Serieus, what was I thinking toen ik om 13.55 uur voorstelde om op rolschaatsen en skeelers naar de atletiektraining te gaan. Nou ja, ik zelf hield het gewoon bij gympies, maar de meiden konden dan eindelijk allebei los op hun nieuwe speeltjes. Jools kreeg een paar weken geleden skeelers en Pippa ‘verdiende’ deze na het behalen van haar A-diploma afgelopen zondag. Maar eigenlijk had ik gelijk na dat enthousiaste voorstel al spijt. Kon ik m’n woorden nog terugnemen? Want: de atletiektraining startte om 14.30 uur en om 13.55 uur zaten allebei de meiden nog in Pietenpakjes op de bank. Ik zag na m’n voorstel de bui al hangen: dit ging een hele lange kilometer worden.
Ik kon m’n woorden niet terugnemen. De meisjes hadden aan de woorden rolschaatsen en skeelers al genoeg en waren al de gang ingeschoten om zichzelf te behangen met beschermers. Het tij nu nog keren zou heel wat drama opleveren. Oeps. Het gaat dus gewoon gebeuren. We gaan dit doen.
Om 14.10 uur sloot ik de deur van ons huis achter mij. Ik reed de kinderwagen met Sol erin de steeg in en de meisjes kwamen ‘skeelerend’ en ‘rolschaatsend’ achter mij aan. In vergelijking met deze twee girls on wheels was Bambi een ster op het ijs. Dan heb je een beetje een idee van hoe het eruit heeft moeten zien. Niet best. Niet best.
Dus liet ik ze allebei de kinderwagen vastpakken. Allebei aan 1 kant van mij. Jools gehoorzaamde keurig en vond het wel prima. Pippa niet. Die vond dat ze het zelluf kon. Het werd -zoals ik al verwachtte- een hele lange kilometer. Het moet er wel hilarisch hebben uitgezien: een moeder die een kinderwagen voortduwt met twee wannabe Bambi’s on Ice hangend, vallend en struikelend aan de stang.
Toch haalden we onze bestemming nog best op tijd. In een razend tempo transformeerden we Jools van skeeler girl naar atletiekster. Whoppa. Time to breath op de tribune. Nou ja, een soort van. Want Pippa had nog steeds haar rolschaatsen aan. Gelukkig kon ik haar aan het verstand brengen dat rolschaatsen op een tribune het aller-aller-allerslechtste plan ooit was en kocht ze m’n horrorverhalen. Pippa bleef redelijk keurig naast mij zitten om naar Jools te kijken.
Tja, en toen de terugweg:
> We verloren Jools haar achterwiel + schroef van haar skeeler. Check.
> Pippa ging al kruipend op handen en knieën op zoek naar Jools haar verloren wiel + schroef en haar gloednieuwe rolschaatsen hebben nu al versleten neuzen. Check.
> De remdop van Pippa haar rolschaats viel eraf. Check.
> We kregen een mega regen- en hagelbui op onze koppies. Check.
> Pippa viel languit in een plas. Check.
> Jools viel languit in een plas. Check.
> Pippa probeerde hagels van de straat te pakken om op te eten. Check.
Jools probeerde geheel in mama Annette style de boel nog op te vrolijken:
Zo erg is het allemaal niet, mam. Oorlog is erger.
Doe mij maar een open haardje en een glas wijn.
liefs,
Annette
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door