Actions speak louder than words. Alles, maar dan ook alles wat we doen wordt door onze kinderen geobserveerd. En gekopieerd. Kinderen zijn over het algemeen verschrikkelijk slecht in luisteren, maar sterren in nadoen. Walking your own talk is daarom van mega belang. Je daarvan bewust zijn als ouder gaat je zoveel opleveren in de opvoeding van je kind. Daar moest ik gisteren weer even aan denken toen ik tegen m’n dochter riep dat ze niet zo moest schreeuwen. Oeps.
Kinderen zijn onze keiharde spiegel
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de grootste schreeuwlelijk van het land? Tja, dat stemverheffen (klinkt ietwat gezelliger) hebben de kids niet van een vreemde. Ik kan af en toe best fel uit de hoek komen en daarbij een luide, strenge stem opzetten. En die hoor ik dan ook wel eens terug bij de dametjes. Ik hoop niet dat het te laat is, maar door m’n leven te beteren op dit gebied, gaat het met hen ook nog goed komen. Walk the talk, mama Annette, walk the talk. En dus niet schreeuwen.
Laten we nog even doorspiegelen
Het goede voorbeeld willen geven aan onze kinderen, pusht Thaddeus en mij om iedere dag de beste versie van onszelf te zijn. Wat een mooie extra motivatie om hiernaar te streven! We proberen alle dingen die we aan hen mee willen geven, hen in real life te laten beleven:
- positief denken en praten
- doorzetten, ook wanneer het moeilijk is
- behulpzaam zijn
- attent zijn
- voor jezelf op durven komen
- nieuwe dingen uitproberen
- voorbijgangers vriendelijk groeten > vrolijkheid is aanstekelijk!
- zorgzaam zijn
- je geliefden verrassen
- kleine mooie dingen leren waarderen
- kunnen genieten van de natuur
- kunnen genieten van sporten
- creatief denken
- als je iets wilt, moet je het zelf regelen
- over je gevoelens kunnen/durven praten
De momenten waarop we onze kinderen ‘in het wild’ bovenstaande punten uit ziet voeren, dan barsten we zowat uit elkaar van trots. Ook geeft het een bevestiging van dat we op de goede weg zitten wat betreft de opvoeding. Een voorbeeld: Jools zit op atletiek en er werd een hardloopwedstrijd georganiseerd door haar vereniging in het Keukenhofbos. Pippa wilde ook heel graag meedoen, maar we wisten van te voren nog niet zeker of dat mocht. Om op atletiek te mogen moet je namelijk 6 jaar zijn. Soms maken ze voor de bos crossjes een uitzondering en dat was dit keer het geval. Pippa was door het dolle, maar vond het ook best spannend. De andere kinderen die meededen waren een heel stuk ouder, groter en sterker dan zij. Gelukkig overheerste de zin en stonden Jools en Pippa samen klaar voor de start. “3,2,1 FUUUTTT”: daar klonk het startsignaal. Wég was de groep kids! Behalve Pippa, die lag languit op de grond in de modder. M’n moederhart schrok zich rot en wilde haar helpen, troosten, alles. Die arme schat! Maar wat er toen gebeurde gaf me kippenvel en tranen van trots: Pippa krabbelde op, en sprintte richting de groep kinderen die inmiddels een flinke voorsprong had gepakt. Een hele kilometer lang bikkelde ze door en kwam met een hoofd als een tomaat en een glimlach van oor tot oor over de finish. De laatste meters werd ze vergezeld door haar zus Jools, die 2 minuten daarvoor al gefinisht was, maar Pippa als een cheerleader aan wilde moedigen. Man, man, man, wat was ik idioot trots op onze kinderen!
bewust opvoeden = zelf het goede voorbeeld geven
Ben jij bewust van wat je je kinderen meegeeft? Ben jij bewust van hoe je eigen gedrag en woorden je kinderen vormen? Door zelf het goede voorbeeld te geven (of eigenlijk zelfs te zijn en te leven), bereik je zo enorm veel. Om te weten of je het goed doet, hoef je alleen maar te kijken naar je kids: zij zijn je feedback én je feedforward.
praten met je partner over opvoeden: durf jij dat?
Ik vind gesprekken over opvoeden eng. Doodeng. Dit onderwerp vind ik vreselijk gevoelig en kritiek hierop voelt voor mij al snel als falen. Maar, om te groeien als moeder en levend voorbeeld van onze kids, zijn gesprekken met Thaddeus over opvoeden ontzettend belangrijk. Zo kunnen we elkaar steunen en als team zo sterk mogelijk achter, voor, naast, bij onze kinderen staan. Dus, schat, als je dit leest: let’s talk the talk om hem daarna samen zo goed mogelijk te walken. En als we soms struikelen is dat oké. Ook dat is het leven. Ook dat mogen onze kinderen zien.
liefs,
Annette
Gepubliceerd door