Zo. En nu is het klaar. Ik wil weer ‘normaal’ zijn.

Nou, helemaal normaal zal ik nooit worden. Wie wel? Geen idee wat ‘normaal zijn’ eigenlijk überhaupt betekent. Misschien kan ik beter zeggen dat ik wil dat het nu weer een beetje rustig is. Geen drama, geen trauma, geen gedoe. Ik wil weer m’n eigen positieve blije zelf zijn. Ik ben er klaar mee om mij moe, verdrietig en angstig te voelen. Dat voelt zo zonde van de tijd. Dus: ik kies voor positieve gedachten en positieve energie. Maar daar heb ik ook een beetje jullie hulp bij nodig. Help je mij mee?

Nadat wij vorige week zaterdag ooggetuigen zijn geweest van het dodelijke ongeluk op A44 (het verhaal hierover is trouwens even offline), zijn we in een soort rollercoaster van emoties beland. Dat was echt niet sturen in het koppie. Het overkwam ons. Wanneer iemand vroeg: “Hoe gaat het met je?” kon ik geen gezellig antwoord geven. Het ging echt even slecht. Soms zat er wel een wat betere en luchtigere dag tussen, maar over het algemeen kon ik niet veel aan. Niet veel geluid en licht, maar ook gesprekken op gang houden kostte teveel moeite. Mijn werkgever is gelukkig de allerliefste en dacht ontzettend mee, dus ik kon zo lang de tijd nemen om dit te verwerken als ik wilde. Hier ben ik m’n collega’s niet normaal dankbaar voor.

Maar natuurlijk ook m’n lieve familie en vrienden die zich ontpopt hebben als NOG lievere familie en vrienden. We voelen ons rijk met jullie!

Van een mooi inzicht kwam een mooi inzicht….

Mede mogelijk gemaakt door een cadeaubon van m’n broertje en schone zus én het zorgen van de meisjes door Thaddeus, opa Frank en oma Monique, kon ik dinsdag een hele dag voor niemand anders zorgen dan voor mezelf. Just me, my book & I. Bungelend in in een hangmat boven een strandje met uitzicht op de Beemsterse weilanden en zelfs een tropisch eiland uitkeek, kreeg ik een inzicht:

Oké, nu is het klaar met alle negatieve gedachten. Weg ermee. Ik kies voor positieve gedachten. Deze positieve gedachten gaan mij een positief gevoel en positieve energie geven.

Een stevig staaltje Brain Training.

Er is namelijk niemand anders die dit in m’n koppie gaat fixen. Miss Fixx It ben ik zelf. Ik heb de controle over mijn brein. Ik bepaal wat ik denk, zeg en doe. Ik bepaal de koers die gevaren gaat worden. Die koers is vooruit. Wind in de zeilen en gaan. Dat er ook heus wel momenten zullen zijn dat het windstil is of zelfs wind tegen: kom maar door. Dat hoort er ook bij. Dikke kans dat ik daar een flink potje bij jank. Prima.

Recht Zo Die Gaat. Halve kracht vooruit. Rustig aan. Maar wel vooruit.

Hoe ik jouw hulp hierbij kan gebruiken? Door wanneer je mij ziet of appt of belt of mailt of op welke manier dan ook communiceert, je met mij mee vooruit kijkt en denkt en praat. Samen positief zijn werkt versterkend. Alvast dank daarvoor!

Nog meer tips over hoe je kunt helpen lees je hier

liefs,

Annette