Mijn mening: Personeel is het visitekaartje van je bedrijf. Of het nu om een hotel, winkel of restaurant gaat, een warm welkom en persoonlijke aandacht is wat mij betreft het halve werk. Mee eens? Dus wanneer ik in een winkel kom die een compleet tegenovergestelde boodschap uitstraalt, ben je aan mij een potiëntele klant kwijt.
De inspiratie voor dit blog komt door een ervaring die gisteren plaatsvond in een kinderkledingwinkel in Sassenheim. Jools groeit als kool en heeft nieuwe broeken nodig. Dus toen ik gisteren boodschappen ging doen en een kinderkledingwinkel spotte, móést ik daar natuurlijk even naar binnen hoppen. (du-uh) Nou, eigenlijk eerst buiten, want daar stond een rek met afgeprijsde kleding. (du-uh) Heerlijk om daar even doorheen te scannen. Maar, niet voordat ik de medewerkster (of eigenaresse?) eerst met een ‘gedagje’ liet weten er te zijn. Er kwam een ‘gedagje’ terug en mijn oog viel op een leuke broek in Jools haar maat. Dacht ik. Want Jools was er niet bij en dan probeer je op allerlei manieren je kind te projecteren in de broek. Dus terwijl ik dat aan het doen was (de broek, hoog en laag houden – aan de stof trekken – dat soort dingen) stak de mevrouw haar hoofd om de hoek en zei: “Je krijgt geen geld terug en er mag niet geruild worden, want ze zijn al zo sterk afgeprijsd. Dan moet je het maar op Marktplaats zetten of aan iemand anders geven.”
Oh, oké. Prima. Duidelijk.
Ik legde uit dat het voor mijn dochter is die 1 meter 10 is, maar dat ik twijfelde of het model van de broek bij haar lange en dunne benen zou passen. Op mijn vraag of ze ook nog andere broeken of leggings in maat 110 of 116 had, haalde ze een stapeltje tevoorschijn en liet mij daarvan 2 leggings zien. De rest van het stapeltje legde ze weer terug. Maar….. Ik had al gespot dat daar leggings met 2 soorten panterprint bij waren. Toen ik daarna vroeg zei ze: “Ja, maar die zijn wel duurder.”
Oh, oké. Prima. Duidelijk.
Toch wilde ik ze wel even zien. Want: Kan zij in mijn portemonnee kijken? En: Met 2 dochters dicht op elkaar wordt ieder kledingstuk vaak gedragen en kiezen we vaak voor kwaliteit boven kwantiteit. Dus een goede legging van E25,- die een jaar of 2 wekelijks gedragen wordt is z’n geld wel waard.
Tijdens het bekijken van de panterprintjes gingen bovenstaande gedachten door m’n hoofd. In uitleggen aan de mevrouw had ik 0,0 zin. In iets bij haar aanschaffen nog minder. Daarom bedankte ik haar vriendelijk voor de fijne hulp en wenste haar nog een prettige middag.
Morgen rijden we wel naar LissKids in Lisse. Dezelfde soort producten, maar met de allerliefste verkoopsters. Inclusief een leuke speelhoek én gelegen vlakbij Panini en Qoffee & More. Oh en om de hoek van Lievelingetjes! Zijn we ook al zo lang niet geweest.
Nu al zin in.
Liefs,
Annette
PS1: Thaddeus is nu naar de markt in Sassenheim en ik heb hem gevraagd om toch nog even naar die afgeprijsde broek te gaan kijken met Jools. Benieuwd hoe hij onthaald wordt!
PS2: Ben jij ook gevoelig voor het gedrag van personeel in een winkel, restaurant of hotel? Of vind je dat ik me aanstel ;-)? Haha mag je eerlijk zeggen hoor!
The Flying Dutch Family 
Oh ja bah!
Ik heb het wel eens bij een ICI Paris gehad. Ik kwam binnen, er was 1 meisje aan het werk, die was iemand aan het opmaken, dus ik werd niet opgemerkt.
Prima, ik pakte de spulletjes die ik wilde en liep naar de kassa (toch voor zeker € 100,- aan producten, dat heb je gauw bij een parfumerie).
Maar mevrouw erkende me niet eens, al had ze me zeker gezien. Ze bleef lekker make uppen en kletsen, het meisje bleek een vriendin van haar te zijn (hoorde ik aan hun gesprek haha).
Na een kwartier (!) heb ik alles op de grond gelegd en ben weggelopen. Doei doei!
Heb wel even melding gemaakt bij het hoofdkantoor. Misschien lullig voor dit meisje, maar als mijn personeel zich zo zou gedragen zou ik het ook zeker willen weten 🙂
LikeGeliked door 1 persoon