Beetje Boos

Oh oh. MOMspiration’s Annette is vandaag even rebels. Normaal gesproken staat MOMspiration voor positiviteit en laat zij al het negatieve zoveel mogelijk aan zich voorbijgaan. Maar na een tal van blogs én zelfs een artikel in de Viva over hoe kut en f*cking zwaar (niet onze woorden!) het moederschap kan zijn en je regelmatig van crisis naar crisis hobbelt, was ze gebrand om zoveel mogelijk moeders te laten weten dat er ook (en vooral!) een heel andere kant aan het jonge-moeder-zijn zit. Laat je inspireren!

—-

 

Really really?!

 

 

Klagen over klagen

Het gebeurt niet vaak, maar ik ben echt een beetje boos. Een beetje boos op degenen die zo negatief en ondankbaar durven te schrijven over het ouderschap. Vaak met een dikke knipoog, maar toch. Er wordt dan gezegd dat zij het taboe op zeiken over je gezinsleven willen doorbreken door humoristische en eerlijke blogs te schrijven over wat er in het hoofd van een moeder omgaat. Gelukkig (!) herken ik (zo goed als) niets van mijn eigen situatie in deze teksten en krijg steevast bij het lezen ervan medelijden met alle mama’s die wel op deze manier in het leven staan. Tegelijkertijd wil ik ze het liefste allemaal aan de hand nemen om ze te laten ervaren dat ook de jongste jaren wél ontzettend leuk kunnen zijn en dat erover klagen zo zonde van je tijd en energie is!

Maar laat ik ook eerlijk zijn: Heb persoonlijk werkelijk waar nog geen enkele teeny tiny nanoseconde het moederschap als ‘kut’ ondervonden.  Al twee jaar lang gebroken nachten? Ja. Vaker dan lief moe? Ja. Vol programma? Ja. Meer geregel? Ja. Een uitje met de kids staat gelijk aan een algehele volksverhuizing? Ja. Maar het trotse, blije en ‘vanuit-m’n-tenen-stapelverliefd-op-mijn-gezinnetje’ gevoel overheerst altijd. Altijd.

 

 

 

Train your positive brain

Het is eigenlijk enorm simpel. Je kunt een situatie door een negatieve en positieve bril bekijken. Afhankelijk van hoe jij in het leven staat kies je ervoor welke van de twee jij het meest opzet. Kijk bijvoorbeeld eens door allebei de brillen naar de enorme stapels ongewassen of nog op te vouwen was. Je kunt je er aan gaan irriteren en er letterlijk als een berg tegenop zien óf je kunt denken dat het een voorrecht is om zoveel kleding te bezitten en dat er echt wel ergere dingen zijn om te moeten doen. Relativeren helpt je positief te blijven. Ook hoeft het niet nu gelijk gedaan te zijn. Je mag ook lekker even zelf een tukje doen nu de kids op bed liggen. Als het goed is loopt de was niet weg. Relax mama!

 

 

Over zoute slakken en grote olifanten 

Op hoeveel slakken leg jij zout per dag? En van hoeveel muggen maak jij olifanten? Dat kan vast een stuk minder! Is het écht zo verschrikkelijk dat je kind in 1 uur 2 setjes kleding erdoorheen gejaagd heeft ivm lekkende luier. Is het écht zo erg dat hij melk en pap gemorst heeft? Is het écht zo erg om ’s nachts een hongerige baby te voeden of een peuter te troosten? Is het écht zo erg dat het 10x zo lang duurt om mét kids het huis te verlaten dan zonder? Is het écht zo erg dat je je kids om 21 uur eindelijk op bed gekregen hebt en je zelf nog niet eens je avondeten op hebt? Nee toch?!

Ach, dan lezen we toch nog even 15 boekjes als jullie allebei niet willen/kunnen/durven slapen….

Ach, dan eet je toch om 21.30 uur sushi in bed… (terwijl je HNTM en ICMYAS kijkt)

Woorden maken meer kapot dan je lief is

Wanneer je het moederschap verwoord als ‘soms een afgrijselijke beproeving’, dan gaan bij mij alle aanwezige nekharen rechter dan recht overeind staan. Krap jezelf eens achter de oren (ja, daar bij die nekharen) en luister naar wat je zelf zegt. Waarom ervaar je je huidige leven op deze manier? Wat maakt het dat je ervoor kiest om deze woorden te gebruiken en te denken dat het andere moeders kan helpen? Om hen te laten weten dat het ok is om te klagen? Fair enough, natuurlijk mag je klagen! Maar let alsjeblieft op de gezonde verhoudingen en waak ervoor dat het negatieve nooit de overhand neemt. Het leven leeft toch veel fijner wanneer je je niet zo drukt maakt? Relaxxxx mama.

 

Monkey see, monkey do

Kinderen zien zoveel meer dan jij je voor kunt stellen. Wees je bewust van hoe jij in het leven staat, wat je ervan vindt, hoe je dit uitdraagt, wat je uitstraalt en wat je mee wilt geven aan jouw guppies. Lach met je hart en de wereld lacht met jou mee. Die sprankel die jij in je ogen hebt springt met alle gemak over naar de nog onbevangen, onbevooroordeelde oogjes van je kroost. Hoe mooi is dat?

 

Oh, wat gaat de tijd toch snel….

Het cliché ‘voor je het weet zijn ze groot’ is zo waar. En niet voor niets hangt de halve supermarkt boven jouw kinderwagen om kreten te uit te slaan als: ‘Ohhhh wat schattig!’, ‘Zooooo klein, kijk nou hoe lief!’ en ‘Geniet ervan!’. Hoe irritant sommigen dit ook vinden, ze zeggen het niet voor niets. Heel veel ouderen kijken met weemoed terug naar de tijd dat ze zo’n klein humpie hadden om mee te knuffelen, uren mee te brabbelen en zelfs 1000en luiers te verschonen. Dus: GENIET en neem alle momenten samen goed in je op! Het gaat echt zo snel voorbij en hoe zonde is het dat jij dan de halve tijd hebt lopen klagen dat het zo zwaar was toen ze nog ‘in de luiers’ zaten.

 

Op een blije jij volgt een blij ei en = wij blij

Hoewel het zeker zo is dat je minder tijd overhoudt én het meer georganiseer kost om alleen te zijn of met z’n tweetjes quality time te hebben; zorg er wel voor dat je dit er blijft inhouden. Regel die oppas en werk aan een blije jij/wij. Het allermooiste aan die spaarzame me/we-time is dat je met alle vezels in je lijf hiervan geniet!

Hang zelf de slingers op

Natuurlijk is je leven anders wanneer er kids zijn. Duh. Maar je kunt ‘gewoon’ je hobby’s blijven uitoefenen en soms ‘even geen moedertje zijn’. Op de tennisbaan een uur lang naar een bal staren en daarna wijntjes drinken met vriendinnen, zweten en kletsen tijdens een Mom in Balance work out met andere moeders die er even lekker een uurtje of 2 ‘uit’ zijn, high tea’en, naar de bioscoop, eet/drink/dans/slaapfeestje in het nieuwe appartement van je vriendin in de Jordaan; you name it! Sommigen verklaren me voor gek, maar ik speel zelfs korfbal op het op één na hoogste niveau van Nederland waar je driemaal in de week voor moet trainen en in het weekend een wedstrijd in bijvoorbeeld Almelo speelt. Vraagt zeker om hulp van buitenaf (dank jullie wel dat jullie mij dit gunnen allerliefste boyfriend, opa’s, oma’s, ooms, tantes en oppaschicks Sanne & Robin!), maar dit draagt zo ontzettend bij aan een blije ik dat zij de energie die ik hierdoor opdoe weer van mij terugkrijgen.

Dus….

Lieve moms, het leven is toch veel te kort om te klagen? Kijk alsjeblieft naar wat je hebt en koester dat met heel je hart. Klinkt natuurlijk as cheesy as can be, maar maakt alles zoveel leuker!