Thuiswerken en thuisonderwijs tegelijk: HOE dan?

De eerste dag thuis met de kids en ik word nu al gillend gek

Het is maandagmiddag 12.30 uur en ik zit me hier aan de keukentafel even zwaar kl*te te voelen. Er staat een prachtig thuisschoolschema op het tv-scherm waar nog precies niets van gekomen is, ons huis ziet eruit alsof er een bom ontploft is, m’n lege maag knort van de honger, het lieve ventje op m’n schoot heeft last van doorkomende tandjes en boven hoor ik twee meiden krijsen dat ik een stomme moeder ben en dat ze hun kamer uit willen. En dat mogen ze niet van hun stomme moeder. Hun stomme moeder zit namelijk na cat fight nummer weet-ik-veel (om het skateboard) even tot 1000 te tellen aan de keukentafel. Hun stomme moeder is na 1 dag thuis met de kids al gillend gek geworden.

Adem in, adem uit….

Inmiddels is het avond en liggen de meisjes en Sol in bed. Inmiddels heb ik genoeg keer tot 1000 geteld om het overzicht te pakken. Ik weet nu wat ik gisteren nog niet wist: DAMN wat is het pittig om in 1 huis onderwijs te geven aan je eigen kinderen, te werken (online thuisonderwijs organiseren voor m’n 105 leerlingen) en voor een baby te zorgen. Hier had ik dus veel en veel te licht over gedacht. M’n verwachtingen matchten totaal niet met de realiteit. En dat komt natuurlijk omdat ik deze nieuwe realiteit nog niet ken. Dit nieuwe normaal lijkt in niets op hoe we vorige week nog de week doorkwamen. Die schoolse structuur die ik dacht ‘wel eventjes’ door te voeren was een groot fiasco. De meiden vonden dat hooguit een uurtje leuk (vooral de gymles van papa), maar daarna waren zij mij en ik hen al vrij snel zat. Hadden we maar behangrollen gehamsterd in plaats van wc-papier.

Dus, mevrouw stemband, wat heeft u hier nu van geleerd?

Ik heb hiervan geleerd dat ik m’n eigen blog van gisteren nog eens terug moet lezen. Schreef ik daar niet in dat het van essentieel belang is om eerst de beginsituatie vast te stellen, zodat je het aanbod daarop aan kunt passen? Uhhhh, oh ja. Dat geldt dus niet alleen op cognitief gebied, maar vooral ook op sociaal-emotioneel vlak. We zijn allemaal op onze eigen manier wel een beetje van slag van dit nieuwe normaal. We hebben allemaal de tijd nodig om hieraan te wennen.

What’s next?? Hoe gaan we verder?

Om ervoor te zorgen dat we allemaal achter ons nieuwe normaal staan, zullen we dat samen moeten creëren. Daarom hebben we morgenochtend hebben we een familievergadering ingepland. Jools vertelde mij net, toen ik haar naar bed bracht, dat ze had bedacht dat we een vragenlijst kunnen maken waarop je bijvoorbeeld in kunt vullen wat je niet zou willen missen op een dag: “Wat zijn dingen waar je super blij van wordt? Op welke manier kun je even lekker uitrusten? Wat helpt je om je goed te kunnen concentreren?” Toppertje ben je, Jools. Door dit gesprek smelten die rollen behang als sneeuw voor de zon. I love you.

Nog een les: creëer me-time momentjes

Dat we heel lang 24/7 op elkaars lip zullen zitten is een feit. Dat ons huis en de tuin niet mega groot zijn ook. Maar hé, er zijn wel gewoon 3 verdiepingen. Er is altijd wel een plekje om even in stilte een paar bladzijden uit een boek te lezen, lekker te Instagrammen of een reep chocola weg te snavelen. Die me-time hebben Thaddeus en ik allebei echt wel nodig op een dag en we moeten elkaar daaraan blijven herinneren. Het is te gemakkelijk om je eigen behoeften uit het oog te verliezen wanneer de zorg voor je gezin 24/7 aan staat.

Ook wanneer het gaat om werk moeten we echt even een stil plekje opzoeken. Google Meets met collega’s om online lesschema’s op te stellen (ik) en bellen met patiënten (Thaddeus is een hedendaagse’digitale Flatten The Curve’ Fysio) met 1 baby op schoot en 2 nieuwsgierige Aagjes in de buurt is ’t ‘m toch net niet 😉

Adem in, adem uit….

Ik val in herhaling, maar dit wordt mijn mantra. En ook: “We’re all in this together.” Samen kunnen wij dit. Laten we elkaar blijven helpen en versterken. Het is niet makkelijk, maar makkelijker wordt het wel.

Hoe gaat het met jou? Hoe ben jij deze eerste dag met de kids thuis doorgekomen? Hoe voelen jullie je hierbij? Ik ben heel benieuwd naar alle verhalen!

lieve lieve groeten,

Annette

PS: Gelukkig vrolijkt dit lekkere bekkie ons allemaal ALTIJD op. Wát een cadeatuje is Sol!

Gepubliceerd door

Annette de Graaf

Annette de Graaf (17 augustus 1983) richtte in februari 2015 MOMspiration.nl op: een positieve online community voor perfecte imperfecte moeders. In februari 2020 gaf ze het MOMspiration stokje over aan medebloggers Anouk & Marjolijn en ging zelf verder met The Flying Dutch Family. Op Instagram gebruikt ze deze naam ook en het leek haar overzichtelijker om vanaf nu onder één naam te opereren. Onder de naam The Flying Dutch Family houdt ze hetzelfde doel voor ogen: gezinnen inspireren om positief in het leven te staan. Annette is de vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops. Samen wonen zij sinds juli 2021 in Noorwegen en hebben zij twee dochters en een zoon: Jools (24 september 2013) en Pippa (31 maart 2015) en Sol (30 juli 2019). Zij werkt als juf op Haugesund International School en Thaddeus is hoofdtrainer bij CrossFit Verftet in Haugesund. Daarnaast runt ze haar bedrijf 'Opvoeden met een Growth Mindset' en schrijft een boek met dezelfde titel. Regelmatig heeft ze de eer om Harvard Graduate School of Education te representeren op (internationale) congressen. Leuk feitje over Annette en haar gezin: van juni 2017 tot en met juli 2018 reisden zij met z'n viertjes de wereld rond en hadden dat jaar 86 t(huisjes) in Zuid Afrika, Namibië, Botswana, Argentinië, Uruguay, Brazilië, Paraguay, Chili, Nederland, Duitsland, Spanje en Frankrijk. Wanneer je op haar account op Instagram @theflyingdutchfamily naar beneden scrolled, krijg je een kijkje in hun bijzondere avonturen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: