Sol is vandaag 10 weken jong (oud klinkt zo gek) en dat vierden we op een te gekke manier. Namelijk: er was zowaar structuur te ontdekken in onze dag! Toen Jools en Pippa klein waren ging het opbouwen richting een fijn ritme een stuk sneller. Dat voelt nu, met baby nummer 3, een heel stuk uitdagender. Dus dat het vandaag wel gelukt is, voelt daarom extra lekker!
Waar ik mij schuldig over voel.
Sol heeft 2 oudere zussen. Die zussen hebben wekelijks een aantal dingen op bepaalde tijdstippen vaststaan. Denk aan school, zwemles en turntraining. We proberen Sol zo min mogelijk van hot naar her te sturen en willen zoveel mogelijk naar zijn behoeftes te kijken, maar op heel wat momenten moet het meneertje zich aanpassen aan het schema van de meiden. Hier kan ik mij best schuldig over voelen. De arme schat die wéér even vluchtig aan de borst wordt gehangen en in het autostoeltje gepropt wordt zodat we op tijd op school, de zwemles of turntraining komen. Zelf lijkt hij er weinig last van te hebben: hij blijft een ontzettend ontspannen en blij mannetje. Toch neemt dat mijn schuldgevoel niet weg.
Tijd voor Sol. Tijd voor structuur.
Tussen al die vastigheden van de meiden door, hebben we de afgelopen weken flink geïnvesteerd in een dagritme voor Sol. We oefenden met ‘alleen tijd’ en met hem wakker in bed te leggen. Beide ‘skills’ werden steeds meer opgebouwd: van een minuutje zichzelf vermaken naar nu zelfs 10. En van 10 keer terug moeten gaan naar de rand van zijn bed om hem in slaap te sussen met een hand op z’n bolletje naar 1. We probeerden erg te denken in wat verstandig is voor de lange termijn en trainden deze 2 (voor ons) zo belangrijke dingen.
Na dit steeds geoefend te hebben, wilde ik vandaag de losse onderdelen bij elkaar brengen in het volgende dagritme:
- slapen in zijn eigen bed of in de wandelwagen
- voeden (borst 1 – luier verschonen – borst 2)
- alleen tijd
- knuffelen/samen zitten/zingen/kletsen
- bij de eerste tekenen van vermoeidheid wakker in bed leggen
Ohhhh en het ging zo goed! We hebben precies 3 keer dit ritme kunnen voltooien! Na de 3e keer heb ik hem nog extra gevoed voor we hem wakker in zijn bed legden om 19.30 uur. Slaapmuziekje aan, licht uit ennnnn night night!
Ben ontzettend benieuwd hoe het vannacht zal gaan. Hopelijk zal dit fijne dagritme hier een positieve uitwerking op hebben. De afgelopen weken wilde Sol zeker iedere 3 uur drinken en vaak zelfs nog vaker. Behoorlijk slopend is dat. Dus ik duim duim duim duim voor vannacht.
Duim je met mij mee?
liefs,
Annette
PS: Sol zijn tweede slaapje van de dag deed hij in de wandelwagen. Bij mij gaat het herstel van mijn lijf ontzettend voorspoedig en de eerste ‘runs’ zijn een feit. Vandaag rende ik met Sol in de wagen 11,35 kilometer en hij heeft al die tijd (ruim een uur) heerlijk geslapen in de buitenlucht. Het was een fijn rondje over bijna alleen maar egale en afgelegen fietspaden. Dus ondanks dat onze wandelwagen totaal geen hardloopwagen is, ging het prima!
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door