One day… You’re gonna thank me for this!

Door schade en schande wordt men wijs is een alom bekende tegelspreuk. Maar sommige dingen had je nu eenmaal wél heel graag van te voren willen weten en zeker wanneer dit je een hoop rotzooi had kunnen besparen. En daarom, voor alle mama’s en papa’s in spé, de volgende tips omtrent…….. luiers, luiers, luiers!

1: Check check double check, voordat je de deur uitgaat met baby en al, of je genoeg schone luiers en billendoekjes in de luierenvelop hebt zitten. Ga er niet blindelings vanuit dat je partner dit al gepakt heeft of dat er waarschijnlijk toch nog wel genoeg van in je tas zitten na het vorige uitje. Please: check check double check!

2: Neem naast die voorraad luiers en billendoekjes ook van die speciale zakjes mee waarin je de vieze luier kunt verpakken voordat je het weggooit. Soms is er even geen prullenbak binnen bereik en/of wil je het degene van wie die prullenbak is niet aandoen om deze zozeer te vervuilen met een stank die nog dagen blijft hangen.

3: Neem naast die voorraad luiers, billendoekjes en van die speciale zakjes ook extra kleding mee voor je kids. Al denk je nog de allerduurste, beste, passendste luiers van de wereld te hebben; tegen sommig natuurgeweld kan gewoon niets op. Al zou je de luier met duct tape en al van lekken willen behoeden; give it up. The power of poop is tooooooo strong…

4: Neem naast die voorraad luiers, billendoekjes, van die speciale zakjes en extra kleding voor je kids ook altijd een extra shirtje voor jezelf mee. Misschien denk je dat dit een beetje overdreven is en ga je verder niets met deze tip doen. Even goede vrienden natuurlijk, maar wie weet kunnen deze anekdotes je toch overtuigen:

– Ruim 2,5 jaar geleden zaten wij pre-kindertijdperk met onze vrienden in het vliegtuig van Johannesburg naar Kaapstad. Er was net omgeroepen dat je niet meer van je plaats mocht en dat de stoelriemen vast moesten. Op dat moment drong er tot een ieders neus een zeer penetrante lucht door die verdacht veel leek op…. Juist: zure babypoep! Aangezien er maar 1 familie met kleine kinderen in het gehele vliegtuig aanwezig was, moest er wel iets heel ongelukkigs hebben plaatsgevonden daar in het midden van de middelste rij stoelen. En ja hoor, met een ietwat onopvallende blik naar rechts (je wilde toch ook niet gelijk het jonge gezin het gevoel geven dat ze door alle medepassagiers aangestaard werden) namen we de schade waar: In het midden van de middelste rij stoelen zat daar een papa. Met een baby. Op zijn schoot. Onder de twee jaar reizen kinderen gratis en gezellig mee. Op schoot. En die schoot, die als gratis stoel voor de baby diende en wat ooit een hippe witte korte broek was geweest, was volledig en dan bedoel ik ook echt volledig bruin-groen ge/verkleurd. Ook het shirt van vaderlief liet te raden over hoe het er oorspronkelijk uit zou moeten hebben gezien. En dan praten we nog niet eens over dat schattige babytje, dat een paar minuten eerder nog flink had gekrijst, maar er nu opgelucht en wel al kwebbelend, maar tot de nek beplakt met poep, bij zat. Dit alles hadden wij als bijna buren geconstateerd tijdens die vluchtige zijdelingse en vooral onopvallende blik naar rechts, want ja, je wilde ze toch niet het gevoel geven dat ze door alle medepassagiers aangestaard werden. Dit tevergeefs, want we waren klaarblijkelijk niet de enigen die deze camouflagetechniek toepasten. Camouflage met sjaal om de mond en al, want achteraf bleek dat ondergetekende al zwanger was op dit moment en nare luchtjes dus nóg minder goed kon handelen. De misselijkheid moest worden getemd, want naar het toilet rennen kon even niet tijdens het stijgen. En eenmaal in het luchtruim aangekomen bleef deze nog een vrij lange tijd bezet wegens bepaalde omstandigheden.

– Je zou dus denken dat wij ons lesje wel geleerd hadden en dat dit ons nóóóóit zou overkomen wanneer wij kinderen mochten krijgen. Helaas ben je (door slaapgebrek, hormonen of andere slappe excuses) niet altijd helemaal scherp en lijkt het je niet nodig om iedere keer zo’n reserveshirt voor jezelf in te pakken. DOE HET TOCH. Ik herhaal: DOE HET TOCH. Onze tweede les leerden we op een romantisch pleintje met uitzicht op een prachtig kasteel ergens in de buurt van Rome. Nog voordat het voorgerecht opgediend werd, bleek dat er bij dochterlief van 3 maanden iets wel heel erg dwars had gezeten en dat zij het hek van de dam had weten te lichten. Tot grote schrik van haar knappe papa die opeens een vreemd soort warme vloeistof tussen hem en zijn lieftallige dochter in voelde stromen. Zoals het twee echte vrouwen betaamt, waren mama en grote zus samen wat shops aan het bekijken op hun dooie gemakje en wilden toevallig net advies vragen aan de Heer des Huizes wat betreft een leuke witte jurk, toen ze hem wel heel woest met zijn arm zagen gebaren. Snel de jurk maar teruggehangen, want misschien was het eten wel al opgediend en honger hadden we! Maar de honger werd al gauw gestild toen we dichter in de buurt van onze andere helft van de familie kwamen; de geur was al van een aantal tafeltjes verderop te ruiken en een eerste aanblik op dit opmerkelijke gezelschap bevestigde de vermoedens die na het waarnemen van de odeur waren gewekt: “PIPPA PAPPA POEPPPPPP!!!” riep Jools dan ook vanuit haar tenen. En de tenen van babyzusje Pippa waren misschien nog het enige van haar 55 cm lange lichaampje dat nog schoon was.

Weet je nog, dat we zo hard hebben moeten lachen om dat jonge gezin in het vliegtuig? Kharma is a ….!

5: Het schijnt dat je baby’s bij het verschonen niet meer bij de voetjes omhoog mag tillen om de billetjes omhoog te krijgen. Klinkt misschien totaal niet orthopedisch verantwoord, maar daar heb ik schijt aan. Want klem je deze twee rondmaaiende gevaartes niet tot moes tussen vijf vingers, dan verandert bovenstaande niet netjes verwoorde manier van hier niet aan willen toegeven in een zeer letterlijke en bovendien compleet ongewenste situatie.

6: Kun je de inhoud van de luier echt niet aanzien? Leg er dan gelijk een billendoekje overheen!

7: Om te voorkomen dat je meerdere keren per dag een schone hoes om het verschoningskussen moet doen en/of de muren en/of jezelf moet boenen, leg dan na het opendoen van de luier een doekje over de edele delen van je kindje. Zodra er koude lucht bijkomt, gaan ze namelijk als reflex plassen en bij een jongetje kan dat er nogal oppervlaktedekkend aan toe gaan. Ja, zelfs zo’n mini-brandweerslang weet al hoe hij optimaal zijn territorium af kan pissen.

8: Zwemluiers bestaan om een reden: Ze nemen geen vocht op, maar houden alleen poep tegen. Wanneer je je baby met een gewone luier laat zwemmen zuigt deze zich binnen no-time vol met water en is je kindje 10 kg zwaarder. Doe ook nooit al de zwemluier thuis al om, aangezien deze geen plas tegenhoudt. Een naar plas ruikende autostoel was waarschijnlijk niet waar je op zat te wachten…

9 (& tevens conclusie): Verwacht altijd het onverwachte!

Gepubliceerd door

Annette de Graaf

Annette de Graaf (17 augustus 1983) richtte in februari 2015 MOMspiration.nl op: een positieve online community voor perfecte imperfecte moeders. In februari 2020 gaf ze het MOMspiration stokje over aan medebloggers Anouk & Marjolijn en ging zelf verder met The Flying Dutch Family. Op Instagram gebruikt ze deze naam ook en het leek haar overzichtelijker om vanaf nu onder één naam te opereren. Onder de naam The Flying Dutch Family houdt ze hetzelfde doel voor ogen: gezinnen inspireren om positief in het leven te staan. Annette is de vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops. Samen wonen zij sinds juli 2021 in Noorwegen en hebben zij twee dochters en een zoon: Jools (24 september 2013) en Pippa (31 maart 2015) en Sol (30 juli 2019). Zij werkt als juf op Haugesund International School en Thaddeus is hoofdtrainer bij CrossFit Verftet in Haugesund. Daarnaast runt ze haar bedrijf 'Opvoeden met een Growth Mindset' en schrijft een boek met dezelfde titel. Regelmatig heeft ze de eer om Harvard Graduate School of Education te representeren op (internationale) congressen. Leuk feitje over Annette en haar gezin: van juni 2017 tot en met juli 2018 reisden zij met z'n viertjes de wereld rond en hadden dat jaar 86 t(huisjes) in Zuid Afrika, Namibië, Botswana, Argentinië, Uruguay, Brazilië, Paraguay, Chili, Nederland, Duitsland, Spanje en Frankrijk. Wanneer je op haar account op Instagram @theflyingdutchfamily naar beneden scrolled, krijg je een kijkje in hun bijzondere avonturen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: