Onze dochter gaat een groep overslaan

Maandag is het zover: dan begint voor onze dochters Pippa en Jools het nieuwe schooljaar. Voor Pippa verandert er niet veel. Ze gaat weliswaar van groep 1 naar groep 2, maar blijft in hetzelfde lokaal en houdt één van de twee juffen die ze vorig jaar ook had. Ze heeft er zin in om oudste kleuter te worden en is benieuwd van welk jonger kindje ze het hulpje mag worden. Voor Jools gaat er wel heel veel veranderen. Aan het eind van vorig schooljaar in groep 3 was er een invalleerkracht die zich afvroeg waarom Jools steeds maar werk kreeg wat totaal niet uitdagend voor haar was en gaf opdracht om haar te laten testen. Zonder uitleg maakte Jools de ‘eind groep 4’ testen en die gingen haar prima af. Er waren natuurlijk ook echt wat onderdelen waar ze grote vraagtekens bij had, omdat ze deze lesstof nog nooit onder ogen had gekregen. De juf vertelde dat Jools bij deze onderdelen enkel een korte uitleg nodig had en het daarna wel begreep. De juf en ik keken elkaar aan en wisten zonder woorden wat we allebei dachten: Jools zou ging -net als in groep 3- straks kapot gaan vervelen in groep 4.

En wat nu?

Aan Thaddeus vertelde ik wat de invaljuf op het schoolplein aan mij had verteld én dat ik tussen de regels door had gelezen/gehoord dat ze dacht aan het overslaan van groep 4. Ergens had dit ook wel onze gedachten doorkruist, maar we hadden het er nog niet echt over gehad. Als ouders onderling niet en met Jools niet. Wel wisten we dat het op school op deze manier echt niet langer door kon gaan voor onze dochter. Van september 2019 tot en met half maart 2020 was Jools een ander kind geworden. Ze vond naar school gaan vreselijk en thuis kwam al haar opgekropte frustratie eruit. Meerdere malen probeerden we dit aan te kaarten bij de juffen, maar helaas kwamen we niet verder dan dat Jools een ‘drie-sterren-kind’ was als het om de taalmethode ging en dat ze na het reguliere rekenwerk een werkboek kreeg met moeilijkere opdrachten waar ze zelfstandig in kon werken. Tijdens de quarantaineperiode hebben we met man en macht voor elkaar proberen te krijgen dat Jools weer plezier in leren ging ervaren. Dat lukte absoluut niet wanneer we het weekschema volgden dat de juf had gestuurd. Dat weekschema was voor alle kinderen exact hetzelfde en er werden geen uitzonderingen gemaakt: “We bieden alleen het basisprogramma aan, maar als je extra werk wilt, dan is er genoeg op internet te vinden” werd naar gemaild als reactie op ons verzoek om Jools uitdagender werk te laten doen. De invaljuf stuurde gelukkig een week later wat leuke ideeën per mail waar Jools met veel plezier mee aan de slag ging. Het voorbereiden en presenteren van de spreekbeurt over springbokken was een super leerzaam proces waarbij we Jools helemaal in haar kracht zagen staan. Ook vond ze de opdrachten op de website ‘Nieuwsbegrip’ geweldig om te doen. Inmiddels openden we de mails met het nieuwe weekschema niet eens meer en bedachten we thuis zelf manieren om Jools (en natuurlijk Pippa) spelenderwijs nieuwe vaardigheden en kennis eigen te laten maken. We hadden hier samen veel lol in en we zagen onze kinderen groeien en bloeien!

Door écht te kijken en te luisteren naar onze kinderen en in te spelen op hun behoeften, ontdekten we dagelijks allerlei kansen die zich lieten ontvouwen tot rijke leermomenten.

Maar ja, toen moesten ze weer terug naar school…. Daar had Jools -zoals je misschien begrijpt- precies 0,0 zin in. Wel om vriendinnetjes weer te zien enzo, maar niet om voor haar veel te gemakkelijke werkboekjes vol te maken, gewoon omdat het altijd al zo gegaan is en ze het altijd zo blijven doen. GELUKKIG had de invaljuf ontzettend leuke andere opdrachten voor Jools bedacht: ze kreeg een eigen map met hierin allerlei uitdagende lees-, schrijf-, reken- en ‘doordenk’opdrachten. Jools was in de Gloria. En wij ook! Hiep hiep dat deze juf ons kind echt zag!

En daarna volgde dus die periode waarin de E4 CITO testen werden uitgevoerd, waaruit bleek dat Jools zo goed als alle groep 4 lesstof al begreep en toe kon passen.

Hét oudergesprek

Toen Thaddeus en ik uitgenodigd werden om op gesprek te komen op school, konden we wel raden wat de inhoud ging zijn. Onze voorspelling klopte: de juffen zeiden dat het hen het beste leek als Jools in het nieuwe schooljaar niet naar groep 4, maar naar groep 5 zou gaan. In groep 4 zou ze namelijk, net als afgelopen jaar in groep 3, weinig tot geen uitdaging hebben. Ze (en wij ook, al een tijdje zelfs) dachten dat Jools het overslaan van een groep niet alleen op cognitief gebied aan zou kunnen, maar ook dat het op sociaal vlak wel goed zou komen. Jools levelt prima met kinderen die wat ouder zijn, is behoorlijk wereldwijs (DANK U, WERELDREIS!), smult van samenwerken en nieuwe dingen leren, staat haar vrouwtje wel én heeft vriendinnen in de aanstaande groep 5. We spraken aan het eind van het gesprek af dat we dit plan eerst met Jools zouden overleggen voordat we een officiële knoop ging doorhakken. Haar mening vonden/vinden wij het allerbelangrijkste in deze beslissing.

Hét kindgesprek

Toen we weer thuiskwamen zijn we met Jools gaan zitten en hebben we aan Jools vertelt wat het idee van de juffen was. Jools haar ogen veranderden in schoteltjes en ze begon te stuiteren en juichen van blijdschap: “YESSSS!” riep ze! Dan kom ik bij K en L en T en N in de klas!

Haar vreugde en zin was enorm, maar we hebben ook gelijk proberen uit te leggen hoe haar blijde nieuws op andere kinderen over zou kunnen komen. Dat andere kinderen misschien konden denken dat ze aan het opscheppen was. We spraken af dat ze er natuurlijk wel over mocht praten met anderen, maar dat ze er goed op moest letten dat ze haar woorden en de hoeveelheid woorden steeds moest overwegen. Afhankelijk met wie het gesprek plaatsvond. Met onze eigen familie mocht ze natuurlijk los met haar enthousiasme en trots, maar bij andere kinderen en mensen was het belangrijk om de juiste woorden en toon te kiezen. Er zijn bijvoorbeeld ook 3 kinderen uit haar groep die nog een jaartje groep 3 over gaan doen en ze begreep gelukkig dat haar trots op een vervelende manier over zou kunnen komen op hen. Geen idee of dit begrip ook tot uiting is gekomen in de praktijk. Dat kunnen we alleen maar hopen.

Ons 6-jarige meisje in groep 5

Jools wordt op 24 september 7 jaar. Haar eerste maand in groep 5 zal ze dus nog (maar!) 6 jaar zijn. Dat klinkt wel heel bizar….! En hoe dichter we bij aanstaande maandag komen, hoe meer spannende kriebels zich in mijn buik vormen. Of zijn het vlinders? Daar ben ik nog niet helemaal uit! Jools lijkt vooralsnog niet mega onder de indruk. Zin heeft ze zeker, maar verder is ze gewoon lekker iedere dag bezig met vandaag. Haha, that’s our girl!

Oké, ik ga ook weer terug naar vandaag. Of uhhh nee. Toch nog even terug naar 3 jaar geleden, toen ik een blog publiceerde over dat Jools niet naar groep 1 zou gaan. Over een bijzondere schoolloopbaan gesproken….Even dit blog nog eens lezen! Ben benieuwd wat daar ook alweer in staat!

liefs,

Annette