Have you met Mamasmarty yet??

Have you met Marty Bosman aka Mamasmarty yet?? Nou, daar gaat dan heul gauw verandering in komen! En goed nieuws: Ze schrijft en blijft! In haar eerste column voor MOMspiration geeft ze ons een heerlijke hilarische kijk in haar heerlijke hilarische brein.

Je bent er niet klaar voor. Nooit.

Ik had eigenlijk nooit echt over kinderen nagedacht. Sommigen weten al vanaf het moment dat ze met hun eerste pop spelen dat het moederschap hun roeping is. Ik had geen flauw idee of ik ooit kinderen wilde. Dat kan ook komen doordat ik niet met poppen speelde en alleen die van m’n zus sloopte, maar dat is weer een heel ander verhaal. Kinderen dus. Nooit bij stil gestaan totdat een goede vriendin zwanger werd. Ik schrok me dood, was dat nu al de bedoeling? Waren wij niet altijd aan het feesten? Liepen wij niet altijd in de hipste broekjes in de kleinste maatjes? Was wintersport niet een prioriteit in plaats van je geld opmaken aan Andere Mensen In Je Gezin? Ik had gelukkig m’n flierefluitende ex al ingeruild voor een robuust en betrouwbaar exemplaar dat zich door mijn ietwat energieke en stuiterende gedrag niet van zijn lekkere stuk liet brengen. En zo kwam het dat tijdens een wandeling om even uit te brakken na een wilde stapavond, ik tegen vriendlief zei ‘schatje, moeten we ook niet zo’n baby?’. Wrang voor hen die er jaren over doen, maar ik was meteen zwanger. Mochten er nog twijfels zijn of ik er echt wel klaar voor was, dan werden die nu in één klap van tafel geveegd want een weg terug was er niet meer. En dat was meteen les 1 in het moederschap. Je bent er nooit klaar voor. Alles gaat altijd anders dan je denkt en/of wilt. Zo is die Facebook tegeltjestekst ‘die andere moeders doen ook maar wat’ natuurlijk helemaal niet waar. De meeste moeders, behalve ik, hebben echt wel een enorme berg aan opvoedkundige theorieën en geweldige ideeën. Maar het zijn die kinderen die dat hele plan steeds weer in de war schoppen!
Terug naar mijn spontane beslissing om moeder te worden. 7,5 maand later (dus geen 9!) was ze er, Lois. Klaar voor? Nee, maar ja, ze was wel er ineens. Prachtige baby hoor, perzikhuidje, grote bruine ogen, altijd slapen, nooit huilen, lekker poepen, zo wil je er wel 10. En toch raak je in paniek bij die éne keer dat ze wel koorts of krampjes heeft. Dat er een waterpok op je kind zit of een strijkkraal in d’r neus. Dat ze zelf haar vinger tussen de deur klemt of haar voet tussen de spaken laat komen. Je kunt van alles verzinnen en plannen, maar dat kind gaat gewoon z’n eigen gang. Het eet van de grond en likt aan andermans huisdieren. En na 15 jaar ben je wel wat minder alert met een kop hete thee op tafel, maar dan staat er gewoon een regiment brommers voor de deur. Denk je ook niet aan als je baby lekker aan je borst ligt te sabbelen. Of misschien wel, maar dan nog schrik je ervan als het zover is. Dat hele moederschap is één grote horrorfilm. Je weet dat die engerd achter de deur staat met een enorm slagersmes, en toch schrik je je te pletter als hij tevoorschijn springt om dat arme kind in d’r nachthemd vakkundig in stukjes te snijden. Je weet wat er komt, maar je bent er gewoon niet klaar voor.

Ik ben moeder en mens. Ik ben best slim en ben er tot op heden in geslaagd drie kids in leven te houden. Ik had niet gedacht dat het zo fantastisch zou zijn, maar ik had ook niet verwacht dat ik me gemiddeld drie keer per week af zou vragen hoe ze in godsnaam op die idiote ideeën komen en waarom ik dat niet zag aankomen. Het is hilarisch op z’n tijd maar man, man, man, wat vergt dat opvoeden een improvisatievermogen. Eigenlijk verdien ik een medaille. En niet alleen ik, maar alle moeders. Dus begin daar allemaal eens mee, met trots zijn op jezelf en hoe je het doet en niet met kijken naar hoe een ander het doet. Lees mijn stukjes dus ook nooit meer, lekker belangrijk wat ik ervan vind. Want ook al was je misschien inderdaad je hele leven van plan moeder te worden, je zal inmiddels toch voor menig verrassing hebben gestaan. Dus laat je niet gek maken door onvoorziene plotwendingen maar geniet, voor zover je kinderen en jijzelf niet in levensgevaar zijn, van het onverwachte. Want je bent er gewoon nooit klaar voor. En als ik zo naar mijn eigen moeder kijk, zal ik dat ook echt nooit zijn.

Volg @mamasmarty ook op Twitter!