Samen spelen, samen delen?

Och, och, och. Wat is het moeilijk. Samen (of naast elkaar) spelen gaat vaak nog wel, maar dat delen is vaak een dingetje. Als een leeuwin die over haar welpen waakt; zo beschermen onze eigen mensenkinderen hun speelgoed.

Regelmatig hoor je het (jonge) ouders zeggen:

Mijn kind vindt het moeilijk om te delen.

Ouders kunnen zich hier zelfs best zorgen om maken en proberen er alles aan te doen om hun kind te leren dat Jantje, Pietje of Klaasje ook best even met de trein mag spelen.

Maarrrr… Die zorgen zijn eigenlijk compleet onterecht. Vooral tijdens de allerjongste jaren van een kind is dit ‘niet kunnen delen’ zo natuurlijk en normaal als maar kan: een echte oerdrift. Kinderen van 0-4 jaar ontdekken dat het een eigen ego heeft en dat is het enige wat telt. Ze zijn zo sterk met zichzelf bezig dat ze niet in staat zijn om zich in een ander te verplaatsen. Alles moet op hun eigen manier en alles is “VAN MIJ!!”. Jonge kinderen zien dit gedrag niet als iets verkeerds. Ze kunnen zich er nog niet van bewust zijn dat anderen een situatie op een heel andere manier bekijken en zij het anders ervaren. Omdat jonge kinderen denken vanuit zichzelf hebben ze eigenlijk maar één doel voor ogen: krijgen of houden wat ze willen. Ze kunnen dus behoorlijk hun zin doordrijven. Wanneer ze iets niet krijgen of wanneer het niet naar hun zin gaat, kunnen ze dat heel onrechtvaardig vinden. Het kind is niet vervelend, maar is ervan overtuigd dat het niet eerlijk is dat hij niet in zijn behoeften wordt voorzien.

HELLUP! Hoe kunnen wij hier als ouders het beste mee omgaan? 
Door (zoveel mogelijk) te kiezen voor een positieve aanpak. Doe samen spelen en samen delen voor. Wees onderdeel van het spel en laat zien hoe leuk het is om beurten te geven/nemen en speelgoed (uit) te delen. Heerlijk overdreven alsjeblieft en dank je wel zeggen vinden ze vaak nog een leuk spel ook. Benoem en prijs gewenst gedrag: “Wat lief dat je hebt gewacht tot zij klaar was!” of “Wat een kanjer ben dat je hem nu met jouw auto laat spelen. Nu kan hij er ook plezier mee maken en speel jij even met wat anders. Goed hoor!” Bij ons thuis vinden de meiden de uitspraak ‘Sharing is Caring’ erg leuk om te zeggen nadat ze gedeeld hebben.
Boos worden of terechtwijzen heeft in de leeftijdsfase van 0-4 jaar nog niet heel veel zin. Nu voel je zelf het beste aan of dat bij jou kind wel of niet het geval is, want geen enkel kind is en ontwikkelt zich hetzelfde. Bij deze niet zo heilige Maria komt er regelmatig een sneer uit de mond vandaan en doordat het dan zo verrassend uit de mond komt, maakt het behoorlijke indruk.

Door regelmatig mee te spelen, het spel op een positieve manier te begeleiden en kinderen uit te dagen hun fantasie te gebruiken, bouwen kinderen dankzij jou vertrouwen op om zelf fijn te kunnen spelen. Steeds vaker geef je ze meer ruimte om zelf (samen) te spelen en te delen. Goed voorbeeld doet goed volgen. 
Natuurlijk zal dit (bij lange na) niet altijd zo zijn, maar ook met tegenslagen zullen ze om moeten leren gaan. Hierin kunnen we kinderen prima trainen door op een rustige manier keer op keer uit te leggen wat een mogelijke oplossing zou kunnen zijn voor probleem. Steeds alleen maar zeggen wat wat NIET mag zal niet genoeg zijn om stappen te maken in het proces om een leuk speelkameraadje van je kind te maken. Veel belangrijker is om te zeggen en laten zien hoe het anders en beter kan.

Om het even persoonlijk te maken: Wij hebben deze tactiek vanaf jongs af aan toegepast op onze dochters en zien langzaam maar zeker een mooi samenspel ontstaan tussen de zusjes Knops van 3,5 en bijna 2 jaar. Ondanks dat er dagelijks flink gekibbeld wordt om van alles of niets (dat hoort er nu eenmaal bij), zien we vooral de vooruitgang. Toen ik de meiden vanmiddag even alleen liet spelen in Jools haar kamer -terwijl ik de wasmachine uitruimde-, hoorde ik 2 schaterlachende meisjes de allergrootste lol hebben. Voorzichtig gluurde ik door een kiertje van de deur om te zien dat ze samen een spel hadden bedacht: er stond een plastic stoeltje midden in de kamer en met z’n tweetjes waren ze hier keihard rondjes omheen aan het rennen tot ze duizelig en al zichzelf op de grond lieten vallen. De tranen rolden over de wangetjes van het lachen…! En bij mij van trots! Prachtig om je kids zo samen te zien. Dit hebben we samen opgebouwd.

Je kunt niet vroeg genoeg mee beginnen met deze ‘vertrouwen-opbouwende’ manier van opvoeden. Later pluk je hier alleen maar de vruchten van. 

Samen Spelen, Samen Delen: DE ultieme test!

Het ‘Samen Spelen, Samen Delen’ testmateriaal arriveerde vorige week per post: een verrassing van VTech voor Jools en Pippa SAMEN. Ja, je leest het goed: 1 cadeau voor 2 kleine meisjes. Hoe zal dat gaan?
Voordat ermee gespeeld kon worden, moest er éérst een enorme kartonnen doos opengemaakt worden en daarna nog van alles in elkaar gezet.
Samen, samen, samen. Geduld, geduld, geduld. Supermoeilijk op bijna 2 en 3,5 jarige leeftijd! Nou, en ook voor een mama van 33 jaar trouwens. Onze moeder-dochterrelatie ging DE ultieme test aan.

Wat er in de grote kartonnen doos zat en hoe wij deze relatietest doorstonden zie je hier:

We maakten van het bouwproces een gezellig spel van en doordat we SAMEN dit Zoef Zoef Dierenhotel in elkaar hebben gezet, voelt het voor de meiden nóg meer ‘eigen’.

Conclusie

Op een positieve manier goed blijven oefenen met samen spelen en samen delen. Iedere kleine vooruitgang is belangrijk en is belangrijk om te waarderen en te benoemen. Zolang je je hierop blijft focussen en de minder aardige (lees: cat fights) momenten rustig helpt om op te lossen en aanschouwt als ‘tja, dat hoort er nu eenmaal ook bij’, dan zul je zien dat de gezellige sfeer zal gaan overheersen.

Veel speelplezier!

liefs,

Annette

 

Over de schrijfster van dit artikel:

Jools (3) en Pippa (1,5) en woonachtig in Nieuw Vennep. Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam ook eigenaresse van MOMspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s
Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is ook oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….

Annette en haar gezinnetje verhuizen 28 juni 2017 voor 14 maanden naar Zuid Afrika om vrijwilligerswerk te gaan doen. En natuurlijk om lekker veel van dit bizar mooie land te zien en beleven.

Disclaimer

Annette & haar collega Tessa bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.