…

Onze Pippa, onze inspiratiebron

Toen ik voorzichtig aan haar probeerde uit te leggen dat we haar verjaardag dit jaar met z’n vijfjes gaan vieren en dat er helaas geen andere visite mag komen, keek ze mij met grote ogen aan, was even stil en riep daarna DOLBLIJ uit:

Vijf?! Met z’n VIJFjes??!! Maar ik word vijf! Dat is goed zeg! Dat is echt toevallig! Ik word vijf en we vieren het met VIJF mensen! Ja! En het is nog maar vijf nachtjes slapen dat ik vijf word en we het met z’n vijfjes vieren. Leuk hè! Vijf is mijn favoriete getal en als ik zes word dan is dat zes.

Oké. Whoppa. Wat een heerlijk kind. Sowieso: wat zijn kinderen heerlijk. Laten we vooral die kids spirit heel hoog houden met z’n allen. Zeker in tijden als deze. Kinderen denken van nature mega creatief in oplossingen. Laten we dat nooit proberen in te dammen met onze eigen belemmerende gedachten, uitspraken of acties. Het leven door de ogen van een kind is heel simpel, heel puur en heel mooi. Daar kunnen wij echt wat van leren.

Spreekwoordelijke & letterlijke slingers

Pippa’s leven is een feestje. Ze hangt werkelijk iedere dag de spreekwoordelijke slingers op. En volgende week hangen wij ze letterlijk voor haar op. Ik denk dat we nog meer dan anders uit gaan pakken op dat vlak. Kan nu al niet wachten om haar koppie te zien als ze ’s ochtends beneden komt! Ballonnen erbij, taartje en eens even kijken wat we voor cadeautje voor haar zullen scoren. Ik heb haar nog niet heel erg over cadeautjes gehoord trouwens. Gelukkig is Pippa super makkelijk blij te maken. Van een mooie tekening of kaart met een lieve boodschap of een bosje bloemen kan ze oprecht ontroerd raken. Dat iemand zijn of haar best voor haar gedaan heeft, raakt haar. Nou en dat raakt mij dan weer!!

(voorbeeld: Toen de juf had gebeld nadat ze op het schoolplein een hersenschudding op had gelopen, vertelde ik haar dat juf Lydia haar de groetjes had gedaan. Met grote ogen vol verwondering en die volstroomden met tranen vroeg ze: “Had mijn juf jou gebeld? En gaf ze de groetjes aan mij? Echt?”)

Zo simpel is het dus

Ter voorbereiding op haar verjaardag, vroeg ik Pippa gisteren of ze nog wensen heeft. Ja, die heeft ze:

Ik wil een kachelfeestje. Dat we bij de open haard spelletjes gaan doen en liedjes gaan zingen en chips eten. En hoef je dan niet boven te werken, mam? Want als je boven werkt dan mis ik je. En mijn kinderfeestje vier ik ook met jullie, oké? Want ik nodig jullie uit. En als Sol jarig is dan mag onze familie wel weer komen toch?

Mooi hè? Oh, ik vind dit zo mooi. Onze Pips, ons bijzondere meisje. Die gedachtes en uitspraken van haar zijn om te smullen. Zij is ons cadeautje en wij in haar ogen de hare.

liefs,

Annette

Och jongens (Pippa zou zeggen: jommens), ik loop er al 4 dagen bij als Ma Flodder. Ik zie er echt, maar dan ook echt niet uit. En het is maar goed dat er geen geurfunctie op je telefoon of laptop zit, want erg fris ruik ik niet. Echt, écht: morgen zal ik ervoor zorgen dat ik er weer een beetje toonbaar uitzie voor de buiten-, uhhhh binnenwereld. Echt. Écht.

Heerlijk hoor, dat kloffie. Maar ik word er wel een beetje extra duf en muf van. Het werkt niet heel energiek voor m’n brein om rond te sloffen (letterlijk) in m’n joggingbroek, slaapshirt en m’n zondagochtendtrui. En die energie heb ik juist nu zo nodig. Ieder beetje helpt, dus hopelijk gaat m’n frisse look voor een goede boost zorgen morgen. Want ja: morgen weer een dag thuis werken en mama zijn tegelijk. It ain’t easy, maar het wordt wel een stuk makkelijker voor mij gemaakt dankzij m’n allerliefste lief die van mij een medaille verdiend. Hij is zelfs al met alle kids op schoolreisje geweest. OCH: LIEFDE!!!! Ook hij heeft werk te doen (als Corona-proof digi fysio), maar zorgt ervoor dat hij de kinderen bezighoudt en verzorgt wanneer ik boven in ons rommelkamertje probeer 8 klassen les te geven. En wanneer hij gaat bellen met een patient, dan grijp ik gauw Sol uit z’n armen zodat hij rustig de tijd kan nemen om iemand op afstand te helpen met een lichamelijk probleem.

Samen kunnen wij dit. Als we dit samen kunnen, kunnen we alles.

Maar jeetje, jongens. Ik ben nog nooit zo toe geweest aan weekend. Dan kunnen we lekker in ons kloffie op de bank hangen.

Liefs,

Annette