Oh, absoluut: ik ben een trotse moeder. MEGA trots. Zou zo zeven dagen op rij een avondvullend programma kunnen geven over alle knappe, stoere, lieve en interessante dingen die onze allerleukste kinderen kunnen, konden, doen en hebben gedaan. Alleen: volle zalen zal het niet trekken. De enige fans zouden hoogstwaarschijnlijk Thaddeus en de opa’s en oma’s van Jools, Pippa en Sol zijn. Zij zijn net zo trots als ik en trekken 1001 anekdotes over hun (klein)kinderen any day, any time. Ze doen net zo hard mee. Maar…. (let op, nu komt de news flash) alle andere mensen op aard zitten hier nu niet en nooit niet op te wachten. Dus al dat opscheppen mag keurig bewaard worden voor de hardcore supporters. Het zal de rest van de wereld een worst wezen wie op welke leeftijd dit en dat en zus en zo al kon. (note to self – note to self – note to self)
Kippen met haantjesgedrag
Met grote regelmatig verbaas ik me te pletter tijdens gesprekken tussen moeders. Het lijkt wel een competitieve woordenwisseling die de naam gesprek niet waard is. Twee of meerdere monologen door elkaar heen waarin de één op haar beurt wacht om de ander te overtreffen met knappe prestaties haar wonderkind. Of, voor de afwisseling, een opschepbeurtje over zichzelf: “Had jij 7 maanden nodig om je figuur terug te krijgen? Nou, ik paste na 3 maanden al weer in al mijn kleren hoor.”
AHHHHHHHH!!!!
Help. Help. Help. Sla mij alsjeblieft voor m’n kop wanneer mijn gedrag jou ook maar aan iets van bovenstaande situaties doet denken. Want zo wil ik echt, echt, echt niet zijn. Ik wil juist jou lekker aan het woord laten en jou horen vertellen over hoe het met je gaat en wat je doet en wat je leuk vindt en wat je kids interesseert. Het gesprek steeds maar overnemen van de ander is niet tof, echt NIET TOF. (note to self – note to self – note to self) Maar ik snap het wel: als je een connectie in je hoofd kunt maken met het onderwerp, dan wil je uit enthousiasme graag ook jouw ervaringen delen. Toch is het van enorm belang voor de sfeer dat je probeert aan te voelen of het oké is om het gesprek naar jou toe te trekken of om juist door te vragen naar de ervaring van de ander. (note to self – note to self – note to self)
Super benieuwd hoe jouw ervaringen zijn op dit gebied. Go ahead, steek lekker van wal! Voel je alsjeblieft vrij om los te gaan met je monoloog 😉
liefs,
Annette
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door