Verdwaald in Uruguay

De titel van mijn blog vandaag klinkt net als een of andere Paolo Coelho roman. Maar gelukkig duurde het verdwaald zijn in Colonia del Sacramento in Uruguay niet zo lang als een gemiddeld boek van deze fantastische schrijver. Eerder een kort verhaal met een hele wijze levensles voor alle vier onze gezinsleden. 

Vanochtend vroeg vertrokken we (krijg hier Guus van in m’n hoofd) per Uber taxi naar de haven van Buenos Aires om daar de Buquebus Ferry naar Colonia de Sacramento te nemen. De bootreis ging top en de tijd vloog voorbij met kleuren, Spaanse woordjes oefenen, dansen, turnen, hardloopwedstrijdjes, nog meer Spaans oefenen en kralen rijgen (Dank U Sinterklaasje!).

Aangekomen in Uruguay dachten we wel naar ons hotel te kunnen lopen. Thaddeus en in droegen beiden een The North Face duffel op de rug, kleinere rugzak op de buik en trokken een Eastpak koffer op wieltjes voort in de hand. Een kilo of 50 pp grof geschat. Geen ruimte of kracht over om kindjes te tillen dus. Zij zouden zelf moeten lopen.

Een kilometertje moet lukken. Ons mag nie kla nie hebben we in Zuid Afrika geleerd. Dit kunnen wij. 

Dat het hot en sweaty was kun je vast wel raden. Maar het voelde nog hotter toen we er na ruim een kilometer achterkwamen dat we compleet de verkeerde kant op waren gelopen. We waren wel in de goede straat (General Flores), maar bij huisnummer 740. Ons hotel was op nummer 340.

Oeps.

Op dat soort momenten kun je 2 dingen doen: een potje gaan lopen zeuren, met de vinger naar elkaar wijzen en nog meer z**ken. Maar we zijn ons er heel bewust van wat voor boodschap we aan onze dochters meegeven wanneer we ervoor kiezen om ons zodanig te gedragen. Plus dat we écht niet opeens op magische wijze bij ons hotel aankomen na een hoop chagrijn. Plus dat je veel sterkere benen en een sterk hoofd krijgt wanneer je aan blije dingen denkt.

Wij dachten aan het zwembad. En we praatten over hoe gek dat is, een zwembad op het dak. En hoe je daar moet komen. Pippa vroeg of we een ladder mee hadden genomen. We telden huizen. We ontcijferden huisnummers peuter- kleuterstijl. We vroegen de weg in het Spaans. We probeerden goed naar de handen te kijken en om te begrijpen wat het antwoord was. We ontdekten leuke winkeltjes en bedachten wat voor mensen daar werkten.

En toen waren we er op magische wijze! Moe maar voldaan. Trots op onze guppies en ook wel op onszelf.

Dat we daarna tot 2 keer toe naar de verkeerde hotelkamer werden gestuurd (= alle koffers, tassen, kinderen de lift in en uit en in en uit en in en uit) mocht de pret niet drukken. Pippa’s vraag: “Mama, papa, wanneer mag ik zwemmen!?!?!” kon eindelijk met “NU!” beantwoord worden.

Splassshhhhhh!!!!!

Liefs,

Annette

Over de schrijfster van dit artikel:

Annette de Graaf (34 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops (32) en mama van dochters Jools (4) en Pippa (2,5). Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam (waar ze momenteel een jaar onbetaald verlof van heeft gekregen), KLM Blogger en onderdeel van Team Canon Photography Nederland ook oprichtster van MOMspiration.nl; sinds februari 2015 een blog voor (wannabe) heppie mama’s.

Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is helemaal oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….

Annette en haar gezinnetje zijn op dit moment samen aan het reizen. Van juni tot en met december 2017 reden ze in een Jeep met daktent Zuidelijk Afrika door (Zuid Afrika, Namibië en Botswana). Op 9 december vlogen ze na een korte stop in Amsterdam door naar Argentinië om vanuit hier Zuid Amerika te ontdekken per bus, taxi, trein, boot en camper. Met z’n viertjes proberen ze op een relaxte manier zoveel mogelijk te zien en beleven van deze prachtige landen. Hierover wordt uitgebreid gerapporteerd op MOMspiration.nl, blog.klm.com en Instagram onder de naam The Flying Dutch Family.

Disclaimer
Annette & haar collega’s Tessa & Marjolijn bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.