Kijk, en daarom wil ik dus nooit een baby!

Het is zaterdagochtend. Thaddeus is beneden aan het ontbijten met Jools. Sol maakt vrienden met de parkieten. Pippa slaapt uit. Ik zie mijn kans SCHOON: yessss ik ga lekker douchen. In m’n eentje. Zo’n fantastisch home spa moment die je normaal alleen in fillums ziet. Kom. Maar. Door.

Alleen douchen = te mooi om waar te zijn

Het idee van een home spa moment was ontzettend leuk. De eerste 3 minuten ook. Maar toen had Pippa vanuit haar bed de douche gehoord. En als Pippa de douche hoort, dan is ze sneller dan het licht en staat ze in een flits naast/voor/achter je. Of zit ze onder je. Je kunt Pippa letterlijk wakker maken om te douchen.

Super gezellig. Maar wel even schakelen van een zen mama moment naar kletskousen met Pips.

Alle niet zo charming mama dingen op een rijtje

Dat er heel, heel veel dingen zijn die totaal absoluut compleet niet aantrekkelijk zijn aan een net-bevallen moeder…?! > dat weet ik. Ik probeer er alleen niet teveel aandacht aan te besteden en neem ze gewoon voor wat ze zijn. Focus on the good, dat werkt voor mij het allerbeste. Als ik echt stil zou staan bij wat er allemaal met mijn lijf gebeurd is en nog steeds gebeurt + mij in die zwaar onaantrekkelijke vrouw-onterende zaken zou verliezen: dan jank ik wel een uurtje of wat. Maar hé, daar schiet niemand wat mee op en dus suck ik het up en lach erom.

Tot het moment komt dat je kind bij je onder de douche staat en je aan alllll die punten herinnert.

Pippa in al haar eerlijkheid:

Kijk, en daarom wil ik dus nooit een baby!

Pippa wijst naar het doucheputje. Een eigenaar van een pruikenwinkel zou er een goed bod op doen. Er ligt genoeg haar om een hoofd mee te vullen. Al weken doe ik mijn best om de aandacht niet om mijn steeds kaler wordende koppie te leggen, maar er is geen ontkennen aan. Het is heftig. Het is heel heftig. Zo heftig zelfs dat het Pippa ervan afschrikt om ooit kinderen te willen krijgen.

Maar je krijgt er heel veel voor terug!

…. moedig ik Pippa aan om haar van gedachten te veranderen. “Sol is toch een superlieve baby?” “Ja mam, ik vind een broertje ook heel leuk. Dan hoef ik tenminste geen nietjes in mijn buik en mag ik gewoon altijd blijven zwemmen. Want als je een baby hebt gekregen mag je heel lang niet zwemmen en ik hou zo van zwemmen. En mam, je ziet ook nog aan je buik dat er een baby in heeft gezeten. Wanneer word je buik weer normaal? En bij je liftteken zitten ook bobbels. Gaan die nog weg?”

Tja, geen speld tussen te krijgen. Helder. Logisch. Wat is het toch fantastisch om een kijkje in het koppie van mijn kind te krijgen. Ondanks dat ze keihard alle punten aanstipt die ik liever niet onder ogen zie. Ik kan dat hebben. Ik kan dat aan.

Want voor al die ongemakken (het zijn er nog veel meer dan de dingen die Pippa opnoemde ;-)) heb ik -zoals al eerder vermeld- zoooooveel teruggekregen: mijn drie allerliefste kindjes voor wie ik dit allemaal opnieuw zou doen!

liefs,

Annette

PS: Zijn mijn onaantrekkelijke apres-baby dingen herkenbaar? Hoe ga jij daar mee om? Klets mee op Facebook of Instagram 😀