Daar stond ik dan achterin de rij. Met in mijn mandje een brood, een fles melk en een meloen. Voor mij stond een enorme rij met karren. Overvolle karren. Karren vol met snaai, eten. Mensen die al in de rij stonden met 2 karren en ondertussen met een verwilderde blik rond renden om nog meer in hun kar te stoppen. Het hamsteren voor de kerst was weer begonnen…
En terwijl ik daar zo in de rij sta laat ik mijn gedachten de vrije loop gaan. Een tikkeltje geïrriteerd vraag ik me af waarom mensen zo vreselijk veel boodschappen doen. Zouden ze grote families te eten krijgen? Zouden ze bang zijn dat er te weinig te eten is tijdens de kerstdagen? Zouden ze bang zijn te kort te komen? Of zouden ze juist nu allemaal extra lekkers willen inslaan om wat voor reden dan ook. Het lijkt wel of mensen een hongersnood verwachten. Stiekem hoop ik dat deze mensen heel veel eten gaan maken voor mensen die het niet kunnen betalen. Mensen die geen kerst kunnen vieren, simpelweg omdat er geen geld is.
Linksom of rechtsom: tijdens kerst ligt de focus op eten. Hoe vaak hoor je mensen na de feestdagen niet zeggen: ‘Pfff, ik heb zoveel gegeten de afgelopen dagen, ik moet nu echt weer goed gaan opletten hoor!’
En hoe ik me ook verbaas, ergens probeer ik het te begrijpen. Veel mensen koppelen de kerstdagen aan gezelligheid, samenzijn en hoe kun je dat leuker vieren dan door samen te zijn en samen te eten. Maar toch voelt het ergens wrang voor mij. Ik denk dat dit ook komt door waar ik woon en werk. Ik zie hier ontzettend veel armoede om mij heen. Mensen die geen geld hebben voor cadeautjes met sinterklaas of kerst, laat staan voor een winterjas. Kinderen die kerst helemaal niet vieren omdat hier geen geld voor is en daar uit schaamte maar over zwijgen. Voor deze mensen en kinderen zijn de kerstdagen gewone dagen, net als alle andere dagen. Misschien wel een avond met pannenkoeken of een tosti.
Maar moeten wij nu daarom allemaal op een sobere manier kerst gaan vieren? Nee, dat denk ik niet. Maar wat ik me wel realiseer is dat ik ontzettend dankbaar mag zijn voor het feit dat ik kerst heb mogen vieren met de mensen waar ik om geef. Het feit dat ik mijn beide families nog compleet heb. Onze ouders, broers, zussen. Wat een rijkdom dat ik zoveel neefjes en nichtjes mag hebben. En als ik daaraan denk dan realiseer ik me dat kerst niet om het eten draait maar om dankbaarheid en samenzijn in goede gezondheid. Want laten we eerlijk zijn, dat is toch veel belangrijker dan eten?
Of wij dan met z’n allen op een houtje hebben zitten bijten tijdens het kerstdiner? Nee natuurlijk niet. Ook wij houden van lekker en gezellig eten. Wat wij al jaren doen, is het verdelen van de gangen over de gezinnen. En dat is LEUK! Iedereen maakt iets lekkers voor elkaar. En het super leuke is dat iedereen echt z’n best doet om iets moois en lekkers op tafel te zetten. En dat hoeft niet groot te zijn (okay behalve de kalkoen die mijn vader ieder jaar maakt). Wat is het leuk om dit voor elkaar te doen! En, het scheelt een hoop boodschappen aanschaffen 😉
En laatst hoorde ik van mijn vriendin nog een heel mooi idee: Het bedrag dat je uitgeeft aan je kerstboodschappen, maak je ook over aan een goed doel. Wauw, dat maakte indruk op mij! Op deze manier maak je deze prachtige dagen nog eens extra positief.
Ik hoop dat jullie ook heerlijke kerstdagen hebben gehad en dat jullie het hebben mogen vieren in dankbaarheid met jullie geliefden!
Over de schrijfster van dit artikel:
Tessa Bonhof-Regnerus (36 jaar) is echtgenote van Henk Bonhof, moeder van Lauren (1,5) en hoopt eind februari 2017 te bevallen van een tweede dochtertje. Woonachtig in Lelystad. Zij is naast studiecoach bij Studiecentrum Lelystad ook werkzaam als docent Plustijd op vier verschillende basisscholen. Tessa vormt samen met Annette de Graaf Team Momspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s.
Door positief in het leven te staan en vooral te focussen op de mooie en dankbare dingen in het leven inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om op een vrolijke, enthousiaste, nuchtere, smakelijke, gezonde en gezellige manier door de dag te fietsen. ‘What you see is what you get’ is volledig van toepassing op Tessa. Niks meer, niks minder. Gewoon precies zoals het is. Daar horen natuurlijk ook minder leuke dingen bij maar met een positieve insteek in het leven gaat het zonnetje altijd weer schijnen!
Disclaimer:
Annette en haar collega Tessa bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.
.
Ik reageer niet gauw, nu wel. Ik heb echt moeite met dat oordelen. Iedereen vindt wel iets van de ander.
Mijn moeder had ook twee karren vol eten met kerst. En het draaide bij ons echt niet om eten. Maar mijn moeder werkte vijf dagen in de week. Zij deed alle boodschappen op 1 dag, de zaterdag. Met vijf mensen in huis, waarvan drie opgroeiende kinderen, was die winkelwagen altijd vol. Denk maar even aan de pakken zuivel, groenten, fruit, brood….Met kerst kookte mijn moeder niet alleen voor ons maar ook voor haar ouders. Twee kerstdagen waarin er een keer iets extra’s was. Een voorgerecht, een iets luxe hoofdgerecht en een toetje. Plus dus die weekboodschappen, want die moesten ook gewoon gehaald worden.
De toon van jouw stukje, dat het bij die mensen met zoveel boodschappen alleen om ‘snaai’ draait en niet om gezellig samen zijn, dat is me een iets te snel oordeel. Oordelen. Het zal wel bij deze tijd horen…
LikeLike