Tijd doorbrengen zonder je pasgeboren baby: YAY of NAY?

Zoals je aan mijn hoofd op de foto kan zien, is het antwoord op de vraag: ‘Tijd doorbrengen zonder je pasgeboren baby: YAY of NAY?’ een hele grote YAY voor mij. Natuurlijk houd ik zielsveel van Sol, maar ik kan ook echt intens genieten van tijd voor mezelf. Even heel goed voor niemand anders dan voor mezelf hoeven te zorgen is voor mij goud waard.

Toen Sol een paar dagen oud was, ging Thaddeus boodschappen doen met Sol, Jools en Pippa. Daar werd door heel wat mensen een soort van heftig op gereageerd. Ze vonden het raar dat ik er geen problemen mee had dat mijn pasgeboren baby niet bij mij was.
Maar voor mij voelde het prima.
Een week later ging ik een avondje ‘uit’ bij vriendin Kirsten thuis. Zonder Sol.
Heerlijk hoor!
Die momenten komen niet heel vaak voor, dus dan geniet ik er extra van. En wanneer Sol en ik weer herenigd zijn, geniet ik ook weer extra van hem!

Wat doe ik tijdens 3 uurtjes helemaal voor mezelf?

Thaddeus heeft Sol meegenomen naar de CrossFit box in Leiden.

Super, super fijn, want dan kan ik eindelijk even…..

– ongestoord sporten
– uitgebreid douchen (Mini Spa Momentjes!)
– een uurtje slapen
– koffietjes drinken en magazines lezen
– 2 blogs publiceren die al een week in de steigers staan
– Concept voor ‘My Language Learning Story’ naar collega’s sturen en op zoek gaan naar conferences waar ik workshops hierover kan gaan geven in 2020.
– Een wish list maken voor het MOMspiration Event
– de troep in huis opruimen & stofzuigen

Maar inmiddels is het 11.15 uur en heb ik nog maar een uur over van de tijd voor mezelf. Dat ene blog is gepubliceerd en de koffietjes zijn gedronken. Van de rest is nog precies nul komma niets gekomen. Ik zit hier een compleet ander blog dan gepland te typen namelijk. Ook heb ik -gehuld in badjas- allerlei online winkelwagentjes gevuld en net nog maar een derde yummmmy cappuccino gezet. Dat staat gelijk aan een uurtje slaap, toch? Hoppa: nog een check erbij!

Dat er van de rest niets gekomen is, maakt mij helemaal niets uit. Ik ben in de verste verte een perfectionist en doe niet aan stress ofzo. Niets van bovenstaande dingen zijn namelijk van levensbelang. Als het echt heel belangrijk was geweest, dan had het niet op het lijstje gestaan en was het al gedaan/gebeurd.

Wat er ook gebeurt, gebeurt.
Ik ben precies waar ik moet zijn.
Het is goed.

liefs,

Annette

PS: Vanaf welk moment ging jij zonder je pasgeboren baby dingen alleen doen? Wanneer voelde dat goed voor jou?