Op de Negenmaandenbeurs zag ik ze op zowat iedere hoek staan: stands met prachtige doeken. Bijna was ik er een kijkje gaan nemen, want ik HOU van fijne stoffen met mooie prints. Maar op het moment dat ik doorhad dat het om draagdoeken ging, nam ik snel een andere afslag. Want kom op, mijn baby in zo’n draagdoek?! Dat is echt NIETS voor mij. Daar kan ik niet tegen. Ik heb mijn eigen ruimte nodig.
Hoe ik bij dat idee kwam? Door eerdere ervaringen met het dragen van Jools & Pippa. We hebben toen een draagzak van vrienden gebruikt en ik het zweet wat me toen uitbrak, voelde ik weer langs m’n lijf en hoofd stromen bij enkel de herinnering. We gebruikten een draagzak om Pippa in te dragen op het vliegveld toen ze 11 weken was. Dat werd ons aangeraden: dan heb je lekker je handen vrij. Ik zal je eerlijk zeggen: ik heb mij weinig keren zo gestresst gevoeld als toen op Schiphol. Ik was drijfnat van het zweet en Pippa brulde het uit. Toen ik haar in het vliegtuig op de stoel naast me neer kon leggen, kon ik weer opgelucht ademhalen. En een schoon shirt aantrekken.
En nu. Nu zit ik hier dit verhaal te typen met een compleet ontspannen babyhoofdje op mijn borst. Jawel, in een draagdoek. Een Mei Tai van Ilmaha wel te verstaan. UH HUH?! Wat is er in de tussentijd gebeurd, zul je je wellicht afvragen?! Wellll… Let me explain!
(Nog) bewust(er) genieten van onze derde baby
Sol is ons derde en laatste kindje. Van het zwanger zijn van hem heb ik daarom niet normaal genoten. Ik heb heel bewust al die bijzondere momenten in mij opgenomen. Ook van het hebben van een piepklein baby’tje ben ik nu ook heel bewust aan het genieten. Ik slurp die heerlijke momenten met hem op als chocola. Ik wil heel, heel, heel veel lekker dichtbij hem zijn.

Tja en hoe kun je heel dicht bij je baby zijn? Door gebruik te maken van een draagdoek natuurlijk: 1 + 1 = 2.
Daarom moest ik mezelf wel een schop onder m’n fixed mindset geven om open te gaan staan voor het idee alleen al. Kom op, de Graaf: geef het een kans! Wie weet sta je er nu heel anders in.
We besloten om op vakantie in Duitsland onszelf te onderwerpen aan de Mei Tai test: een ergonomische draagzak die tussen een draagzak en -doek inzit. Best gemakkelijk om te knopen, dus super voor beginners als wij.
Maar… toen op maandagochtend de prachtige zwart-witte Mei Tai van Ilmaha Handmade bezorgd werd, besloot ik de test alvast te gaan starten in Nederland. Uitvoerig bekeek ik (samen met Jools en Pippa) de -door Karina en Daphne van Ilmaha via Instagram toegestuurde- instructievideo’s. Let’s do this! Let’s go to….. the beach!

Op de parkeerplaats bij het strand vond een mooi spektakel plaats: 1 mama met een baby tegen haar borst en buik en 2 kleutermeisjes die hen zeer secuur in de Mei Tai aan het wikkelen waren. Wat overigens hartstikke goed ging! Bijna een letterlijke versie van ‘een kind kan de was doen’.
Wat voor mij als het eerste voordeel van de draagdoek voelde was dat we heel nauwkeurig beoordeelden wat we wel en niet nodig zouden hebben op het strand. Normaal gesproken knal ik de hele bak onderin de kinderwagen vol met spullen, maar nu zouden we alles zelf moeten tillen. We kozen voor een parasol, twee emmertjes met zandspeelgoed, een shopper met handdoeken, het picknickkleed, waterflessen en lunch.
Op dat moment kwam ik er ook achter dat ik m’n portemonnee vergeten was. OEPS.
Andere voordelen:
– Sol vind het heeeeeerlijk om zo dicht bij mij te zijn en valt van het gehobbel in slaap.
– Ik kan ongelimiteerd zijn lekkere koppie kussen
Het werd een heerlijke stranddag. De meisjes maakten instant New BFF’s met wie ze kuilen graafden en Sol sliep onder de paraSol en genoot van zijn lunch terwijl ik pootje baadde in zee.



Testdag 1 was -ondanks de hitte en een zwetende mama & baby- succesvol verlopen.





Ik ga op vakantie en neem mee…. de Mei Tai draagdoek
Thaddeus had onze enthousiaste verhalen over het strand gehoord. In Duitsland was hij aan de beurt om de Mei Tai uit te testen. Ook ik kon niet wachten, want: een man met een baby in een draagdoek vind ik namelijk ontzettend sexy!
Kijk dan!


Geweldig om zo samen te kunnen wandelen door de bergen. Een draagdoek is in dit geval zoveel gemakkelijker dan een kinderwagen. Zeker wanneer de paden wat ruiger zijn, zoals in Hochsauerland, waar wij een keer of 5 per jaar naar toe gaan. De Mei Tai nemen we de volgende keren zeker weer mee.


Voor de oplettende lezer: we gebruiken de Mei Tai niet alleen om Sol in te ‘vervoeren’. Ik schreef net al dat ik nu aan het typen ben met Sol in de Mei Tai op mijn borst. Sol zit namelijk middenin een sprongetje en daarbij is hij het meest ontspannen wanneer hij lekker dichtbij mij of Thaddeus is. Wanneer we hem dan in de draagdoek doen, hebben we tenminste nog onze handen vrij om andere dingen te doen: de was, eten klaarmaken én een blog typen over hoe blij wij met de Mei Tai zijn!
Liefs,
Annette
PS 1: Van 1-3 november zal Ilmaha Handmade aanwezig zijn met een stand op het We Are Pregnant event in de Werkspoorkathedraal in Utrecht. Daar kun je dan terecht voor persoonlijk advies over de draagdoeken. Heb je vragen en kun je niet zo lang wachten? Stuur Karina en Daphne even een berichtje via Instagram.
PS 2: Het niet zo dat ik nu de hele dag met Sol in de draagdoek rondloop. Ik merk dat ik nog steeds heel erg mijn eigen ruimte nodig heb en op een gegeven moment kriegel wordt van het continue dicht tegen elkaar aan zijn. Ik vind het ook belangrijk dat Sol genoeg ‘alleen-tijd’ krijgt en leer zichzelf te vermaken. Samen vinden we hier vanzelf een gezonde balans in waar we ons prettig bij voelen.
Gepubliceerd door