Begrijp mij niet verkeerd. De Argentijnen en wij zijn op heel veel fronten een fantastische match. We waarderen hun warmte, passionele manier van handelen en liefde voor gezellig samen zijn enórm. We vinden het heerlijk om lekker veel tijd in dit land door te brengen en vooral de natuur heeft ons hart gestolen. We hebben hier vrienden voor het leven gemaakt waar we zeer dankbaar voor zijn. Maar er zijn dus ook een aantal gebieden waarop wij totaal NIET matchen. Ik zal ze voor je op een rijtje zetten:
. 1 . Cake, taart en koekjes als onderdeel van het ontbijt
Natuuuuurlijk mogen onze kinderen en wijzelf zo nu en dan een heerlijk stuk(je) taart of cake. Een koekje lusten we ook graag. Maar íédere dag als ontbijt én aan het eind van de dag nog een keer? Dat gaat ons wat te ver. Het is in zo goed als ieder hotel weer een enorme uitdaging om een soort van gezond te ontbijten. Net als de Fransen eten de Argentijnen (maar ook de Uruguayanen, Brazilianen, Paraguayanen en Chilenen) graag een mierzoet ontbijt. Borden worden (goed) gevuld met brownies, chocoladetaarten, koekjes en alfajores. Want: van veel suiker krijg je veel energie en dat is een goede start van de dag. Zelfs door een verse fruitsap gooien ze nog scheppen suiker.
Ons hotelontbijt is meestal: toast met kaas of vlees, water, fruit en voor de grootste mensen van ons gezin koffie. De yoghurt of yoghurtdrank is zó zoet dat je kaken het niet aankunnen en de cornflakes zo fel gekleurd dat je ogen er pijn van doen. Die chocoladetaarten en cakes zijn heerlijk voor op een feestje, maar in onze ogen en voor ons gezin niet erg geschikt om iedere dag mee te starten. Het grappige is dat Jools & Pippa niet eens vragen om de taarten, maar regelrecht op het bord met salami en de schaal met fruit afgaan. Hoe dat komt? Ik denk omdat we regelmatig samen praten over waarom gezond eten zo belangrijk is en welke dingen je lijf fijn vindt om binnen te krijgen. Van welke dingen je sterk wordt waardoor je lichaam zich kan verweren tegen ziek worden en hoe gezond eten je helpt om goed te kunnen nadenken.
EXTRA ANEKDOTE: In verschillende hotels werd ons ontbijt heel lief naar de kamer gebracht. Een alleraardigste medewerker kwam dan breed glimlachend de kamer inlopen met een dienblad in de handen. Tot dan toe waren we zwaar onder de indruk. Maar toen we bekeken waar dat dienblad mee gevuld was: een pak droge crackertjes, dulce de leche (soort karamel spread), een rol koekjes met jelly en een kan sap die met poeder gecreëerd is. “Uhhh… Is dit alles? Geen fruit of brood/toast?” Nope. Dat was het.
2 . Gezond eten = duur eten
We gaan nog even door over eten en drinken. Want eigenlijk is niet alleen het hierboven genoemde gezond ontbijten een uitdaging, maar daar kun je alle andere maaltijden zo hoppakee bij optellen. Zelfs wanneer we ergens verblijven waar we onze eigen keuken hebben -zodat we alle maaltijden zelfs kunnen bereiden- is het niet gemakkelijk om een koelkast en voorraadkast te vullen met gezonde producten. Yoghurt zonder suiker hebben we bijvoorbeeld nog nergens kunnen vinden en we hebben echt al heel wat supermarkten door het gehele land bezocht. Groenten en fruit zijn natuurlijk wel te koop, maar het assortiment is niet al te uitgebreid en de producten niet al te vers. Groente- en fruitwinkels zijn vaak ook alleen ’s ochtends open, dus je moet er vroeg bij zijn.
We vroegen een aantal chefs hierover en zij vertelden ons dat het lastig is om gezonde producten in te kopen omdat ze heel duur zijn en omdat er weinig vraag naar is. Er is weinig tot geen educatie over gezond eten. Zolang je je buikje maar (letterlijk) rond eet is het goed. En dikke kinderen worden gezien als gezonde kinderen. Het belang van voldoende groente en fruit eten leeft bij het merendeel van de Argentijnen absoluut niet.
EXTRA ANEKDOKTE: Toen we een week in een hotel verbleven zonder eigen keuken of koelkast waren we na een dag of wat wel zat dat we weinig/geen groenten binnenkregen. We vroegen het personeel of we twee borden rauwe groenten konden krijgen als snack. Zonder iets erop of eraan. Puur natuur.
De obers keken ons aan alsof ze vuur zagen branden. Ik dacht eerst dat het door mijn belabberde Spaans kwam, maar dat bleek niet het geval. Ze hadden nog nooit zoiets geserveerd, laat staan een aanvraag gehad voor rauwe groenten.
Na lang overleg met de chef kregen we een knikje en even later konden we eindelijk weer eens gezond snacken!
Op een markt verkopen bijna alle eetstalletjes vette happen zoals empanadas, papas fritas, milanesas, humitas en pizza. En als je dan een stalletje vindt waar verse fruitsap verkocht wordt, moet je er heel duidelijk van tevoren bij vertellen dat je geeeeeen extra toevoegde scheppen suiker wilt.
Wanneer we zeggen dat we geen suiker in de koffie of thee hoeven worden we heel gek aangekeken. Iets anders zoets erbij dan?
Wanneer we zeggen dat onze dochters geen regenboogpak kauwgomballen mogen aannemen krijgen we dezelfde blik… “Hoezo niet? Dat is toch lekker voor ze?”
. 3 . Dineren om 22.00 uur
We doen écht ons best om mee te gaan met het Zuid Amerikaanse ritme. Bedtijd voor onze dochters van 2 en 4 jaar is al verschoven naar een uur of 21.00, wat in onze Hollandsche ogen nog steeds behoorlijk laat is. De meiden slapen allebei iedere nacht 12 volle uren en het is dus maar goed dat we ’s morgens vroeg nooit ergens heen hoeven.
De reden voor het laat naar bed gaan is dat hier niet vóór 20 uur gedineerd wordt. De meeste restaurants gaan niet eens eerder open. Wanneer we een huisje hebben met keuken eten we rond iets ‘Hollandschere’ tijden en kunnen de meiden ‘op tijd’ naar bed. Maar wanneer we gasten hebben, ergens uitgenodigd zijn of uit eten gaan dan beginnen we vaak pas om 20.30 uur met eten. Of later….
We worden er gelukkig steeds beter in allemaal! Straks in Nederland zal het wel enorm wennen zijn als de stamppot om 17.30 uur geserveerd wordt. Wanneer we dat aan de Argentijnen vertellen kijken ze ons met grote ogen aan en denken dat we een grap maken. Om 17.30 uur eten drinken zij namelijk thee en koffie met iets lekkers erbij. Cake, taart en koekjes….!
Oh en kinderen van 8 jaar die koffie drinken is ook compleet normaal. We kijken onze ogen uit en proberen zo open mogelijk deze culturele verschillen te omarmen. Maar stiekem verbazen we ons als een malle!
Nog 4 weken leven als een Argentijn. Vlees, wijn, fruitsap met suiker, empanadas, taartjes en laat naar bed. Ter compensatie rennen we wel wat extra rondjes en doen we een dagelijkse dubbele dosis burpees.
Kunnen wij!
liefs,
Annette
—————————————————————
Over de schrijfster van dit artikel
Annette de Graaf (34 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops (32) en mama van dochters Jools (4) en Pippa (2,5). Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam (waar ze momenteel een jaar onbetaald verlof van heeft gekregen), KLM Blogger en onderdeel van Team Canon Photography Nederland ook oprichtster van MOMspiration.nl; sinds februari 2015 een blog voor (wannabe) heppie mama’s.
Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is helemaal oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….
Annette en haar gezinnetje zijn op dit moment samen een jaar aan het reizen. Van juni tot en met december 2017 reden ze in een Jeep met daktent Zuidelijk Afrika door (Zuid Afrika, Namibië en Botswana). Op 9 december vlogen ze -na een korte stop in Amsterdam- door naar Argentinië om vanuit hier Zuid Amerika te ontdekken per bus, taxi, trein, boot en camper. Met z’n viertjes proberen ze op een relaxte manier zoveel mogelijk te zien en beleven van deze prachtige landen (Argentine, Uruguay, Brazilië, Paraguay en Chili). In april doen ze een ‘Rondje Nederland waarbij ze o.a. zullen verblijven op het ss Rotterdam, in de Efteling, Recreatiepark Terspegelt, WILDLANDS Emmen/CenterPark Sandur.
Over dit alles wordt uitgebreid gerapporteerd op MOMspiration.nl, blog.klm.com en Instagram onder de naam @theflyingdutchfamily
Disclaimer
Annette & haar collega’s Tessa & Marjolijn bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door