Ja serieus. Ik denk écht dat de buren dit denken. En helemaal na gisteren. Wat een gezellig middagje buiten in de tuin spelen had moeten worden, liep uit op non-stop peuterruzies. Niets willen delen en dan gaan duwen, trekken, knijpen, schoppen en slaan. Waar dan gehuil, gekrijs, ontelbare terechtwijzingen en match-maker-pogingen op volgen. Waar de hele wijk van kan meegenieten, want alles speelde zich buiten af en onze kids huilen niet zachtjes in een hoekje wanneer ze boos of verdrietig zijn. Wat je noemt: gezellig.
Sorry lieve buurtjes.
Dit alles is eigenlijk compleet begrijpelijk en logisch verklaarbaar. Na 3 bijzondere en intensieve dagen was de koek op. Bij ons allemaal.
Vrijdag was de bruiloft van m’n broertje (ik ceremoniemeester, Thaddeus m’n rechterhand en de meiden als bruidsmeisjes zwaar onder de indruk van alles) en de meiden werden om 21.15 opgehaald door onze lieve vrienden Kevin & Lisa. Het was een meer dan perfecte dag en iedereen heeft zichtbaar genoten. Het bruidspaar het allermeest. Missie geslaagd!
(Sorry, nog geen foto’s van het bruidspaar en hun TE schattige kindje Mason in z’n bruidsjongenspak…. Zij hebben zelf nog geen foto’s op Social Media geplaatst van zichzelf, dus dan ga ik dat natuurlijk ook niet aan 5000 mensen laten zien. = Duhhhh!)
Vriendlief Thaddeus is zaterdagochtend vroeg vertrokken voor een tweedaagse CrossFit seminar van Strongfit en de meiden en ik deden een rustig taartje + theetje + koffietje (dubbele espresso en heeeeel veel water) bij Lievelingetjes in Lisse.
Daar werden ook onze lieve vriendjes Freek & Tom gebracht die het weekend bij ons door zouden brengen. Hun papa en mama hadden namelijk ook een trouwerij en wel in Kasteel Keukenhof. SUPERgezellig hoor, 4 kids, maar je staat wel 4 x zo hard ‘aan’. Dus na een leuk verjaardagsfeestje van Jayson die 3 werd vroeg ik mijn moeder om pannenkoeken voor ons te bakken. Kon deze ‘Moeder de Gans’ even een soort van adempauze nemen…
Door alle taken als ceremoniemeester was de volledige planning van overige activiteiten voor en na DE datum volledig langs mij heen gegaan. Het was wel efkes ergens binnengekomen, maar totaal niet blijven hangen. En dus vergat ik dat we zondagochtend de verjaardagen van Pippa en haar even oude vriendinnetje Bo zouden vieren. Oeps.
Gelukkig kon mama Elles haar boys al iets eerder op komen halen, zodat ik niet met 4 kids naar nog het kinderfeestje hoefde. En dus zoefden Jools, Pippa en ik met z’n drietjes naar Speeltuin Groenendaal in Heemstede. Zo lief om te zien hoe leuk Jools en Pippa met Liz, Tess & Bo samenspeelden… Wij mama’s kennen elkaar al vanaf kleine af aan, dus dat maakt het extra speciaal. Niet dat die mama’s deze zondag tijd hadden om lekker bij te kletsen, daar komt natuurlijk niets van met 5 kids onder de 4 jaar. Maar het was wel ontzettend leuk om samen te zijn. Nu kan het nog even!
(LOVE YOU, lieve vriendinnetjes!!)
Zondagavond een spontaan tuinfeestje in Lisse met trampolinespringen, watergevechten, hamburgers, verse aspergesoep en sushi…. en het weekend zat er weer op. Nog een keer laat naar bed, maar dat zouden we maandag wel rechttrekken.
En dat deden de meisjes zéker. Om 9.30 uur op maandagochtend heb ik ze maar wakker gemaakt. Die extra slaap hadden ze vast nodig, maar anders werd het ritme wel heel erg verplaatst. Met z’n drietjes gingen we lekker spelen in het zwembad (Sportcomplex Koning Willem Alexander in Hoofddorp). De zwemles hadden we gemist, maar vrijzwemmen in/op/onder het beweegplein is minstens zo leuk. En helemaal gezellig dat we (zwem)opa Willem en (zwem)oma Lenie tegenkwamen. Jools en Pippa vonden het fantastisch om weer een keertje samen met hen te ravotten! Zonder kleindochter Fenna, want zij gaat nu naar de GROTE school en naar échte grote-kindjes-zwemles (zoals de meiden dat zeggen).
Allemaal supertof, maar ook vermoeiend. Zeker voor de meisjes. Pippa plaste er pardoes van in haar broek. De blommekes gaan er vast nog beter van groeien.
Toen Pippa tussen de middag ging slapen (als een roosje) hadden Jools en ik eindelijk een moeder-dochter momentje. Samen kleuren in het ‘Kleuren met Mama’ kleurboek in het tuinspeelhuisje. Genieten was dat! Jools is gek op samen patroontjes maken van verschillende kleuren. Een echte kleuteractiviteit 😉 Goed om dit soort dingen te doen, aangezien zij straks groep 1 gaat overslaan vanwege onze wereldreis.
Maar nadat Pippa wakker was geworden leek toch alle drukte eruit te komen bij beide meiden. Het erge/stomme/suffe/domme is, is dat ik dondersgoed weet dat het mijn eigen schuld is, maar dat ik op die donderwolkmomenten zelf ook weinig geduld op kan brengen. Omdat bij mij zelf ook de koek op is. Ja duh! Niet zo gek als ik bovenstaande tekst (allllll die activiteiten) nog eens teruglees.
Eigen schuld, dikke bult.
Schaam. Schaam. Schaam.
Maar….. Sunny Side Up:
Al doende leert men.
En wat heeft u geleerd, mevrouw Stemband?
Weekenden zo vrij mogelijk houden werkt voor ons gezin het allerbeste. Je kunt niet overal bij zijn en dat moet je ook niet willen. Dat gaat gewoon niet en zeker niet met kleine kids. Maximaal 1 activiteit per dag. Al zeker een half jaar ging deze tactiek top en afgelopen weekend gaf de bevestiging dat wij echt het allerbeste rollen op rust. Haasten is zó uit de mode! Wanneer we gaan haasten raken we geïrriteerd en loopt alles schreeuwend mis.
SORRY LIEVE BUURTJES!
Schaam. Schaam. Schaam.
En dus plantte ik de meiden op de bank gistermiddag. Met glazen water, een paprika en rettich.
Vervolgens zette ik mij extra actief in tijdens hun spel, zodat ik dit keer zelluf alles leidde en voor eerlijke scheids kon spelen. Dit bracht weer wat structuur terug en dat werkt (meestal) zo fijn!
Nou ja. Niet altijd dus, want met Stunt Chick Pippa en Brandweervrouw Jools weet je het nooit.
SORRY LIEVE BUURTJES!
Dan maar samen ijsjes maken. Met de deuren en ramen dicht. Een iets rustigere activiteit. De hele buurt blij.
(ijsvormpjes te koop bij Action! > ook leuk om ‘nep-ijsjes’ mee te maken in het zwembad of speelkeukentje)
En gelukkig ging het avondeten er goed en rustig in. Mmmmmm Bobotie! Een echte Zuid Afrikaanse maaltijd gemaakt door vriendlief.

Ons mantra de komende tijd is:
Less.
Is.
More.
Less is more. Less is more. Less is more.
Dat zal zeker een uitdaging zijn, want er staat nogal wat te gebeuren. Over iets meer dan een maand vliegen we naar Kaapstad. Dan begint onze wereldreis van 14 maanden. De voorbereidingen hebben een beetje stilgelegen de afgelopen weken, maar worden nu weer actief opgepakt. Een duidelijke ‘To Do List’ geef rust en structuur. En dat laatste is voor ons allemaal niet normaal belangrijk. We zullen dat vanaf nu nog beter bewaken!
liefs,
Annette
Over de schrijfster van dit artikel
Annette de Graaf (33 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops, mama van dochters Jools (3,5) en Pippa (2) en woonachtig in Nieuw Vennep. Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam ook eigenaresse van MOMspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s.
Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is ook oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….
Annette en haar gezinnetje verhuizen 28 juni 2017 voor 14 maanden naar Zuid Afrika om o.a. vrijwilligerswerk te gaan doen. En natuurlijk om lekker veel van dit bizar mooie land te zien en beleven.
Disclaimer
Annette & haar collega’s Tessa & Marjolijn bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.
[…] Eerder deze week schreef ik al over wat voor invloed een veel te druk weekend op de gemoedsrust van … Ondanks dat het allemaal gezellige, leuke en gekke dagen waren, bleek het toch echt te veel geweest. We hebben hiervan geleerd dat wij toch echt het beste rollen op zo goed als lege weekenden die we op het moment zelf invullen met de dingen waar wij zin in hebben. Is die ene verjaardag net wat te veel? Sorry, dan komen we een keertje niet. […]
LikeLike