Wanneer we op het punt staan om Pippa’s kamer uit te lopen voor ze gaat slapen, roept ze 10 van de 10 keer: “Mommy, ONE thing! Only one more thing!” Wanneer die woorden haar mond uit zijn begint ze op haar allersnelst na te denken wat ze nou eigenlijk dan als laatste ding wil zeggen. Ze heeft er gelukkig nooit veel tijd voor nodig om iets mega origineels en onverwachts te zeggen of te vragen. En vandaag was geen uitzondering: “Mam, eigenlijk is het raar dat jij straks beneden de troep op moet gaan ruimen, terwijl ik het heb gemaakt. Dus ik kan beter nog even met je mee naar beneden gaan om dat voor jou te doen, dan kun jij lekker relaxen.” Ik legde haar uit dat die hulp zeer gewaardeerd zou zijn tussen 7 uur ‘s ochtends en 19 uur ‘s avonds, maar dat het nu voor haar tijd was om te gaan slapen.
Tien minuten later, toen Thaddeus en ik net op de bank beneden ploften, kwam ons middelste gupje voorzichtig om het hoekje van de deur gluren: “Ik kom jullie nog even helpen met opruimen.” Ook kwam ze nog even knuffelen en kletsen en in het laatste avondzonnetje liggen: “Dit is best wel lekker hè, jommes?” Oh, Pips, je bent heeeeeerlijk. Wat zijn we toch verliefd op jou en je geweldige onbevangenheid. Blijf alsjeblieft altijd zo.
Liefs,
Annette
PS: deze foto maakte ik net van haar, in dat laatste avondzonnetje. Ik vertelde dat ze er zo mooi uit zag, met strepen op haar gezicht van de schaduwen van de luxaflex. Toen begon ze spontaan ‘Roar’ van Katy Perry te zingen.
Gepubliceerd door