Geen idee hoe/wat/waarom, maar rond een uur of 13 vanmiddag veranderde ik in een opgefokte draak. De ochtend was gezellig met de meisjes: we hadden geschilderd en waren gestart met afscheidscadeautjes maken voor de kleuterjuffen. Thaddeus vergezelde ons om 11 uur, nadat hij eerst lekker gesport had in de duinen en op het strand. Twee uur later veranderde mijn bui als donderslag bij heldere hemel: de muren leken op mij af te komen en m’n lontje kon niet korter. WHHHAAAAA!!!!
Heb je dat ook wel eens? Dat je echt NIETS, maar dan ook niets kunt hebben. Waar je normaal gesproken de 100e ‘MAMAAAA’ in een uur met liefde beantwoordt, zat ik nu bij ieder hulpgeroep tegen het plafond. Oké, misschien gaat frisse buitenlucht helpen. Laten we naar het bos gaan ofzo.
Het bos haalden we niet, want een afslag daarvoor stond namelijk een bord met ‘Mercado de Ibiza – linksaf’. TOP, doe mij die maar. Jools, Pippa en ik belandden dus bij Strandplaats Nederzandt, waar we een warme stroopwafel scoorden, een Ibiza Style naambordje beschilderden en in de nieuwe speeltuin speelden. Yesssss. Dit was fijn. Ik kon weer een beetje rustig ademhalen.





Toch bleef het opgefokte gevoel. M’n lontje had vrij weinig vuur nodig om tot ontploffing te komen. Wat ik dan natuurlijk met alle kracht onder controle probeerde te houden. Wat dan weer dat opgefokte gevoel vermenigvuldigde.
AHHHH is deze dag al voorbij??
Thaddeus bracht de meisjes naar bed, zodat ik wat mindful vaatwasseropruimdingen kon doen. Dat is waar ik op hoopte. Normaal vind ik dat heerlijk. Maar nu werkte het niet: Als een Woeste Willem droogde ik de plastic bordjes en bakjes af (waarom stoppen we die dingen uberhaupt in de vaatwasser, want ze komen er altijd weer zeiknat uit) en propte de koffiebekers terug in de kast (doe de deur niet open, want dan vallen ze er allemaal weer uit).
Boven aangekomen zaten Thaddeus, Jools & Pippa in een tegenovergestelde mood super cute een boek te lezen. Ik smolt.
Dit bleek hét wapen om de draak weg te jagen. Liefde. Liefde is altijd het antwoord.
Oh en koffie, chocola en wijn. Die helpen ook.
(in dat laatste heb ik trouwens echt zin > nog maar 2,5 week: Yes!)
liefs en welterusten,
Annette
Gepubliceerd door