Tja, soms is reizen ook even niet leuk…

Wanneer je 14 maanden op reis bent, is het niet meer dan logisch dat er ook wel eens dingen gebeuren waar je niet zo blij van wordt. Dat overkwam ons gisteren, toen we in een leuk guesthouse in Omaruru, Namibië waren. Mijn normaal gesproken ‘Sunny Side Up’ was even een uurtje achter wat wolken verdwenen. 

Na een paar nachten op Nature Campsite Ameib in de Erongo regio, leek het ons fijn om 2 nachten en 3 dagen tussen betonnen muren te verblijven. We vinden kamperen (slapen op het dak van onze Jeep!) helemaal fantastisch, maar kunnen ook enorm genieten van wat meer luxe. Deze afwisseling werkt top voor ons. In het plaatsje Omaruru (tussen de Nature Campsite en Otjiwarongo in) vonden we Kashana Lodge en legden 2 nachten vast. Speelboomhut, zwembad, restaurant, wifi: TOP. Na een fijne eerste nacht gingen we rustig aan boodschappen doen, koffie drinken bij Kaffee Stube, kunst bekijken (Omaruru is enorm artistiek) en waren we van plan om ’s middags te spelen en chillen bij het zwembad. De meiden hadden waterpistolen gekregen en konden niet wachten om ze te gebruiken.

We reden terug naar Kashana Lodge en waren half boodschappen aan het uitladen/half badpakjes aan het aantrekken, toen iemand van de receptie naar ons toe kwam lopen: “Hi, I’m sorry to interrupt you.” Ik (met brede lach): “No problem, you can interrupt us any time!” Receptioniste: “We just found out that you cannot stay here tonight. We forgot say that the room was already booked and all the other rooms are booked too for tonight. So we booked a room for you in a guesthouse down the road.”

SAY WHAAATTTT????

En of we ook nu gelijk het huisje uit konden gaan, want dan kon de schoonmaakster het klaarmaken voor de volgende gasten.

SAY WHAAATTT????

Thaddeus is op dit soort momenten mijn rots in de branding. Bij mij kwam het stoom al uit de oren en waren m’n ogen zo groot als, als, nou ja, heel groot. Van verbazing en boosheid. Maar Thaddeus had helemaal gelijk. Er was niets aan te doen.

Wel hadden we allebei gelijk al het gevoel dat we niet veel zin hadden om ALLES, ja ALLES in te gaan pakken, in de auto te laden (wat een heel precieze puzzel is) om voor 1 nachtje naar de buren te verhuizen. Dat zou naar onze zin te veel in-uit-inpakken zijn. Maar ja, wat dan?

Eerst maar beginnen met inpakken, wat ons gemiddeld een dik uur kost. Dit keer zelfs iets langer, want we hadden voor de gelegenheid heerlijk ALLES uitgestald door het hele huis heen. Ondertussen begrijpen de meisjes er niets van, want we waren natuurlijk net bezig om richting zwembad te gaan en daar een poolside-lunch-picknick te houden. Sorry schatten, het loopt even anders.

Tijdens het inpakken probeerden we ook te bedenken waar we dan heen zouden gaan. We hadden al besloten dat naar de buren gaan geen optie was. Teveel in- en uitpakgedoe voor zo’n minimale verhuizing. En we wisten niet eens hoe het er daar uit zou zien. En hoeveel het zou kosten. Dus…. Kroop ik gauw achter de computer, maakte wat telefoontjes en redde Mevrouw Andrea van C’est Si Bon Hotel in Otjiwarongo onze dag. We mochten vandaag nog komen en ze legde gelijk 4 nachten voor ons vast in een huisje in een tropische tuin én aan het zwembad. Ik bedankte haar enorm en bedacht dat het fijne (Zuid) Afrikaanse motto echt klopt:

Alles sal reg kom!

Totdat we de sleutel inleverden en voor die ene nacht wilden betalen…. Toen kregen we opeens weer een onaangename verrassing: een DIKKE rekening voor de was. Thaddeus had tegen een werkneemster van de lodge gezegd dat wanneer we voor ieder kledingstuk apart zouden moeten betalen, wij de was niet hier wilden laten doen. Dan zouden we het zelf wel doen, want de rekening zou te hoog oplopen met onze 5 tassen vol was. Zij had daarop geantwoord dat het prima was, we niet per stuk zouden hoeven betalen, want dat het wasvrouwtje even tussendoor onze was zou kunnen draaien. Maar…. we kregen dus nu keurig een bonnetje met daarop precies alle stukken was keer een bepaalde prijs. In totaal 960 Namibische Dollars (=E61,45). Dat was even duur als wat we voor een nacht moesten betalen. JA DOEIIII!!!!

Gelukkig was daar weer Thaddeus met z’n fantastische koele/coole kop, die het effetjes regelde met de vrouwtjes (issie goed in ;-)) Niet heel veel later zaten we in de auto op weg naar Otjiwarongo. Een ritje van maar 1,5 uur gelukkig, dus dat viel mee.

Nu zijn we hier, bij C’est Si Bon Hotel. En het is inderdaad zo mooi als de naam al zegt. We hebben het rijk zo goed als voor ons alleen en vermaken ons fantastisch in en om het zwembad. Ook hebben ze hier heel veel papegaaien en bijzondere eenden waar de meisjes geen genoeg van kunnen krijgen. We hebben er eentje zelfs getraind om ‘hallo’ te zeggen. Een papegaai, geen eendje. Dat zou helemaal wat zijn.

Maar het allllller alllllllerleukste is toch spelen met het nieuwe waterpistool. Favoriete activiteit nummero UNO!

Liefs,

Annette

PS1: Er gaan nog veel meer dingen anders dan ‘gepland/gewild’, maar daar zijn we gelukkig allebei behoorlijk chill over. Voorbeeldje: Thaddeus ging even snel de supermarkt in om een koelbox te kopen en ik wachtte met J&P in de auto. Pippa riep dat ze moest poepen en wel NU. Geen wc in de buurt te verkennen. Dus ik rende de supermarkt in om te checken of Thaddeus bijna klaar was. Maar hij stond ergens achterin de rij. Ik nam een haastig besluit om Jools in de auto met de deur op slot te laten zitten en Pippa om het hoekje op de grens tussen stoep en stekelbosjes opgetild met de beentjes omhoog te laten poepen. Dat duurde voor m’n gevoel een uur of wat EN ondertussen ging het autoalarm snoeihard af. “Pip, ben je klaar met poepen?” “Nee.” ………….. What to do??? Dat autoalarm bleef afgaan en Pippa bleef poepen en Thaddeus stond nog steeds in de rij. Toen Pips eindelijk leeg was, renden we snel terug naar de auto en verwachtte daar een paniekerige Jools aan te treffen vanwege dat loei luide alarm. Maar nee hoor, mevrouw zat rustig in de kleermakerszit in haar stoeltje letters te schrijven in haar oefenboekje. Zie je: Alles sal reg kom en achteraf hilarisch.

PS2: Ook zo leuk: Gisteren (17-8) vierde ik m’n 34e verjaardag helemaal in style aan de rand van het zwembad! Hier in Otjiwarongo! Helemaal geweldig, maar het is eigenlijk iedere dag wel een feestje met m’n 3 favorietjes. Wat hebben we het goed samen! Onze koppies staan zo fijn positief, open en relaxed. Ook soms wat momentjes niet, maar dat mag. Natuurlijk! We vergeten ze gewoon snel weer en gaan vrolijk verder met genieten. Vandaag rijden we naar Etosha National Park hier in Namibië en zullen 4 dagen lang op safari zijn. We gaan 3 nachten kamperen bovenop onze auto en de camping is naast een waterpoel waar veel dieren regelmatig een bezoekje brengen. Zin in!

PS3: Niet alleen Jools maakt flinke sprongen met schrijven en rekenen (we hebben allerlei oefenboekjes gekocht, want dat vindt ze zo leuk), ook Pippa begint opeens ‘echt’ te tekenen. En daarbij bedoel ik dat ze zelf bedenkt wat ze wil tekenen en dat je (een soort van) kunt zien wat het is. Kijk dit nou!!!

 

Over de schrijfster van dit artikel

Annette de Graaf (33 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops en mama van dochters Jools (3,5) en Pippa (2). Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam (waar ze momenteel een jaar onbetaald verlof van heeft gekregen), KLM Blogger en onderdeel van Team Canon Photography Nederland ook oprichtster van MOMspiration.nl; sinds februari 2015 een blog voor (wannabe) heppie mama’s.

Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is helemaal oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….
Annette en haar gezinnetje reizen op dit moment door Zuid Afrika en Namibië. Ze doen daar o.a. vrijwilligerswerk voor Kinderfonds MAMAS en KLM’s Wings of Support. Met z’n viertjes proberen ze op een relaxte manier zoveel mogelijk te zien en beleven van deze prachtige landen. Hierover wordt uitgebreid gerapporteerd op MOMspiration.nl en Instagram onder de naam The Flying Dutch Family.

Hoe de rest van de 14 maanden durende wereldreis eruit gaan zien en welke landen ze zullen bezoeken?! Dat ligt nog lekker open! Zuid/Midden Amerika? Japan? Indonesië? Houd MOMspiration.nl en de Social Media kanalen in de gaten voor updates (als er ergens WiFi te vangen is tenminste….).

Disclaimer

Annette & haar collega’s Tessa & Marjolijn bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.