Dinsdagochtend. Het is 06:30 uur, de wekker gaat. Ik doe één oog open om ‘m vervolgens heel gauw weer dicht te doen. In de ochtend ben ik nooit zo op m’n best. Ik HOU van mijn bed! Zeker wanneer ik weet dat het buiten meeeeega koud is. (Wie niet!?) Op het moment dat ik me nog eens om wil draaien denk ik: ‘NOOOO WAY, niet doen, hup eruit! Vandaag gaat een super leuke dag worden!’ Whoop Whoop! Binnen no time sta ik naast m’n bed!
Vandaag gaan Lauren en ik SAMEN op de foto voor een zwangerschapskledingwinkel met trendy zwangerschapskleding van bekende merken. Tijdens mijn zwangerschap van Lauren kwam ik er vaak, want zeg nou zelf, je wilt er toch een beetje hip bijlopen tijdens je zwangerschap. Vandaag is dus dé photoshoot en daar kijk ik al een paar dagen naar uit! Van te voren heb ik foto’s gekregen van de jurken die ik aan mag en die zijn GORGEOUSSSSS! Lauren krijgt een bijpassend jurkje aan. Mijn moederhart smelt al bij het idee dat we samen op de foto mogen. Nu maar hopen dat zij er ook zin in heeft, je weet het tenslotte nooit van te voren met dit eigenwijze meisje.
Anyway, ik sta dus naast mijn bed. Lauren slaapt nog, whihoooo! Dat komt mooi uit want dan heb ik echt even de tijd om mezelf in de steigers te zetten. Want geloof me, als moeder voelt uitgebreid douchen als een dag in de spa. Vooral m’n benen scheren voelt als een cadeautje. Als herboren kom ik de douche uit. Wat een heerlijkheid! Lauren hoor ik inmiddels gezellig kletsen in haar bedje. Ik hoop zoooo dat ze er zin in heeft vandaag. En ja hoor, zo vrolijk als wat staat ze rechtop in haar bedje. Dat belooft wat!
Terwijl Lauren druk aan het spetteren en spelen is in bad, heb ik mooi de tijd om mijn haar in de krullers te zetten en mijn make up op m’n waffeltje te smeren. Heel eerlijk, ik ben iemand die daar normaal gesproken nooit zoveel om geeft. Een beetje eyeliner en wat mascara en dan vind ik het wel prima. Maar ja, dat kan natuurlijk niet hè? Dus ik duik in mijn toilettas. Tot mijn grote verbazing heb ik toch meer in huis dan ik dacht! Wauw, ouwe make up-ert die ik ben. Met mijn beste schmink skills maak ik er wat moois van en ik moet zeggen, ik ben bèst tevreden met het resultaat. BAM, dat heb ik toch maar weer gefixt. Nu maar hopen dat het nog net zo zit wanneer we aankomen op locatie.
09:00 uur. We zijn er klaar voor! Tassen ingepakt, nog 60 keer door het huis om te kijken of ik écht wel alles bij me heb, 3 paar pumps in mijn tas, extra rompers voor Lauren. Oh shoot, ik moet nog speelgoed meenemen voor Lauren. Stel je voor dat ze daar besluit dat ze er geen zin in heeft, dan heb ik toch de nodige afleiding nodig. Heb ik alles? Flesje? extra luiers? Billendoekjes? Mijn hersenen? Ik lijk wel een vergiet!
Ready to GO! Bepakt en bezakt lopen we naar de auto. Het is KOUD!!! Oeps, handschoenen vergeten voor Lauren. Eerst Lauren in de auto. Oh kak, vergeten dat ik nog moet krabben. Geeft niks, dan doen we even! Oeps, autosleutels vergeten…En hup, weer terug naar huis. We gaan lekkerrrrr… Dat ik veel dingen vergeet dat is wel duidelijk. Ik lijd overduidelijk aan zwangerschapsdementie. Briefjes, lijstjes, notities in mijn telefoon, op mijn man zijn voorhoofd, ik noteer werkelijk overal mijn afspraken.
Poging nummer 2: Let’s go AGAIN! Muziek hard aan en zingen maar! Deeeeeeee wielen van de bus gaan rond en rond!! Op de achterbank klapt Lauren vrolijk mee.
Daar zijn we dan! Op locatie. Een prachtige landhuis met hele hoge ramen. Wat een sfeer ademt deze woning uit! Met de minuut word ik enthousiaster. Me so happyyyy! We bellen aan en door het raam bij de voordeur kan ik stiekem naar binnen kijken. Er staat een prachtige grote kerstboom in de woonkamer. Ohwwww dit gaat leuk worden!! Er word niet open gedaan. Misschien zijn ze druk met alles klaar zetten. Ik bel nog eens aan…geen reactie. Misschien is de bel wat zacht. Ik bel nog eens aan en klop op het raam. Geen enkele beweging in huis. Nou wat gek! Zou ik niet op het juiste adres zijn? Even checken. Het adres klopt prima dus dat kan het niet zijn. Nou, nog maar eens aanbellen dan. Weer geen reactie. Ik besluit om een berichtje te sturen naar degene die over de shoot gaat. Intussen klets ik wat met Lauren die wat minder amused begint te worden en vraagt om haar Nijntje. Ping! Een berichtje! Snel kijk ik op mijn telefoon. Een reactie! Terwijl ik het lees zakken mijn mondhoeken van boven naar beneden…Dit kan niet waar zijn…
‘Lieve schat, de photoshoot is volgende week pas…’
Noooooo…daar sta ik dan. Compleet in de steigers, dochterlief er helemaal klaar voor en nu blijkt het dus volgende week te zijn! Dit is toch niet te geloven… Ik kan wel door de grond zakken. Dom dom dom! Intussen ben ik blij dat er niemand op locatie is en open gedaan heeft. Wat had ik dan gezegd, haha. Ik vergeet de laatste tijd wel eens wat? Mijn hoofd is een vergiet? Lang leve de zwangerschapshormonen? Of moet ik zeggen ZWANGERSCHAPSHORRORMONEN! Archgggggg…..
Goed, volgende week poging nummer 2! Mijn agenda heb ik inmiddels vol geplakt met post-its en op ieder keukendeurtje is wel een reminder te vinden. Dit gaat me natuurlijk niet nog een keer gebeuren…hoop ik…
Zijn er meer moeders die ook zo’n last hebben van zwangerschapsdementie? En hoe gaan jullie hiermee om?
Over de schrijfster van dit artikel:
Tessa Bonhof-Regnerus (36 jaar) is echtgenote van Henk Bonhof, moeder van Lauren (1,5) en hoopt eind februari 2017 te bevallen van een tweede dochtertje. Woonachtig in Lelystad. Zij is naast studiecoach bij Studiecentrum Lelystad ook werkzaam als docent Plustijd op vier verschillende basisscholen. Tessa vormt samen met Annette de Graaf Team Momspiration.nl; een blog voor (wannabe) heppie mama’s.
Door positief in het leven te staan en vooral te focussen op de mooie en dankbare dingen in het leven inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om op een vrolijke, enthousiaste, nuchtere, smakelijke, gezonde en gezellige manier door de dag te fietsen. ‘What you see is what you get’ is volledig van toepassing op Tessa. Niks meer, niks minder. Gewoon precies zoals het is. Daar horen natuurlijk ook minder leuke dingen bij maar met een positieve insteek in het leven gaat het zonnetje altijd weer schijnen!
Disclaimer:
Annette en haar collega Tessa bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door