MOMspiration’s Annette is voor een conference voor leerkrachten van internationale scholen 6 dagen in Casablanca, Marokko. Lees nu in deel 2 van haar reisblog hoe dat haar zo zonder kroost bevalt.
Of lees eerst deel 1!
Zaterdag 17 oktober 7.00-17.00
De tweede nacht ging al wat beter dan de eerste, maar het om de 2 á 3 uur wakker worden zit té vast ingebakken in mijn slaapritme. Maar wanneer je de dag begint met een FaceTime gesprek met je drie allerliefsten dan ben je in een tel weer helemaal fris en fruitig!
Vandaag weer een dag vol met heel heel veel informatie, interessante discussies, zonnige breaks met heerlijk eten en drinken en razendveel nieuwe ideeën die ik volgende week allemaal met m’n team, de Lower School Language Department van de Internationale School van Amsterdam, ga delen.
17.30 uur
Jaaaaaaaaaa tijd voor onszelf! Dat is wat je noemt ‘mixing business with pleasure!’ We springen als jonge honden de bus in om eindelijk op ontdekkingstocht door Casablanca te gaan. M’n twee partners in crime (Nederlandse Indra en Spaanse Ana die op de Internationale School van Madrid werken) vliegen zondagavond al naar huis en willen in deze paar uur dus zoveel mogelijk zien en meemaken. En daar slaagden we met vlag en wimpel in: we kregen de ‘Full Morrocan Experience‘ in nog geen 6 uur tijd.
18.00 uur
Dankzij wat tips van Amerikaanse collega’s die hier in Marokko werken was onze eerste bestemming Quartier Habous aka de nieuwe Medina. Voordat we überhaupt in de taxi zaten vanaf het hotel waren we al een half uur verder aangezien de meeste taxi’s ons óf niet mee wilden nemen óf de tiendubbele prijs wilden laten betalen. Gelukkig vonden we een vriendelijke ‘Petit Taxi’ chauffeur die ons voor 10 Dirham (minder dan een euro) incl educatieve program naar het shopping walhalla wilde brengen.
Quartier Habous
Afgezien van de standaard toeristenwinkeltjes, -waar je los kunt gaan wanneer je geïnteresseerd bent in sieraden, lampen, kleden, schalen, schoenen, kaftans, magneten (jaaa!!! Spaar ik!!), tajines, Koranhouders en noem maar op- was er verder niet heel veel te beleven en vertrokken we al snel met redelijk goedgevulde tassen naar de volgende ‘must see’: De Hassan II Moskee’.
Mooie taxi-gesprekken in een mix van Frans, Spaans, Engels en Nederlands!
Decisions, decisions….
Hassan II Moskee & De Drie Mosketiers
De op twee na grootste moskee van de wereld. Die moesten we natuurlijk een bezoekje brengen. Al van zeer grote afstand is deze heilige plaats te bewonderen, aangezien de minaret wel 200 meter hoog is en daarmee de hoogste van de wereld. Helaas waren de bezoektijden van die dag al voorbij, dus mochten we de moskee niet betreden. Er was wel 1 deur open zodat we de enorme zalen toch even konden bekijken. En terwijl we ons vergaapten aan het prachtige interieur, vroeg een bewaker of we de hammam die bij de moskee hoort wilden zien. Ondanks dat het officieel geen openingstijd was. Uhhhh nou, oké! De Drie Mosketiers hadden daar wel oren naar, al was het toch wel vreemd dat we met z’n vieren in het pikkedonker deze massale ruimte betraden en hij speciaal voor ons alle lichten aandeed. We kregen een uitgebreide toer door de gangen van de niet in gebruik zijnde prachtige hammam en konden allerlei vragen stellen over de werking van alles. Waar we geen duidelijk antwoord op kregen en nu dus nog steeds niet begrijpen is waarom deze hammam niet in gebruik is. Wanneer je hier iets over vraagt aan andere Marrokanen, bijvoorbeeld taxichauffeurs blijven ze hier heel vaag over of zeggen ‘no comments’. Vreemd!
Wat we eigenlijk wel hadden kunnen verwachten was dat Meneer de Vriendelijke Bewaker geld van ons wilde. Wij dachten zelf aan iets van 20 Dirham, wat je voor een taxi ook ongeveer betaald, maar dat vond hij te weinig. Het reguliere tarief was 120 DH per persoon, dus dat wilde hij hebben. Na een aantal keer ‘nous ne savions pas’ zijn we er maar snel vandoor gegaan….
Volgens Ana was het maar een klein stukje lopen naar onze volgende place to see & be, namelijk het beroemde Rick’s Café uit de nog beroemderdere film Casablanca. Ana was over the moon excited om hier een bezoekje aan te brengen en Indra en ik durfden bijna niet te zeggen dat we 1: deze beroemde film nog nooit gezien hadden en 2: geen enkel idee had waar het over zou moeten gaan, laat staan wat Rick zijn café hier mee te maken had. Het kleine stukje lopen bleek 35 minuten te duren en met het zweet tussen de samengeknepen billetjes snelwandelen we door de meeste louche buurt tussen de zwerfhonden, zwervers, toeterende en stoppende auto’s met naar ons roepende passagiers. Damn, wat waren wij blij toen we eindelijk de deur van het restaurant bereikten en ons weer veilig voelden… Het was allemaal goed afgelopen en we hadden een stoer verhaal te vertellen. Helaas bleken onze collega’s die hier een drankje zouden doen hier niet aanwezig te zijn en zijn we na een groupie-waardige fotoshoot van Ana in ‘haar’ café richting restaurant Sqala gegaan. Heerlijk gegeten en genoten van de fijne Marokkanse ambiance.
Zondag 18 oktober 7.00-13.00 uur
Wat 200% meevalt is hoe ik mij voel. Doordat de dagen zo volgepland staan en zo snel voorbijgaan is er geen tijd om m’n allerliefsten te erg te missen. Ik heb het echt ontzettend naar m’n zin, ontmoet superleuke mensen, heb de interessantste gesprekken, begrijp veel meer van het written, taught en assessed PYP curriculum, lach me rot, leer een nieuwe cultuur kennen en geniet echt als een malle van alles.
Nog één ochtend bikkelen ‘in de schoolbanken en dan zit de conference erop. Gedag zeggen tegen degenen die vanmiddag al gelijk het vliegtuig instappen en uitjes plannen met al wie blijft. Maarrrrrr eerst gaat deze madame zich laten verwennen in….. de spaaaaaa!!!
Oké, deze total body massage was er één in de categorie ‘interessant’…. En laten we het daar maar op houden!
20.00-2.30 uur
Yeahhhh! Sjiekdefriemel uit eten en de heerlijkste drankjes drinken in Rick’s (wie kent ‘m niet) Café samen met collega Grade 5 leraar, papa van 2 kleine mannetjes die precies even oud als onze meiden zijn én professional skiër genaamd Martin. Hij is helemaal knotsgek, superintelligent, is op zijn 16e uit de Amish gestapt (TLC in het eggie), woonde in New York en Londen en is pas verhuisd naar Zwitserland. Genoeg stof in ieder geval om urenlang te kletsen. Een avond om in te lijsten!
Tot zover deel 2….
To be continued!
PS: Weet nu nog steeds niet waar dé film over gaat. Misschien toch maar even Googeltje doen.
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door