Hel op aarde. De allergrootste nachtmerrie. Dat zijn woorden die ouders gebruiken om uit te leggen hoe het voelde toen ze hun kind kwijt waren. Zelfs uren, dagen of weken later kunnen ze dat gevoel van blinde paniek nog helemaal terughalen. En bijna allemaal zeggen ze achteraf hetzelfde: Ik dacht echt dat dit mij nooit zou overkomen.
Maar toch. Een paar keer met je ogen knipperen en het kan gebeurd zijn. Al heb je je kind nog zo goed ‘getraind’ om bij jou in de buurt te blijven, ze kunnen zomaar afgeleid zijn en recht op hun doel afgaan. Hoe onaardig het ook klinkt: kinderen zijn niet te vertrouwen.
Vandaag hoorden we het verhaal van een mama die haar zoontje van 4,5 jaar een uur lang kwijt was in het centrum van Lisse. We mochten achteraf haar opluchting meemaken toen ze samen met hem een glaasje limonade kwam drinken bij Kinderwarenhuis Lievelingetjes (hier waren wij aan het knutselen, spelen en een taartje aan het eten). Dankzij een behulpzame meneer die op zijn fiets heel Lisse doorcrosste en alleraardigste Albert Heijn medewerkers konden moeder en zoon weer herenigd worden. Huilend van geluk nam ze haar zoontje in haar armen… Wát een meer dan opluchting dat hij weer terecht was!
Tijdens het drinken van het glaasje limonade was haar zoontje met Jools en Pippa de uitgebreide collectie kinderspeelgoed van Lievelingetjes aan het bestuderen. Waar hij mee in z’n handen naar zijn moeder liep omdat hij het wilde kopen?
Een kompasje. Zodat hij zijn mama nooit meer kwijt zou raken.
Een blij einde van een vreselijke middag!
liefs,
Annette
PS1: Ideetje: kunnen we geen chip in het lijf van onze kids plaatsen? Dat je dan middels een app op je telefoon precies weet waar ze zijn. Op hun 18e verjaardag verwijderen we deze dan feestelijk.
PS2: Bij Lievelingetjes zijn regelmatig leuke workshops. Jools & Pippa hebben vandaag met Aquabeads een poesje en een hondje geknutseld. Morgen (zaterdag 12 mei) kunnen kinderen iets moois voor hun moeder maken. Kijk op www.lievelingetjes.nl voor meer informatie.
Gepubliceerd door