Met een paar nieuwe accessoires kun je een (kinder)kamer een compleet andere look geven. En nog leuker: Laat je kids hier deel van uit maken en doe het gezellig samen!
Boekjes lezen en stoeien in je pyjama met papa op het nieuwe kleed!
Geïnspireerd geraakt? Ga dan gauw naar de websites van Little Dutch, Studio Sproeten en Special Pink om te zien hoe je de coolste items voor je kinderkamer kunt scoren!
Met GROTE dank aan: Little Dutch, Special Pink, Studio Sproeten & Olli + Jeujeu
Als vlinder pur sang én met een meer dan gemiddelde drang om (verre) avonturen te beleven bleef ik het eerste jaar als mama nog behoorlijk trouw aan deze passies. Voor 2,5 week vrijwilligerswerk in Nepal in m’n up en een week wintersporten zonder man en kind werd geen hand omgedraaid, weekendjes weg met z’n tweetjes stonden regelmatig op de agenda en ook op feestjes bleef ik een vaak-geziene gast. Werken zag ik als fijne me-time en bracht zonder blikken of blozen kid #1 naar familie, vrienden of dagverblijf. Natuurlijk vulde zij tijdens die momenten regelmatig mijn blije gedachten en hield ik zielsveel van haar, maar van echt missen was niet al te veel sprake. Heerlijk om dat blije koppie te mogen beleven bij het weerzien en absoluut genieten van van het samenzijn, maar ook zonder haar functioneerde ik prima.
Kortom: Precies zoals ik mij het moederschap had voorgesteld.
-Franse Alpen (Jools 4 maanden)-
-Nepal (Jools 9 maanden)-
MAAR TOEN. Toen was ze opeens baby-af. Begon ze te kletsen. Haar gedachten te delen. Beleefden we samen de mooiste avonturen die ze steeds bewuster mee ging maken. Begon ze mij te vragen of ik goed in de klas had gewerkt, of papa de kip ook lekker vond, of ik het verhaal van toen ze als wurmpje in mijn buik zat tot hoe groot ze nu is geworden nog een keer kan vertellen omdat ze dat zo leuk vindt, waar we nu met de auto naar toe gaan en hoeveel we van haar houden. Ze zegt dat ze ook zo graag mee wil naar korfbal en dat ze een korfbalshirt aan wilt net als mama. Ze zegt dat ze ‘actually to papa’s work’ wilt (we voeden haar tweetalig op) en ‘not to the supermarket, because ik wil sporten’ (papa heeft een (sport)fysiotherapiepraktijk). Smelt. Smelt. Smelt. SMELT. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt.
EN TOEN. Toen kwam er nog een tweede gup bij. De eerste periode met twee kleintjes was best heavy, maar het is nu over-de-top genieten van de interactie tussen zus en zusje. ‘Stil maar Pippa, mama komt zo terug.’ ‘It’s okay Pippa, don’t cry. It’s okay.’ Of wanneer zus in haar blote kont door de gangen sprint, tussendoor een koprol maakt en bij zusje de tranen over de wangen rollen tijdens de slapste lach die je ooit hebt meegemaakt. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt. Smelt.
EN NU. Nu zit ik op een dikke vette roze wolk. In een bubbel. Tot over m’n oren verliefd. Wil het liefste op een paar vierkante meter tijd met m’n gezinnetje doorbrengen. All I need. Met gemak zeg ik nee tegen hippe events of kekke feestjes en de drang om alle vrije momenten vol te plannen met leuks heeft plaatsgemaakt voor zo leeg mogelijke weekenden waarin we dû moment kunnen bepalen waar we zin in hebben.
-Marokko begon al wat meer pijn te doen, maar het uitzicht op 5 nachten slapen zorgde voor de smile (Jools 2 jaar, Pippa 6 maanden)-
-Gelukkig gingen we niet veel later met z’n viertjes op reis naar Dublin!-
EN DAN. Mag ik voor m’n werk een week naar India. En een week volledig verzorgd wintersporten. Uit spontaniteit (door boyfriend impulsiviteit genoemd) zeg ik gelijk ‘JA! IK WIL!’. Om vervolgens tijdens nader onderzoek erachter te komen dat ik dit helemaal niet alleen wil doen, maar dat het veel leuker zou zijn om dit samen mee te maken. Het hotel in Mumbai is super voor kleine kids. Dat zwembad met die glijbaan zou zo te gek zijn voor zus. Kunnen we zandkastelen bouwen! En ze wil zo graag ook skiën. En sleeën. Het is trouwens ook vakantietijd, dan kunnen we in NL ook allerlei heerlijke dagjes uit (of in!) beleven. Mmmmzzz. Misschien toch maar die afspraak bij het Indiase consulaat afbellen. En ze vinden vast een andere vrouwelijke chaperonne om mee te gaan op Ski Trip.
Dat m’n hoofd zo’n haarspeldbocht zou maken en op ik mij zo’n niet in woorden uit te drukken manier verweven zou voelen met m’n gezin had ik never ever verwacht. Zelfs op m’n werk denk ik steeds aan wat m’n meisjes nu aan het doen zijn, wat zus allemaal zegt en welke nieuwe trucs zusje vandaag weer leert. Werd er heus wel van te voren al voor ‘gewaarschuwd’ door ervaren mama’s, maar ik ging natuurlijk vol in de verdediging met een pleidooi voor het feit dat er zoveel niet zou veranderen. Hadden ze toch een punt. Die kleine muppets doen gekke dingen met je. En I love it! Echt!
OH. Krijg net een email binnen van een collega. Of ik in juni mee wil naar Botswana en Zuid Afrika voor een Wildlife Conservation and Environmental Field Trip.
The Flying Dutch Family 