Je kent het vast wel: je wordt ‘sochtends wakker en staat bol van de geniale spontane plannen voor die dag. Hupsakee, je jumpt onder de douche, klimt in je skinny jeans, trekt een shirt uit de kast en GO! I love it! Nou ik had dus zo’n ochtends. 35 weken zwanger, ik voel me prima vandaag dus tijd voor ACTIE! De dag begon om 06.00 uur dus uren genoeg om leuke dingen te doen! Maar dan…
Voordat ik moeder werd had ik spontane acties in overvloed. Ik kon ‘sochtends bedenken dat ik het weekend ging vieren met m’n vriendin in Parijs. Hup in de Thalys, ‘savonds heerlijk eten in een typisch Frans restaurantje, wijn in overvloed en daarna de tent afbreken in de taxi (Je suis désolé mister capdriver). De weekenden stonden bol met feestjes en reizen deed ik maar wat graag. Twee maanden onbetaald verlof opnemen om door de V.S. te cruisen en om Tahiti te bewonderen. Gewoon, omdat het kon.
En sinds we Lauren hebben kan dat nog steeds hoor! Toen Lauren 10 weken was scheurden we met de caravan naar Italië om twee weken op een camping aan het Gardameer te genieten. Lekker primitief, blote voeten en genieten van het heerlijke weer en het lekkere eten. Mensen verklaarden ons voor gek om met zo’n klein kindje naar Italië te reizen maar geloof me, ik kan het iedereen aanraden. Waarom zou je stoppen met ondernemend zijn en spontane acties wanneer je kids krijgt? Nergens voor nodig!
Terug naar vanochtend. Een spontane actie om lekker de hele dag op pad te gaan samen met Lauren. Een spontane actie passend bij haar en bij een hoogzwanger olifant. Ik besloot om naar het Nijntje Museum in Utrecht te gaan, aangezien Lauren de hele dag ‘Nijntje’ roept en alles van Nijntje werkelijk FANTASTISCH vindt. Ik dacht, nu kan het nog, over een paar weekjes is het zó druk en dan is het met de spontane acties wel even gedaan. Dus hup eruit, Lauren in bad (Dat was natuurlijk feest), ik gauw onder de douche om me vervolgens in m’n zwangerschapsbroek te wurmen (damn die zwangerschapskilo’s…). GELUKT! Op naar beneden voor een broodje, even spelen, de tas pakken en gaan met die banaan.
Maar daar dacht Lauren anders over… ‘Nee eten, nee broodje, nee fles, nee nee nee’. En vervolgens alleen maar huilen, met haar speen en haar konijn in de weer. Hmm…ik had het toch echt anders in m’n hoofd. Met m’n dikke buik stortte ik mezelf op het speelkleed om samen te gaan spelen. Ook daar had ze geen zin in. Boos ging ze op de grond liggen om vervolgens weer op te staan, te knuffelen, weer te huilen en op de grond te gaan liggen. Niet veel later veranderde het dreinen in enorm krijsen, bij de kast staan en zeuren om koekjes en vlokken.
Vanbinnen voel ik het dan gaan borrelen. Ik vind het soms zo lastig wanneer Lauren zo boos kan worden, kan dreinen, driftig kan worden. Ik tel tot 10: 1, 2, 3…bam, klap op mijn neus. Ik zucht en bedenkt me dat ik nu twee dingen kan doen: toegeven aan mijn ‘ik kan hier niet tegen’ gevoel of rustig blijven en haar knuffelen en bij me nemen. Ik koos voor het laatste. Ze is gewoon niet happy vandaag. Die dagen hebben we allemaal wel eens alleen wij kunnen ons verwoorden en een dreumes niet. Groot worden is niet altijd makkelijk. Want hoe irritant is het dat je moeder je niet begrijpt wanneer je je niet fijn voelt??
Lauren slaapt inmiddels alweer een uur. Dat zegt genoeg denk ik! Vandaag dus maar geen spontaan bezoek aan het Nijntje Museum. Geeft helemaal niks, we maken er hoe dan ook een leuke dag van! Denken in oplossingen en nieuwe plannen bedenken! Het is mooi weer, het zonnetje schijnt en we hebben een prachtig Natuurpark in Lelystad. Zijn jullie daar al eens geweest? Écht een aanrader.
Fijne dag iedereen, maak er een feestje van, hoe de dag ook komt!
Over de schrijfster van dit artikel:
Tessa Bonhof-Regnerus (36 jaar) is echtgenote van Henk Bonhof, moeder van Lauren (1,5) en hoopt eind februari 2017 te bevallen van een tweede dochtertje. Woonachtig in Lelystad. Zij is naast studiecoach bij Studiecentrum Lelystad ook werkzaam als docent Plustijd op vier verschillende basisscholen. Tessa vormt samen met Annette de Graaf Team Momspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s.
Door positief in het leven te staan en vooral te focussen op de mooie en dankbare dingen in het leven inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om op een vrolijke, enthousiaste, nuchtere, smakelijke, gezonde en gezellige manier door de dag te fietsen. ‘What you see is what you get’ is volledig van toepassing op Tessa. Niks meer, niks minder. Gewoon precies zoals het is. Daar horen natuurlijk ook minder leuke dingen bij maar met een positieve insteek in het leven gaat het zonnetje altijd weer schijnen!
Disclaimer:
Annette en haar collega Tessa bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.
Gepubliceerd door