Wat een voorrecht om mijn jeugd te hebben doorgebracht temidden van weilanden, vrijwel autoloze straten, een vrijwel altijd leeg honkbalveld, heel veel water en de beste klimboom op aarde. Hier ben ik mijn ouders enorm dankbaar voor. Dat mijn broertje en ik hier mochten opgroeien. Vanmiddag maakte ik samen met Sol en Pippa een wandeling door dit gebied en toen kwam dat besef nog harder binnen. Wow… wat een geluksvogels zijn mijn broertje en ik geweest!
Mama, vertel eens….
Tijdens het plukken van bloemen voor oma, stelde Pippa 1001 vragen over vroeger. Waar de beste verstopplek was, met wie we hutten bouwden, of we zelf de balk tussen de weilanden hadden gelegd, waarom ik bang was voor de zwanen in het zwanennest als we daar met de boot langs kwamen (ik liet haar zien hoe ik dan onderin de boot gebukt ging zitten), wie de schaatswedstrijden op het lange stuk sloot won, of het land nog steeds van boer Meijer was en of we wel sterk genoeg waren om de hooibalen op de kar te sjouwen en tot hoe laat we ’s avonds nog mochten voetballen op het honkbalveld. Pippa smulde van de verhalen en ik genoot daar weer van.
Ondertussen plukte ze stevig door voor oma Marijke…..
Hier ziet het veldboeket er nog prachtig uit, maar een kilometer of 5 later -toen we bij oma thuis aankwamen- hing het bossie er nogal beteuterd bij. Pippa had het met iets teveel liefde (en zweet) stevig vastgehouden terwijl ze naast de wagen met mij mee huppelde tussen de weilanden van (Enge)Wormer door.
Wat een bijzondere middag samen! Sol vermaakte zich ook prima: hij zwaaide naar alle paarden, ganzen en passerende fietsers. En hij deed gelukkig ook een tukkie. Meneertje heeft is maar weinig keren rustig naar Dromenland vertrokken de afgelopen tijd, dus die Power Nap was even van groot belang. Toen we in de supermarkt waren om popcorn te kopen voor de Pippa + Papa + Mama Movie Night (Jools is uit logeren bij haar neefjes & nichtje) werd Sol wakker. Van het gekraak van de zak popcorn… Hij heeft daar nu al een neusje, uhhh oortje voor!
Kamperen bij de boer?
Tijdens het wandelen kwamen we een boerencamping tegen die er super leuk uitzag. Heb het even gegoogled en de camping heet ‘SwartHoeve’. Wie weet gaan we deze zomer wel op een paar kilometer bij m’n ouders vandaan kamperen haha!
Oke. Bedtijd. Hopelijk blijft Sol lekker rustig slapen en zijn we allemaal morgenochtend fris en uitgerust. Duim duim duim!
Liefs,
Annette
PS: Hopelijk heb jij ook een fijne zaterdag gehad!
The Flying Dutch Family 
Ha Annette
Ik herken het gevoel! Zo leuk als ik opa dan ook met mijn zoon zie vissen, net als vroeger.
En wie wordt er nou groot met kikkervisjes, hooibalen en varen met alle buurtkinderen op de sloot. We hebben inderdaad veel geluk gehad.
LikeLike