Waarom Ik Wel Een Wijntje Kan Gebruiken

Haaaaaallleeeeloejaaaaaa… Halleeloejaa, halleeloejaa. (hoor je het mij zingen?)

What a day. What a day. What a day. (hoor je het mij puffen?)

Vandaag was een heuvelachtige dag. Maar gelukkig scheen het zonnetje ook in het dal en konden we de weg omhoog steeds weer vinden. 

_______________________________________________________________

Nadat Pippa de nacht van Eerste op Tweede Kerstdag ziek was geworden (lees: nachtje doorhalen), was ze later op de dag weer redelijk opgeknapt. Een goede nacht inclusief uitslapen tot 9 uur volgde (YES!)

Deze ochtend begon met vuurwerk om de topnacht te vieren. Dacht ik even. Totdat bleek dat de tweeklapper onze driejarige dochter was die naast mijn bed stond en als een knalpijpje tekeer stond te gaan. Waarop we allebei compleet in een deuk lagen. Ook Pippa werd van ons lawaai wakker en Jools vroeg haar: “Pips, hebben mijn scheetjes jou ook wakker gemaakt?” “Jaaaaa sfeetjes!” riep Pippa blij….

Bij het ontbijt gingen 2 bekers melk volledig over de tafel, vloer, kerstkaarten en kookboek heen. Op dat soort momenten heb ik de aller-allergrootste moeite om m’n geduld te bewaren. M’n primaire reactie is behoorlijk fel en ik moest vanuit m’n tenen zoeken naar het zonnetje. Die bleek niet ver bij die tenen vandaan, op de grond, in de vlek melk verstopt te zitten: Die vlek met alle spetters leek wel een kunstwerk!
Het moppen van de vloer was uiteindelijk het leukste van de ochtend. De meiden vonden het helemaal fantastisch!

Overgrootoma Corry en oma Monique (mijn schoonmoeder) kwamen ’s ochtends gezellig even op de koffie en knutselden met Jools en Pippa mee.

All good. All good. 

12.30 uur = Auto in op weg naar Enkhuizen: MOMspiration’s Kerstuitje in SprookjesWinterland met lieve vriendin en collega Tessa en mini-vriendinnetje Lauren it isssss!

All good. All good. (afgezien van het feit dat er eerst 5 paar schoenen en jassen aan en uit en aan en uit gingen en ik dit en dat en dit en dat vergat voordat we écht gas konden geven -maar dit is dagelijkse kost = niet anders dan anders-)

Ik hoopte van harte dat Pippa even een slaapje zou gaan doen in de auto, want het plan om haar een vroege middagslaap te laten doen was compleet in duigen gevallen nadat ze pas om 9.00 uur wakker werd. Het was 1 uur en 10 minuten rijden naar Enkhuizen, dus je zou denken dat ze dan wel even lekker weg zou doezelen. En dat deed ze. Precies 5 minuten voor aankomst. 

Dusssss. Probeerde ik met man en macht een nogal cranky madammeke vanuit de autostoel de wandelwagen in te krijgen. Gelukkig was de parkeerplaats naast onze auto vrij en kon ik Pippa zo vlot mogelijk verschepen. Jools ernaast, tas uit de auto, oh nog wat vergeten, krijsend kind proberen te sussen, oh de autosleutel ligt nog in de auto, maar waar, krijsend kind proberen te sussen, oh goodness, waaarrrrrr, oh tussen de autostoel en de handrem, oh waar is m’n portemonnee, oh hier. Je kent het.

Hè hè. We hebben alles en iedereen. Adem in. Adem uit. We gaan. Op naar Tessa en Lauren!

Dat er een auto voor de door mij bezette parkeerplaats stond te wachten had ik totaal niet door. Totdat we wegliepen richting de kassa: Toen zag ik dat er een auto de lege parkeerplek opdraaide. Niet aan het handje zou je denken.

Maar……

Hoor ik toch bij dat weglopen een mevrouw zwaar tekeer gaan over die irritante moeder met die roze kinderwagen met twee kinderen erin die de hele tijd in de weg stond en maar gewoon uitgebreid de tijd nam op een hele parkeerplaats waar daardoor geen enkele andere auto kon parkeren en zij dus moest wachten. 

Wacht. Wat????????

Rechtsommekeer. Eropaf.

Mevrouw. Heeft u het toevallig over mij?

“Ja. Je stond de hele tijd in de weg!”

“Was dat zo vervelend voor u?”

“Ja! Je liet iedereen maar wachten!”

“Nou, wat naar voor u dat u zich daar zo druk over maakt zeg. Dat was absoluut niet mij bedoeling. Ik heb u niet gezien of gehoord. Was dit wel het geval geweest, dan was ik zeker voor u met heel veel liefde aan de kant gegaan.

“Je moet gewoon beter opletten! Het draait niet allemaal om jou! Je kant toch niet zomaar twee parkeerplekken bezet houden! Egoïstisch noemen ze dat! Je houdt met niemand rekening en denkt alleen maar aan jezelf!

“Oké mevrouw. Ik wens u nog een hele stralende dag en ontzettend veel plezier in het Sprookjeswonderland. Ik hoop dat u ervan zult genieten.”

En toen zijn we weggelopen. Nu echt op weg naar de kassa. Maar wat er toen gebeurde… De waterlanders kwamen keihard opzetten. Ik kon ze met geen mogelijkheid meer tegenhouden. Dus met een betraande en beschaamde kop kocht ik verontschuldigend entreetickets en liep Tessa tegemoet. Ik dacht die zal minstens denken dat er iets verschrikkelijks is gebeurd ofzo. Maar nee hoor. Tessa dacht dat ik last van de zon had….! Dat maakte mij gelukkig wel weer aan het lachen. MOMspiration all over: Sunny Side Up! 

Nou, geen last van de zon dus, maar wel last van een lastige mevrouw. Met horten en stoten vertelde ik het verhaal. Lange tijd om te evalueren over ‘dit soort mensen’ hadden we niet, want Tessa’s dochter Lauren gaf code ‘bruin’ af. En niet zo’n beetje ook. Tot aan het nekske…. (p)OEPS! Gelukkig heb ik altijd voor 5 dagen eten, drinken én kleding in m’n Marry Poppins tas en hoefde Lauren niet met haar blote billetjes van de glijbaan.

Daarna kon het alleen maar beter gaan en dat ging het ook. Wat hebben we plezier gehad met elkaar. De vervelende mevrouw en de Stinky Flood waren we al snel vergeten.

’s Avonds thuis aangekomen zou je toch denken dat beide meisjes inspiratie hadden opgedaan bij Doornroosjes en zoetjes in slaap zouden vallen. Helassement. Ik denk dat er iemand XTC in Pippa haar drankje heeft gestopt, want om 21.30 uur stond ze nog al dansend en zingend te stuiteren. Ze ging zelfs voor een 2e ronde sperziebonen samen met papa Thaddeus die net uit zijn werk kwam. En dat ze haar spiegelbeeld in de pan ontdekte was om te gillen zo grappig.

Om 22 uur was eindelijk de rust wedergekeerd in Huize Knops-de Graaf.

Je begrijpt dat m’n wijntje nu uitmuntend smaakt.

Oh wacht, ik hoor boven weer een deur.

Damnnnn….

Over de schrijfster van dit artikel:

Annette de Graaf (33 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops, mama van dochters Jools (3) en Pippa (1,5) en woonachtig in Nieuw Vennep. Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam ook eigenaresse van MOMspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s

Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is ook oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….

Disclaimer
Annette & haar collega Tessa bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.