ENnnn TOT ZOVER MIJN POGING OM ROMANTIEK ‘IN THE AIR’ TE BRENGEN….

Woensdag 29 april 2020 was een bijzondere dag in Huize Knops-de Graaf. Gisteren was het precies 10 jaar geleden dat Thaddeus en ik met z’n tweetjes Koninginnenach in Den Haag gingen vieren en elkaar verkering vroegen. In een romantische poging om Thaddeus mee terug te voeren naar deze avond, zei ik tegen Thaddeus: “Weet je nog, lief? Zaten we daar met z’n tweetjes in de trein, met onze rugtas vol drankjes. En daarna raakten we elkaar kwijt nadat de één ergens ging plassen en de ander drankjes ging halen en we hadden afgesproken bij een kartonnen dienblad dat op de grond lag en er een kwartier later natuurlijk niet meer lag. En dat we tijdens de show van Caro Emerald met elkaar afspraken dat we nu toch wel echt verkering hadden?” Nou, en of Thaddeus het nog wist: “Ja, en daar heb ik nog steeds spijt van.” Oké. WEG romantiek. HALLO slappe lach. En HALLO kickboxwedstrijd.

Een inkoppertje

Tja, die had ik ook wel aan kunnen zien komen. Inmiddels ken je elkaar een beetje na tien jaar. Ook ik hou gelukkig van die flauwe (mannen?)humor, dus hij weet dat ik dat prima kan hebben. En: wel wat gewend ben. Jarenlang was Thaddeus z’n achtergrondje van z’n telefoon een foto van mij met een huilend gezicht nadat ik net in de prikkelbosjes op een berg in Lesotho was gevallen met m’n mountainbike. Dat zeg ik: mannenhumor 😉

Thaddeus & Annette 10 jaar samen: A Trip down memory lane

Ondanks z’n flauwe grap na mijn romantische trip down memory lane, vindt Thaddeus het ook echt heel leuk om te kletsen over wat we allemaal samen hebben meegemaakt. Vooral ook alle avonturen voordat de kids er waren. En nog leuker: Jools en Pippa smullen graag mee van deze verhalen. Ze vinden dat zo’n gek idee dat wij al die dingen mee hebben gemaakt voordat zij er waren. Hier zijn wat foto’s van onze eerste jaren samen > pre-kids!

En kijk ons nu!

(deze foto’s gemaakt door de lieve Anouk Boetzer)

Wowwwww, just WOW. Wat ben ik trots op ons. Kijk nou wat we met z’n tweetjes hebben meegemaakt en waar we nu zijn. We zijn gewoon een gezin van 5! Dat is eigenlijk helemaal niet gewoon, dat is geweldig. Dat is bizar, dat is ALLES. Op momenten dat ik even chagrijnig ben of een kort lontje heb, dan hoef ik eigenlijk alleen maar goed om me heen te kijken. Want wat ik dan zie is rijkdom: De allerliefste, meest zorgzame, grappige (ja schat, dat vind ik echt, óók -of misschien wel vooral- je flauwe grappen), hardwerkende, veel te slimme, knappe, meelevende en avontuurlijke boyfriend. En: drie (!!!) allerleukste kids. Wowwwww, just WOW.

Oké, ook nog even een paar throwbackjes met kids erbij dan. Want foto’s terugkijken voelt als het herbeleven van die momenten. Zo heerlijk!

Ahhhh dit was zo leuk om te typen en om de foto’s bij elkaar te zoeken. Ben gelijk geïnspireerd om weer eens wat fotoboeken te gaan maken. Yes! Dat ga ik doen! Maar eerst nog een team meeting met mijn collega’s over hoe het verder gaat het online lesgeven > of toch in de klas? Geeeeen idee nog. Ben heel benieuwd!

Liefs,

Annette