De ergste paar dagen van onze wereldreis….

Wees gerust: we leven allemaal nog en er ligt ook niemand in het ziekenhuis. Maar de afgelopen tijd was nogal sh*ttie. Letterlijk en figuurlijk. De Sunny Side Up hervinden was een behoorlijke uitdaging, maar inmiddels zijn de zuurste randjes er thank goodness vanaf en kunnen we weer verder met genieten. Waar ik het nu precies over heb? Dat zal ik je uitleggen. In kleur, maar gelukkig niet in geur! 

We hadden al ergens begin januari een accommodatie gespot op Airbnb waar we helemaal verliefd op werden. We legden het gelijk vast voor 23 februari tot en met 23 maart. Normaal gesproken boeken we nooit zover en voor zo’n lange periode vooruit, maar het leek ons wel erg fijn om de laatste maand van onze reis door Zuid Amerika lekker op 1 plek te vertoeven. En wat voor plek?! In het magische Bariloche: Een huis met twee slaapkamers, woonkamer, badkamer, keuken, terras, enorme tuin met zwembad, schommels, trampoline, speelhuisje én: uitzicht op het Nahuel Huapi meer. Dat we het gedeelte waar het zwembad, trampoline en de schommels zijn moesten delen met de eigenaars of andere huurders leek ons geen enkel probleem. Dat er honden, katten en kippen rondlopen ook niet. We houden van dieren!

Naarmate 23 februari dichterbij kwam kreeg ik een beetje kriebels. Maar of het nou van de ‘zin’ of spanning was…? Dat kon ik niet zo goed plaatsen.

Nou, hoppakee. Loslaten en gewoon op ons af laten komen.

We reden van San Martin de los Andes binnen 3 uurtjes naar Bariloche. We waren al eerder in Bariloche geweest, dus het dorp en de omgeving was niet nieuw voor ons. De buurt waar het huis zou zijn wel. Via Airbnb hadden we een adres gekregen, maar dit bleek niet te kloppen. We namen contact op met de de dame die ons zou ontvangen (niet de eigenaresse/verhuurster, want zij was op een cruise schip ergens rond Costa Rica). De dame kon ons via WhatsApp geen duidelijk adres geven, dus we reden maar wat verder in de rondte. Volgens Jools & Pippa maakte papa goede grappen om steeds naar de verkeerde plek te rijden. Uiteindelijk vonden we het.

We werden luid begroet door 6 enorme honden. Wie ons kent weet dat we honden normaal gesproken hartstikke gezellig vinden, maar dit waren geen honden in de categorie knuffeldieren. Een Duitse Herder sprong bij het opendoen van de deur bij mij de auto in samen met 2 Dobermans die alle servetjes uit de deuropening grepen en in ontelbaar veel stukjes scheurden. We lieten de autodeuren van de meiden nog maar even dicht.

Toen ik probeerde om de servettenbende op te ruimen van de grond, waren m’n ogen gelukkig scherp en handen snel genoeg om nét niet in een hondendrol te graaien. Verder om mij heen kijkend bleek dat dit niet de enige was. De tuin om ons aanstaande nieuwe thuisje lag (ik overdrijf niet) VOL met drollen. Te goor voor woorden. Nóg een reden om de autodeuren van de meiden dicht te laten.

Oké. Laten we het huis maar bekijken dan. De goede moed werd verzameld. We tilden Jools de auto uit en de mevrouw die ons rond zou leiden keek verbaasd op. “Huh? Zijn jullie niet met z’n tweeén? De eigenaresse zei dat er alleen twee volwassen zouden komen.” Ze had geen lakens en handdoeken voor 4 personen en kon dat nu ook niet regelen, want op het huis van de eigenaresse zat een alarm.

— Wanneer je als mogelijke huurder contact opneemt met een verhuurder op Airbnb, ziet de verhuurder jouw complete profiel. Wij hebben hier een foto van ons vier op staan, inclusief uitleg wie we zijn en wat we doen. —-

Toen de vrouw had opgemerkt dat we kinderen bij ons hadden, zei ze ook gelijk dat we de kinderen niet alleen in de tuin konden laten spelen. De honden zijn namelijk gevaarlijk. Ze kon wel het hek van de gedeelde tuin dichtdoen, zodat ze niet bij ons huis zouden komen. Maar hoe we dan konden schommelen, trampoline springen en zwemmen??? Daar had ze geen antwoord op.

We gingen even kijken bij de gedeelde tuin, maar het opendoen van het hek was nogal een uitdaging. Toen het hek nog maar op een kiertje was, drongen de honden er al doorheen en waren weer in ons gedeelte van de tuin.

Nou, oké. Dan konden wij tenminste de andere tuin in. Even lekker spelen zonder enge honden.

Dat woord ‘lekker’ kon direct teruggenomen worden, want al binnen 2 meter stapte ik VOL in de hondendiarree. Is er iets smerigers??? Snel dropte ik de kinderen op de trampoline en ritste het beschermingsnet dicht zodat ik de ergste lading kon lossen van m’n arme schoen. Je weet wel, zo afvegend aan het gras en planten. Wat natuurlijk voor geen centimeter helpt. Helemaal niet wanneer overal waar je kijkt op dat grasveld hondendrollen liggen. Ik kon wel JANKEN. En deed dat ook. De arme vrouw die ons ontving kon hier allemaal niets aan doen, want zij was niet de eigenaresse en had alleen de opdracht gekregen om de sleutel aan ons te geven. Ze regelde zelfs dat we een paar uur later toch beddengoed en handdoeken kregen. Dat vonden we ontzettend lief.

We probeerden de eigenaresse te contacten, maar dit was onmogelijk aangezien zij midden op zee zat zonder bereik.

Thaddeus en ik gingen in gesprek met elkaar. We waren het er direct over eens dat we hier diezelfde avond nog wel zouden slapen, maar daarna absoluut niet wilden blijven. De enige kans op veilig en schoon onze dagen doorbrengen was wanneer we een maand lang allemaal binnenshuis zouden blijven of steeds op pad zouden gaan elders. In de tuin spelen, zitten, zwemmen, rennen, sporten of wat dan ook zou te vies en gevaarlijk zijn.

 

We checkten de Help Pagina van Airbnb om erachter te komen wat we nu moesten doen om dit probleem op te lossen (lees: wegwezen en geld terug):

We volgden alle stappen. Inclusief bewijsmateriaal > heel, heel veel hondendrollen…. Bleghhh!

Helaas reageerde Airbnb niet op onze berichten. De verhuurster hadden we ook op de hoogte gesteld van het feit dat haar en onze tuin te vies was om door te lopen. Zij reageerde in eerste instantie ook niet, maar net voor het slapen gaan stuurde ze een lang bericht terug. Dit zijn een paar stukken eruit en vertaald van Spaans naar Engels met Google Translate (dus de zinnen zijn niet helemaal correct).

What I think is that you have changed your mind and then you are pointing out things that are not a reason to cancel a rental for which we have lost to other people.

–

Anyway our animals are always in the sector of our exclusive house therefore I do not consider your claim to be right because it is our park where my family and not the guests circulate and that is very clear in the rules of the house which I do not think you have taken into account. I do not consider it to be to mourn our place and I find it disrespectful on your part that you accord this way to our house that has always been valued and appreciated by all our visits. And it is absolutely fallacious that only one of our animals be aggressive but quite the opposite. I will also contact airbnb as I do not accept cancellations based on exclusive subjective assessments against the objectivity of a beautiful place equipped and new with everything necessary to be as do all tourists and friends who have enjoyed it. If it is your intention to cancel it, it will be at your risk and cost because the property is operative and everything offered is what is at first sight.

–

I do not know what problems you are going through to get us off like that but I think you should reconsider taking this bad attitude with us because it’s not for you to act that way and I’m sorry you’re not comfortable. Just by seeing the lake and the sunrise tomorrow morning you may see the important things that I think you should appreciate of our place. Have a nice rest. I must take care of my son who is vomiting.

Het rotgevoel van de eerste indrukken van het huis, werd hierdoor verdubbeld…. Hoe gaan we dit ooit oplossen??? Zijn we echt onze E1830 kwijt?? Moeten we nu voor een hele maand nieuwe accommodatie gaan regelen? Of moeten we dan toch maar blijven??

De volgend ochtend pakten we gauw onze spullen in en vertrokken we. Blijven was geen optie. Te vies. Te gevaarlijk. Duidelijk. Maar waar zouden we naar toe gaan? We checkten Booking.com en vonden wel wat fijne plekken, maar niets kon ons echt opvrolijken. De meiden vonden het allemaal prima en zaten vrolijk achterin de auto. Ze zeiden wel dat ze blij waren dat we weggingen bij de hondenpoeptuin.

Opeens kwam er een hoopgevend gevoel bij mij op. Geen idee waar het vandaan kwam, maar ‘iets’ vertelde me dat we naar Nido del Condor Resort moesten rijden. We hadden daar al eerder vier nachten verbleven en ik wist nog hoe ontzettend hulpvaardig de receptioniste toen was. Misschien zou zij daar nu ook zijn en konden we in ieder geval een leuke dag en nacht op het resort doorbrengen.

En ja hoor! Receptioniste Sofia verwelkomde ons enthousiast en zwaar verrast! Ze wist nog de namen van Jools & Pippa en zei dat ze zo blij was om ons weer te zien. Toen we ons verhaal vertelden regelde ze gelijk een mooie kamer voor ons.

Sofia zei ook dat ze nog een ander idee had. Ze was namelijk net zelf verhuisd naar een nieuw gebouwd huis en haar oude huis stond momenteel leeg. Dat wilde ze wel aan ons verhuren. Diezelfde middag mochten we een kijkje komen nemen.

Kijk, dat was het hoopgevende gevoel wat in m’n buik kriebelde toen we in de auto zaten!

Sofia hielp ons ook aan een telefoon waardoor we naar een buitenlands nummer konden bellen, namelijk naar Airbnb. Ze hadden in al deze tijd nog steeds niet gereageerd op onze hulpvragen via de hulp-chatlijn. Dan maar telefonisch. Thaddeus voerde het gesprek en legde alles uit aan de Belgische werkneemster Gretchen die overigens ontzettend aardig, meelevend en behulpzaam reageerde. Zij zou gaan bemiddelen tussen ons en de verhuurster.

Later op de dag kregen we bericht dat dit niet gelukt was. De verhuurster wilde niet meewerken aan een terugbetaling. Wel konden we een reistegoed van E160 krijgen. We gaven aan dat we hier niet mee akkoord gingen. In het Airbnb Restitutiebeleid staat heel duidelijk aangegeven dat gastrestitutie kan worden toegepast wanneer een accommodatie niet schoon is. Veilig is natuurlijk discutabel, want wanneer de verhuurster zegt dat de honden niet agressief zijn en ons dat wel zo leek: wie heeft er dan gelijk?

We kregen een automatisch bericht van Gretchen van Airbnb. Zij zou tot en met 2 maart niet bereikbaar zijn. We vroegen of er dan iemand anders naar onze ‘zaak’ zou kijken en ons verder kon helpen, maar daar kregen we geen reactie op.

What to do?? We belden met onze lieve ouders en zij zeiden dat het nu eenmaal voor kan komen dat wanneer je in 70 huisjes verblijft in bijna 9 maanden tijd, het heel logisch is dat 1 daarvan tegenvalt. Dat we blij moeten zijn dat die andere 69 thuisjes fijn zijn geweest. En daar hebben ze helemaal gelijk in!

Het huis van Sofia is echt een heel, heel, heel bijzonder thuisje op de San Pedro Península net buiten Bariloche. Meer dan 100 jaar oud (het eerste huisje op de Península, genaamd La Solita) en altijd binnen de familie gebleven: we LOVE it! Heerlijk ook op loopafstand van het strand aan het Nahuel Huapi meer. En die tuin…. Het is net een bos! Zo prachtig en groot, we hebben al heel wat verstoppertje gespeeld in de week dat we hier nu zijn. Sofia, haar man Santiago en hun dochtertje Juana van net 2 wonen hiernaast in hun nieuwe huis en voelen als vertrouwd. We eten regelmatig samen en de meisjes zijn echte vriendinnetjes. Wanneer wij of zij iets nodig hebben dan helpen we elkaar met alle liefde. Dat maakt zoveel goed!

————

Inmiddels zijn we 3 weken verder en is er eindelijk schot gekomen in de zaak. Een andere medewerker van Airbnb heeft het overgenomen en liet al vanaf het begin weten dat hij zich hard zou maken voor ons. En stapje voor stapje is dat gelukt! We zijn in het gelijk gesteld en hebben zo goed als al het geld teruggekregen. We proberen alle onaardige woorden van de eigenaresse (ze schreef allerlei onaardige onwaarheden in allerlei berichten en een review over ons) achter ons te laten en dankbaar te zijn voor ALLE wel geweldige dingen die we meemaken en ALLE geweldige mensen die we ontmoeten. En natuurlijk te genieten van het hier en nu. We hebben nog 2 weken te gaan en maken van iedere dag een feestje. Dat is hoe we heerlijk rollen en eigenlijk ook al de afgelopen 9,5 maand hebben gedaan. En de komende 95 jaar nog hopen te doen.

Yes, we zijn weer onze eigen blije selfies!!!

liefs,

Annette

PS 1: Blog over wat we straks in Nederland allemaal gaan doen komt later vandaag online. (iets met het ss Rotterdam, de Efteling, Recreatiepark Terspegelt, WILDLANDS Emmen en CenterParks Sandur. WHOOP WHOOP!!!!

PS 2: Wanneer deze ervaring het ergste is van 1 heel jaar op reis, dan hebben we het goed getroffen dacht ik zo! Sunny Side Up!

PS 3: Het huisje waar we nu verblijven heet La Solita. Dit betekent: De eenzame/enige. Dit huisje is al meer dan 100 jaar oud en het allereerste huis op de Peninsula San Pedro in Bariloche. Het is zooooo schattig! En die tuin eromheen. Groot genoeg voor fantastische potjes verstoppertje, tikkertje en fijne workouts.

Over de schrijfster van dit artikel
Annette de Graaf (34 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops (32) en mama van dochters Jools (4) en Pippa (2,5). Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam (waar ze momenteel een jaar onbetaald verlof van heeft gekregen), KLM Blogger en onderdeel van Team Canon Photography Nederland ook oprichtster van MOMspiration.nl; sinds februari 2015 een blog voor (wannabe) heppie mama’s.

Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is helemaal oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….

Annette en haar gezinnetje zijn op dit moment samen een jaar aan het reizen. Van juni tot en met december 2017 reden ze in een Jeep met daktent Zuidelijk Afrika door (Zuid Afrika, Namibië en Botswana). Op 9 december vlogen ze -na een korte stop in Amsterdam- door naar Argentinië om vanuit hier Zuid Amerika te ontdekken per bus, taxi, trein, boot en camper. Met z’n viertjes proberen ze op een relaxte manier zoveel mogelijk te zien en beleven van deze prachtige landen (Argentine, Uruguay, Brazilië, Paraguay en Chili). In april doen ze een ‘Rondje Nederland waarbij ze o.a. zullen verblijven op het ss Rotterdam, in de Efteling, Recreatiepark Terspegelt, WILDLANDS Emmen/CenterPark Sandur.

Over dit alles wordt uitgebreid gerapporteerd op MOMspiration.nl, blog.klm.com en Instagram onder de naam @theflyingdutchfamily

Disclaimer
Annette & haar collega’s Tessa & Marjolijn bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.