Het is vrijdagochtend, 10 uur. En…. Ik ben een wrak. One hot mess. Eindelijk mag ik daaraan toegeven. Eindelijk zijn er 6 hele uren om ziek te mogen zijn. Let’s do this!
Hallo pyjama. Hallo bed. Hallo zzzzzzzzzzzzzzz…..
Naar je lichaam luisteren. Wat een prachtige term. Helemaal waar ook. Maar haalbaar? Lang niet altijd. Want wat hield mij tegen om al een halve dag eerder te dealen met mr Flu?
- Donderdagavond: Een belangrijke korfbaltraining. Zondag neem ik samen met 3 andere teamies afscheid van ons thuispubliek en dit was de laatste donderdagavondtraining van het seizoen. Sooooo…. Suck it up!
- Donderdagnacht: Een peuter die haar speen kwijt is om 00.30 + een baby die niet kan/wil stoppen met huilen en niet kan/wil slapen van 2.15-4.00 uur = mag ik meehuilen???
- Vrijdagochtend: Een belangrijke presentatie die een maand voorbereiding heeft gekost. Ik presenteer een nieuwe ‘Thinking Routine’ op de Internationale School van Amsterdam tijdens de ‘Harvard Project Zero Annual Gallery Walk’.
En toen: om 10 uur, kon het EINDELIJK. Ik mocht even ziek zijn. Voor 6 hele uren. Daarna moesten de meisjes opgehaald worden bij het kinderdagverblijf. MAN UP mama! Suck it up!
Aangezien vriendlief ’s middags en ’s avonds een belangrijke bijeenkomst had, was het just me, myself & the mini-me’s tot en met bedtijd en al. Geeeeeeen zin om te koken, dus we brachten een bezoekje aan Langs Berg en Dal in Noordwijkerhout. Kids in de ballenbak + mama aan een groente-infuus = Prima te doen.
En nu: bidden op een TOPnacht zodat we morgen fris en fruitig tekeer kunnen gaan bij The Little Gym in Haarlem!
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door