De laatste tijd staat volop in het teken van experimenten. Het begon met het ’21 Dagen Zonder Te Klagen’ experiment, daarna de ‘Work It Out Every Damn Day’ (die nog steeds van kracht is btw) en vandaag kwam daar iets nieuws bij. Iets wat voor zoveel mensen helemaal normaal is, maar voor mij dus niet: Harlopen mét muziek.
Zo vaak heb ik mensen horen praten over de ‘hardlopers-flow’, waarbij ze helemaal ‘uit’ kunnen staan en dus nergens meer aan denken. Zelf heb ik dat nog maar 1 keer mogen ervaren (tijdens m’n 1e en -tot nu toe- enige halve marathon), maar daarvoor en daarna nooit meer. Een (lange) run voelt bijna altijd als een soort marteling waar ik mezelf doorheen sleep. Tijdens het rennen vraag ik me bijna altijd af waarom ik dit in vredesnaam aan het doen ben en probeer mezelf af te leiden van deze negatieve gedachten. Zooooooo moeilijk is dat! Achteraf geef het wel een heerlijk voldaan en trots gevoel. Toch maar weer volgehouden.
Wie weet kan die muziek uitkomst bieden. Laten we dat vandaag eens proberen. Hop Hop, chop chop, aan die sportkleding!
Zo gezegd, zo nog niet gedaan. Want, om te hardlopen met muziek heb je toch wel echt wat leuke deuntjes op je telefoon nodig. Op zich is hieraan geen gebrek wanneer je de tracks vanuit de oren van een 3- en 1-jarige beoordeelt, maar om nu op K3, Dirk Scheele, Koos Konijn, Bollo, Monique Smit en Disney liedjes een lekker rondje te gaan rennen…. Mwah….
Thank goodness vond ik nog ergens een album met sportmuziek in m’n cloud en leek mij K-Otic ook een goed idee om op de RUN playlist te zetten. Telefoon in m’n ieniemiezakje van hardloopbroek gepropt, oortjes door vriendlief professioneel door shirt heen geregen ennnnn goooooo!
Het eerste stuk hobbelde best lekker met die beat eronder. De gemiddelde snelheid lag ook een stuk hoger door de uptempo liedjes, maar zonder dat ik dit merkte. Toch ging het me na 2 km al tegenstaan. Het klopte voor mijn gevoel niet om zo midden in de natuur die muziek in m’n oren te laten pompen. Ik miste de rust en de fijne geluiden van de natuur om mij heen.
Dussssss UIT met die oortjes!
Daarna voelde het hardlopen stukken beter en kon ik de geluiden van de natuur nog meer waarderen dan tijdens andere runs. Misschien juist wel goed om dus nu het contrast meegemaakt te hebben!
Conclusie: Harlopen zónder muziek is meer mijn ding! Hoe zit dat bij jou?? Met of zonder?? En wanneer je het liefste met muziek rent, waar luister je dan graag naar?
Over de schrijfster van dit artikel:
Annette de Graaf (32 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops, mama van dochters Jools (2,5) en Pippa (1) en woonachtig in Nieuw Vennep. Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam ook eigenaresse van MOMspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s
Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen.
Disclaimer
Annette blogt alleen over dingen die ze zelf meemaakt of producten die zij zelf (heeft) gebruikt. Zij geeft hierover ‘slechts’ haar persoonlijke mening.
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door