Het is op. Het is klaar. Ik heb Sol 9 maanden lang iedere dag mogen voeden met mijn eigen melk, maar de laatste paar weken voelde ik al dat er een einde aan zat te komen. Meneertje begon steeds onrustiger te worden aan de borst: hij was sneller afgeleid en/want hij had er niet meer genoeg aan. Tijdens die laatste weken was ik bewuster dan ooit aan het voeden. Ik nam heel, heel bewust afscheid van deze periode: Nog één keer voeden onder de douche (onze favoriet). Nog één keer troosten met de borst midden in de nacht. Een afsluiting van een hele bijzondere periode. Een periode waarvan ik nooit gedacht had zo intens te kunnen genieten!
Dankbaarheid overheerst
Dus op de vraag (die ik mezelf stelde) of ik verdriet of vreugde voel bij het afscheid nemen van borstvoeding, is het antwoord uit volle BORST: vreugde! Jeetje, wat ben ik dankbaar dat ik borstvoeding geven op zo’n mooie manier heb mee mogen maken. Tijdens mijn zwangerschap van Sol dacht ik er zelfs lange tijd aan om niet eens te starten met borstvoeding geven. Na 2 niet zulke prettige ervaringen tijdens de eerste maanden met Jools & Pippa had ik hele negatieve gevoelens ten opzichte van borstvoeding geven. Hoe bizar dat het nu, bij baby nummer 3, compleet anders is verlopen? Wat naar mijn idee het grootste verschil heeft gemaakt, daar zal ik meer uitleg over geven.
Mijn truc der trucs als het gaat om (op)voeden: Maak niet teveel plannen en stel geen verwachtingen
‘Aldoende leert men’ is in dit geval wel helemaal spot on. Bij baby nummer 1 en 2 liet ik mij nog allerlei beval- en borstvoedingsplannen schrijven door verlos- en lactatiekundigen. Er werd gevraagd wat ik zelf wilde en hoe ik lang wat wilde en wanneer en hoe vaak en waarom en lalalalala. Maar, HELLO, NEWSFLASH: je leven met je baby valt niet te plannen. Nu niet, morgen niet, nooit niet. Je kunt wel van alles wensen en willen, maar 99 van de 100 keer gaat alles compleet anders dan anders. Mijn life hack is dus: goooooo with the flow. Kijk maar gewoon hoe komt en gaat. Dus toen er bij baby nummer 3 werd gevraagd wat ik wilde doen op het gebied van borstvoeding, zei ik: “Dat zien we dan wel.” En dat deed ik dus ook. Dag voor dag.
En zo ben je opeens 9 maanden verder
Bij Jools en Pippa móést ik van mezelf en van de wereld enzo (???) persé de 3 maanden borstvoeding volmaken. Want dat is het beste voor je kind werd er gezegd. De druk was onnnnn. En dus deed ik dat. Maar bij Sol had ik daar een gezonde portie sch**t aan. Nutrilon, borstvoeding: Allemaal top. Ik zou wel zien hoe het ging. Ik zou wel zien waar Sol blij van werd. Ik zou wel zien waar ik blij van werd. Tja, toevallig werden Sol en ik dus allebei heel blij van het drinken aan de borst. Het ging vanaf seconde 1 super natuurlijk. En dan ben je opeens 9 maanden verder.
Borstvoeding geven: niet altijd makkelijk
Oké, dat was niet helemaal waar, want het was echt niet ‘opeens’ 9 maanden later. Het was niet zo dat het allemaal maar van een leien dakje ging. Borstvoeding geven brengt ook heel wat onzekerheid met zich mee. Vind ik dan hè. Heel vaak maakte ik me zorgen of Sol wel genoeg voeding binnen kreeg, of ik hem ’s nachts niet te veel verwende, of ik niet te lang of te kort tussen de voedingen liet zitten en of dat dan weer invloed op de productie zou hebben…. Kortom: borstvoeding geven is echt niet altijd easy peasy. Je moet er echt wel doorzettingsvermogen voor hebben. En ik ben er mega trots op dat ik ervoor ben blijven gaan. Maar vooral: omdat Sol en ik het allebei heel fijn vonden. Dat zorgde ervoor dat het doorzettingsvermogen toch ook weer super natuurlijk voelde. Niemand zei dat dit moest. Het voelde gewoon goed.
Jij beslist
En dat wil ik alle mama’s en mama’s to be meegeven: volg A L T I J D je gevoel en laat je door niets of niemand gek maken:
> Heb jij nul zin in borstvoeding: helemaal goed.
> Heb jij 10000% zin in borstvoeding: helemaal goed.
> Had jij 10000% zin in borstvoeding, maar lukt het om welke reden dan ook niet of niet goed, geeft het je veel stress en besluit je daarom te stoppen: helemaal goed.
> Wil jij X, Y, Z, F of L: helemaal goed.
Echt mama’s. Het is helemaal en allemaal goed. Jij kiest. Van te voren of op het moment zelf. You are in charge. Altijd. Durf voor jezelf op te komen. Dat gaat jou en je baby zoveel gemoedsrust opleveren.
Ohhhhh had ik dit maar geweten bij baby 1 en 2!
Herkenbaar?
liefs,
Annette
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door