Oke. Je bent gewaarschuwd. Lees dit NIET wanneer je zwanger bent en/of een kinderwens hebt. De volgende informatie kan schadelijk zijn voor het roze of blauwe wolkje waar je op zweeft.
Wil je ondanks deze serieuze waarschuwing toch doorlezen? Zeker weten? Nou vooruit, daar gaan we dan:
– Over koffiepads plakken, nagels lakken en andere ongemakken –
Je hebt een positieve zwangerschapstest in handen! OH EM DJIE. De wereld staat even stil en tegelijkertijd totaal op z’n kop. Er groeit een levend wezentje in je buik waar jij vanaf nu helemaal verantwoordelijk voor bent. Je gaat letten op wat je eet, drinkt en past je activiteiten aan. Ondanks dat je dit nieuws nog met weinig mensen kunt delen vanwege de prilheid voelt het alsof het op je voorhoofd geschreven staat en dat iedereen dit kan lezen. Tot zover zul je denken: ‘Ja, dit weten we allemaal wel, is dat waar je voor waarschuwde?’ Maar dan komt die eerste afspraak bij de verloskundige of gynaecoloog rond de 7e/8e week van je zwangerschap. Onwijs spannend omdat het een soort van ‘officieel’ is doordat je met een professional aan tafel zit die ‘hier echt over gaat.’ Ook allemaal nog erg gezellig en redelijk relaxed totdat het moment komt dat er een echo gemaakt gaat worden. Dit kan als reden hebben dat je wat bloedverlies hebt gehad of wanneer je medisch zwanger bent. De echoscopist zal dan een echo maken om te bekijken of het hartje van je kindje klopt en of alles er verder goed uitziet. Hier komt dan jouw eerste kennismaking met een van de ‘awkward moments van een mom-to-be’: de inwendige echo. Natuurlijk is het allemaal voor het goede doel en doe je net of je gek bent, maar best bizar is het toch wel even wanneer er wordt gezegd: ‘Ik ga je nu voorzichtig aanraken’ en er een camera formaat komkommer inclusief klodders glijmiddel bij je naar binnen wordt geschoven… THANK GOODNESS komt dan (hopelijk!) het onbeschrijflijke moment dat je op het schermpje het miniscule hartje van je baby ziet kloppen en daar kan geen komkommer tegenop.
Je hebt nu wel je vuurdoop gehad en zult zien dat alle eventuele volgende inwendige onderzoeken steeds meer mee gaan vallen. Het zal vast nooit je hobby worden, maar zolang jij ervoor zorgt dat je tuintje netjes geharkt is en bedenkt dat de onderzoeker in kwestie dit net zo vaak doet als jij je email/Facebook checkt, dan gaat de ongemakkelijkheid er heus wel af. Trust me. Been there, done that!
Nog steeds aan het lezen? Gaat het nog? Oke, gaan we even een aantal maanden verder in de tijd:
Getting ready for DE dag….
Het is inmiddels een stuk minder gemakkelijk geworden om zelf je tuintje te harken, maar toch sta je erop om goed voorbereid voor DE dag te komen. Nageltjes gelakt, kappertje gepakt en de ‘vluchtkoffer’ met daarin kleren voor de baby en jou liggen klaar. Tijdens het vullen van deze tas zal de vraag ‘WAT trek ik aan tijdens de bevaling’ vast door je hoofd gaan. Aan te raden is om in ieder geval een lang hemd of shirt mee te nemen zodat je niet de gehele tijd in je blote billen hoeft rond te lopen. Er wordt regelmatig gecheckt hoeveel ontsluiting je hebt en geloof me dat je tijdens de weeën door echt geen zin hebt om iedere keer je onderbroek aan en uit te trekken.
– Een hilarisch feitje tussendoor: Tijdens een voorlichtingsavond over bevallen vroeg een van de partners aan de pufmevrouw: “Hoe moet ik die ontsluiting van mijn vrouw nou precies opmeten?” Waarop mijn lief en ik in koor riepen: “Met een geodriehoek natuurlijk!” –
Terug naar ‘what to wear?’. Tussen wat je van plan bent te dragen en wat je werkelijk draagt tijdens het heftigste gedeelte van je bevalling zit een groot verschil. Dat ik 2 weken erna aan mijn lief moest vragen wat ik eigenlijk (niet) droeg die laatste uren zegt waarschijnlijk wel genoeg. Steek dus niet al te veel tijd in hoe stylish je voor de dag of nacht zou willen komen, want veel zul je je daarvan toch niet herinneren. Ook interesseert het werkelijk geen enkele arts of verloskundige welke kleur nagellak je met zorg uit hebt gezocht en speciaal voor de bevalling bij een pedicure hebt laten aanbrengen (zelf gaat je dat hoogstwaarschijnlijk toch niet lukken tijdens de laatste weken van je zwangerschap). Voor jouw eigen gevoel denk je dat het misschien fijner is om alles tiptop bijgewerkt te hebben, inclusief een nieuwe hairdo, maar geloof mij: het maakt je tijdens de bevalling en de eerste uurtjes met je beeb echt geen ene moer uit dat je eruitziet alsof je door 400 vrachtwagens overreden bent, daarna vastgebonden aan een galopperend paard door een sloot bent gesleurd (zo kan het ook gevoeld hebben btw) en dat een paar keer achter elkaar. Natuurlijk zijn er ook van die talenten waar al deze gekkigheid niet van toepassing op is en er gedurende de gehele bevalling en erna eruit zien alsof ze f*cking princess Kate herself zijn. Dat is helaas niet voor iedereen weggelegd. Maar hé, als we uiteindelijk allemaal maar met een BIG SMILE en een gezond kindje in onze armen hebben liggen daarna; dat lijkt mij een veel belangrijkere gemeenschappelijke deler!
Over princess Kate gesproken. Of je bevalling nu een paar uurtjes of een gehele dag in haar beslag neemt en of je nu een prinses bent of niet: er zijn toch heel wat ongemakkelijkheden waar we (helaas) niet onderuit komen:
1: Dan ga ik je nu voorzichtig aanraken…
Daar hebben we ‘m weer. Deze zin wordt voor ieder inwendig onderzoek zorgvuldig uitgesproken door de desbetreffende geïnteresseerde. Tijdens een natuurlijke bevalling kan er van alles gecheckt moeten worden en/of handelingen worden verricht zoals ontsluiting meten, vliezen breken, draadje op het hoofdje van de baby aanbrengen om hartslagje te meten, bloed aftappen, etc. Geen pretje met je benen in die stijgbeugels (al weeën wegpuffend) en al helemaal niet met de koude eendenbek erbij inclusief een stuk of 4 co-assistenten die allemaal naar binnen willen/moeten turen, maar geloof het of niet: ‘You won’t give a sh*t….’
2: You WILL sh*t
‘Mooi’ bruggetje met het laatste woord van de vorige zin en voor velen een onderwerp waar ze liever van te voren niets over willen horen: Yes, you WILL sh*t. In ieder geval overkomt dit de meeste vrouwen tijdens het persen. Op zich ook niet meer dan logisch, want je gebruikt dezelfde spieren als op het toilet en persweeën voelen alsof je heel nodig moet poepen. Schaam je hier absoluut niet voor, want ook dit is dagelijkse ‘kost’ voor artsen en verloskundigen!
3: Gij zult het lijden leiden (deel 1)
Dat je pijn zult lijden is onoverkomelijk. Part of the deal, punt uit. Het lichtpunt wat je erdoorheen zal helpen is dat nu de bevalling aan de gang is het niet (heel) lang meer zal duren voordat je je kleintje in je armen mag houden. Ook in dit geval zijn er van die geluksvogels die tijdens het niezen opeens een kind baren, maar helaas is dat voor maar (veel te!) weinig vrouwen weggelegd. Gelukkig kun je tijdens allerlei pufcursussen jezelf ademhalingsoefeningen aanleren om zo goed mogelijk door de weeen heen te komen en zo open mogelijk te leren denken. Mijn zelfbedachte mantra was om al ademend in mijn hoofd de zin: ‘Weer iets dichter bij m’n beeb’ te herhalen. Vond de aangeleerde zin van de pufjuf namelijk nogal suf en niet zo orgineel: ‘Deze week komt nooit meer terug’. Ja, die doet iedereen dus al, dus ik niet. Heerlijk rebels voelde dat tijdens het puffen en had zo een soort van maniertje om mezelf af te leiden van het lijden. Werkt dit niet meer voor jou? Dan zijn er gelukkig allerlei manieren om de scherpe randjes ervan af te halen dmv pijnbestrijding. Geef dit duidelijk aan bij de verloskundige of arts, maar wees wel gewaarschuwd dat er allerlei bijwerkingen kunnen zijn. Denk hier dus goed van te voren over na. Je zou het in je geboorteplan kunnen schrijven, maar dikke kans dat meer dan de helft van al je van te voren bedachte wensen op het moment suprême totaal veranderen. Geen enkele bevalling valt van te voren precies te plannen en mijn tip is daarom ook: JUST GO WITH THE FLOW en laat het je overkomen.
4: Au. Au. Au. Au! (deel 2)
Of je nu een vaginale bevalling hebt gehad of een keizersnede; naar het toilet gaan is daarna geen pretje. En dat is een understatement. Al je organen doen hun beste best om weer terug te keren naar hun oorspronkelijke positie van voor de zwangerschap en vooral je darmen lijken hier het meeste last van te hebben. Ook je blaas kan gevoelig zijn en het is heel belangrijk om de boel Down Under goed schoon te houden met het oog op infecties. Je kraamverzorgster zal je dagelijks vragen om haar op de hoogte te houden van je wc-bezoekjes en je zal haar zelfs vol trots vertellen wanneer je voor het eerst weer gepoept hebt. NEE ECHT??? Ja echt. Alle gêne voorbij.
5: Kraamtapijten en Koffiepads
Na je bevalling begrijp je eindelijk waar je die enorme maandverbanden die al weken in het kraampakket op je lagen te wachten voor nodig hebt. Je geliefde sexy stringetjes mag je de komende weken nog even links laten liggen, want deze klein uitgevallen tapijten zijn nu helaas even deel van jouw leven. Dus toen Kate Middleton in haar prachtige jurkje en op hoge hakjes perfect gestyled het ziekenhuis uit kwam lopen kan het niet anders dan dat ook zij het gevoel moet hebben gehad dat ze haar benen onmogelijk dichter dan een halve meter bij elkaar kon houden vanwege dit allesbehalve charming geval. Tja, charming mag je nog wel een paar weken vooruitschuiven op de kalender, want ondanks dat je partner vast smachtend naar die gevulde voorgevel van je loert voelen deze twee kanonskogels meer en meer aan als op-knappen-staande ballonnen. Het zal toch echt bij loeren blijven voor de arme schat, want het kan zijn dat wanneer hij er alleen al naar kijkt jij in elkaar krampt van de pijn (vooral wanneer stuwing optreedt na een dag of 3) en wanneer je baby huilt de melk er spontaan als een scherpschietende Super Soaker uitspuit. Koffiepads (ze heten officieel zoogcompressen, maar bij ons thuis dus niet) horen naast de kraamtapijten de eerste periode tot de orde van de dag. Prinses of niet.
6: Huh? Wat? Oh… Oh? Huh? Wat? Oh…
Kapot. Je hoofd doet het gewoon even niet meer. Had je hier tijdens de zwangerschap al last van? Lucky you! Het gaat gewoon nog even door. En van sommige moeders die al oudere kroost hebben heb ik vernomen dat het nooit helemaal over gaat. Geef je er vooral de eerste tijd heerlijk aan over en neem niet teveel hooi op je vork. Blijf heerlijk zitten op je roze of blauwe wolk en neem er genoegen mee dat een what’s appje sturen al als een enorme prestatie voelt.
7: Verwacht je een tweede?
Was de vraag die mijn oma, al wijzend naar mijn bolle buikje, stelde toen ze op kraamvisite kwam bij mijn oudste dochter. Do I need to say more?
Dit was zomaar even een opsomming van ongemakjes waar je zeker mee te maken zult krijgen, maar waar de meeste meiden van te voren weinig over horen. Het grappige van dit alles is dat juist de genantheid ervan vrouwen bindt. Bijna iedere bevallen vrouw ziet er achteraf wel de humor van in en kan hier zelfs in geuren en kleuren over vertellen. Dit vaak tot groot ongenoegen van een ieder die dit alles (nog) niet heeft meegemaakt en hier weinig tot geen humor in kan zien, enkel horror…
Voor al deze meiden heb ik nog een laatste advies: Neem alle ‘door-de-grond-zak-momenten’ niet al te serieus en weet dat werkelijke iedere vrouw die moeder is dit heeft moeten doorstaan. Zelfs een prinses! Blijf dus positief en probeer er ten alle tijde de humor van in te blijven zien voor zover dat nog kan.
You.Can.Do.This.
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door