Oeh. Die donderdagochtend is niet mijn ochtend. Een race tegen de klok fighting the elements. Een soort van (halve) marathon met wind tegen over mul zand en smalle duinpaden inclusief enkelbrekende konijnenholletjes.
Ben d’r kapot van.
En dan vooral op het gebied van schaamte. Schaamte voor het feit dat ik vanochtend mijn geduld verloor. Dat ik uitviel tegen mijn dochter.
Wanneer ik daar nu aan terugdenk, dan breekt mijn hart.
En waar ging alle drama nou over? Over niks. Welke broek, maillot, rok, shirt, hemd of onderbroek er wel of niet aan moest/mocht/kon bij 2 in hun holletjes (lees: onder de dekens van het boomhutbed) kruipende konijntjes (lees: dochters van 1,5 en 3). Na 10 minuten (die voelden als 10 uur) gekrijs, dikke tranen en drukmakerij om werkelijk alles (o.a. een babypop die in een lakentje gewikkeld moest worden, maar wat niet lukte), had ik mezelf even niet meer onder controle. Op het moment dat ik
DOE EENS NORMAAL!
uit m’n eigen strot hoorde komen en dochterlief nóg harder ging huilen, kon ik zelf ook wel janken. Gelukkig kon ik al de scheldwoorden -die in m’n hoofd stonden te trappelen om er ook uit te komen- wegslikken.
Eigenlijk had ik het al eerder moeten doen, maar na deze totaal zinloze en het allemaal nog dramatischer makende kreet, telde ik tot 10 en haalde een paar keer diep adem.
Mezelf streng toesprekend dat rustig, zorgzaam, meelevend en lief blijven op dit moment het beste werkt bij de meiden (PICK YOUR BATTLES) en dat er altijd nog het magische afleiden bestaat, ging ik er weer voor. Terwijl ik de oudste dochter al troostend in m’n armen had, kwam de allerbeste afleiding ter wereld de slaapkamer in gedanst met 3 rokjes aan: 1 om haar nek, 1 over haar boobies (zoals ze die noemt) en 1 op de ‘normale’ plek voor een rokje. Kleine gekke zusjes zijn tha best!!! We moesten er allebei heerlijk om lachen, terwijl er een serieuze show werd opgevoerd voor ons neus. Met dronken pirouettes en al. Stiekempjes ging ik verder met het aankleden van de oudste chick. Omdat de focus verlegd was naar het optreden ging het 1000x zo soepel als daarvoor. THANK GOODNESS!
Het volgende obstakel was om met 2 kids, 2 koffertjes (want ze gaan vanavond uit logeren bij opa en oma), 1 sporttas, 1 Baby Born pop met een natte broek in een dekentje allebei de trappen af te dalen. Dankzij een gek liedje en een vrolijke mama ging dit top.
Ja echt: Een HAPPY MAMA is THE CLUE!
Het kost de ene keer wat meer kracht dan de ander om het tij te keren. Vandaag kostte het veel moeite, maar toch is het uiteindelijk gelukt. De volgende keer iets eerder please!!!
Natuurlijk moest er ook nog ontbeten worden + schoentjes + jasjes aan. Ik koos voor de gemakkelijkste weg dit keer: Netflix & chilllllll. Even 10 minuten rust in huis.
Casper & Emma waren mijn held en heldin. Terwijl de meisjes naar dit Noorse duo keken kon ik ongestoord een boterham smeren en overhandigen en 2 jassen 4 schoenen op de juiste plaats schuiven. Zonder gestribbel. YEAH.
Racen, sjezen naar m’n werk. File. Stilstaand verkeer. 3 Minuten te laat binnenkomen in de klas en de kids zijn er al. Maar ze merken niet eens dat ik er nog niet was. Ze zijn alvast begonnen met een woordzoeker op de Vtech Storio Max. Wat een kanjers! Hoe schattig ziet dit eruit????
Die dubbele Latte Macchiato die door een superduperlieve collega was klaargezet op m’n bureau was een extra bevestiging dat het wel goed zou komen vandaag.
Het spontane bezoekje met heerlijke knuf van 1 van m’n besties daarna maakte het nog beter.
En de taart van m’n andere liefste en jarige vriendinnetje laten die hele zooi van vanochtend helemaal vergeten.
Nu genieten van de topkids- en collega’s hier op school. En de workout vanmiddag!
FIJNE DONDERDAG LIEVE MENSEN!
Over de schrijfster van dit artikel:
Annette de Graaf (33 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops, mama van dochters Jools (3) en Pippa (1,5) en woonachtig in Nieuw Vennep. Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam ook eigenaresse van MOMspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s
Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is ook oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….
Disclaimer
Annette & haar collega Tessa bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door