Op 30 juli, om 8.35 uur is ons zoontje en het broertje van Jools & Pippa geboren. Zijn naam is Sol Freddy Knops. Sol doet het super goed en is (tot nog toe 😉) een heerlijk ontspannen mannetje. Hij drinkt lekker aan de borst, is gek op knuffelen (vooral met zijn zussen) en slaapt heel, heel graag.

Prachtig vastgelegd door Wendy Verloop.
Met mij gaat het vandaag met vlagen wat beter. Dat grote genieten wat iedereen je zo lief toewenst voor tijdens en na de geplande keizersnede had ik al geparkeerd voor later. Ik wist al bijna zeker dat dit voor mij geen realistische verwachting zou zijn. Tijdens de spoedkeizersneden van Jools & Pippa reageerde ik erg heftig op de ruggenprik en andere medicatie (zoals morfine) en zoals in de lijn der verwachting lag, gebeurde dat nu weer tijdens en na de operatie. Ook kon ik mij de buik- en wondpijn tijdens de dagen erna nog herinneren en dat is nu wederom het geval. Ik denk dat als je tijdens een kooigevecht een uur lang in je buik bent geschopt, het ongeveer hetzelfde voelt 🙈😆. War Zone in de buik it is. Genieten met zoveel pijn? Uhhh mwah 🤪
Langzaamaan krabbel ik letterlijk en figuurlijk weer op. Vandaag maakte ik een paar eerste stapjes. Ik zwijmelde voor het eerst weg bij de geluidjes en bewegingen van ons mannetje. We doen het heel rustig aan en leven van seconde tot seconde. Met heerlijke momenten, maar ook met nare pijnen om (soms zelfs gepaard met tranen) weg te puffen. Die blauwe/roze wolk is voor mij geen reëel streven. Deze knusse cocon -met heel veel tijd, liefde en aandacht voor elkaar- is onze wereld. Ons alles. Hier is ruimte voor alles.




Het grote verschil met hoe ik deze bevalling en de periode erna beleefd heb en aan het beleven ben, is dat ik reëele verwachtingen had geschept in m’n hoofd. Zo van: tja, het gaat hoogstwaarschijnlijk geen feestje worden, maar met alle confetti, ballonnen en slingers die ons gegund zijn vullen we onze armen en hart.

Zo, ik duik weer terug ons coconnetje in.
liefs,
Annette

Gepubliceerd door