Deze laatste dagen van de kerstvakantie heb ik al een aantal keer een vraag of opmerking gekregen waar ik lastig antwoord op kan geven. Bijvoorbeeld: “Zie je er tegenop om maandag weer aan het werk te gaan?” “Oh, dat is altijd zo balen he, wanneer de vakantie erop zit en het gewone leven weer begint. Geniet er nog maar even van.” Er zit al zo’n bepaalde sfeer verweven in de start van dit gesprek, dat ik het ingewikkeld vind om dit om te buigen naar hoe ik er zelf tegenaan kijk.
Liever zou ik hebben gehad dat het gesprek op een manier startte die daar meer ruimte gaf. Bijvoorbeeld: “Hoe voel je je erbij dat de kerstvakantie bijna voorbij is?” Dan zou ik je vol enthousiasme kunnen vertellen dat ik mij daar helemaal prima bij voel. Ik maak namelijk in mijn hoofd nooit zo’n groot verschil tussen werken of niet werken.
Als ik alleen maar als een malle zou genieten van vakanties, weekenden en avonden; dan zou dat naar mijn smaak mega zonde zijn van al die tijd die op het werk en bij bijvoorbeeld de zwemles van de meiden doorgebracht wordt.
Want: ik vind al die dingen die bij ‘het gewone leven’ horen namelijk ontzettend leuk! Wanneer ik tegen het einde van vakanties of weekenden op zou gaan gaan, dan moet ik mezelf maar eens achter de oren gaan krabben. Dan is het tijd om af te gaan vragen of het werk dat ik doe en het ‘gewone leven’ dat ik leidt wel echt bij mij past.
Nu moet ik ook zeggen dat ik nog totaal niet bezig ben met maandag. Of dinsdag. De praktische zaken die geregeld moeten worden worden geregeld, maar verder is m’n hoofd in het hier en nu. Bij Wie Is De Mol. Bij m’n laptop en het dekentje op de bank. Bij de Kinder chocoladereepjes die ik op een geheime plek heb verstopt en best wel trek in heb. Dat soort dingen. We maken ons (bijna nooit ;-)) zorgen over de dag van morgen.
Hoe is dat voor jou? Hoe voel jij je erbij dat de kerstvakantie er bijna op zit? Zou toch bijna zeggen: Geniet er nog meer even van. (sorry, hihi, dat was heel flauw!)
liefs,
Annette
PS: Natuuuuuuurlijk ga ik wel het vele samenzijn met m’n allerliefste gezin missen wanneer ‘het gewone leven’ begint. Want die zeeën van tijd met elkaar was toch wel fantastisch. Dat gevoel nemen we lekker met ons mee. De ervaringen van de vakantie zitten in ons hart en hoofd. En dan waarderen we na het werken en school onze tijd samen nóg meer. Want ja, samenzijn is en blijft zekers te weten voor ons het allerbelangrijkste. En gelukkig vinden we werken en school ook behoorlijk tof. We zijn heel dankbaar voor dit mooie leven dat we mogen leiden (en niet lijden ;-)).
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door