We zijn deze week te gast op Recreatiepark Terspegelt en glamperen in een prachtige luxe Outbacklodge. Dit is alweer thuisje nummer 78 in 10 maanden tijd en we genieten volop met ons gezinnetje. We hadden de afgelopen dagen ook logeetjes. Thaddeus zijn zus Anouk en haar 2 zoontjes Moos & Joep genoten heerlijk met ons mee. Wanneer je zoveel op reis bent geweest is deze familietijd extra fijn! We deden samen een speeltuinmarathon in het park én gingen los op/in/onder het Sterrenstrand. En daar is waar het gebeurde. Hier bracht Jools mij aan het huilen…
Het eerste half uurtje was het nog erg stil op het Sterrenstrand (een overdekt speelstrand met een kasteel, huisjes, schip, glijbanen en enorm veel andere speeltoestellen). Nadat Anouk en ik ons gesetteld hadden aan een picknicktafel konden de kindjes zich vrijuit vermaken en kennismaken met het recreatieteam. Maar al snel was het gedaan met de stilte en de 1-1 aandacht, want er kwamen een grote groep kinderen binnen. Hun schoolreisje was op het Sterrenstrand! Jools, Pippa, Moos & Joep keken hun ogen uit naar hoe deze kinderen uit groep 5 zoveel plezier beleefden.
Toen Anouk en ik rond 12.30 uur plaatsnamen op het terras om een bakkie (koffie) te doen zag ik dat Jools in een speelhuisje zat met een meisje in een zwart badpak. Ze waren samen aan het praten en speelden met onze strandspeelset waarmee je ijsjes en cupcakes kunt maken. Na een tijdje kwam Jools (4,5 jaar) met een bedroefd gezicht naar mij toe. Ze vertelde:
“Mama, dat meisje in dat zwarte badpak is 9 jaar zit al de hele tijd helemaal alleen daar in het huisje en ze moet ook huilen, omdat niemand met haar wilt spelen en ze wordt gepest door alle kinderen. Maar ik wil wel met haar spelen en ik heb tegen haar gezegd dat het niet leuk is dat die kinderen dat doen en dat ik vind dat ze een heel leuk meisje is.”
WOW. Wat voor wijsheid komt daar uit het hoofd en de mond én het hart van ons kleine guppie?? Ik was er stil van en er stroomde een traantje langs mijn wang. Van verdriet voor het meisje en van trots op mijn dochter omhelsde ik Jools. Ik zei haar dat dit ontzettend lief van haar was en dat ze dan maar weer gauw lekker verder moest gaan spelen met het meisje: “Geef haar maar een leuk schoolreisje!”
Niet veel later waren niet alleen Jools en het meisje in het speelhuisje ijsjes aan het maken, maar werd het al drukker en drukker om de 2 heen. Het speelhuisje werd een IJssalon en de medewerkers voerden de gezelligste gesprekken. Over ijsjes natuurlijk, maar ook over reizen. Jools had namelijk uitgelegd dat ze eigenlijk in groep 1 zou moeten zitten, maar dat we een jaar op reis zijn en ze daardoor pas in groep 2 naar school zal gaan. Het meisje en de groeiende belangstellende groep vroeg Jools het hemd van het lijf en ze konden hun oren niet geloven dat wij geen huis hebben en ‘gewoon alleen maar van vakantiehuisje naar vakantiehuisje gaan’. Jools vertelde verhalen over Zuid Afrika en Brazilië en de monden van de kinderen hingen wijd open. Het meisje riep trots uit: “Gaaf he! En dat is nou mijn vriendin!” Een jongen reageerde hierop: “Echt? Zijn jullie vriendinnen?” Waarop Jools zei: “Ja. Want ik vind haar superaardig en ze heeft hele goede ideeën en ze heeft mooie haren en ik vind het superleuk om met haar te spelen.”
Er werd daarna nog ontzettend leuk verder gespeeld en de IJssalon werd zelfs een IJsfabriek. Maar er werden ook cupcakes gemaakt en verkocht. Met water als slagroom en stokjes als geld.
— Note: Juf Annette heeft hier stiekem een beetje een vinger in de pap, uhhh het zand gehad. Tja, soms hebben kiddies een extra push nodig om tot tof spel te komen 😉 —
Toen het voor ons tijd was om te lunchen (broodjes gerookte zalm en carpaccio + Fristi + tosti’s = yummm!) speelden de kinderen van groep 5 vrolijk naast ons verder. Het meisje was het stralende middelpunt die in charge was van de toko én nieuwe smaken bedacht. Haar stralende gezicht was goud waard.
Ze kwam even later naar onze tafel toe om te vragen of Jools mee wilde naar het grote strand om zandkastelen te bouwen, maar we waren helaas nog niet klaar met lunchen. Daarna hebben we haar niet meer gezien.
’s Middags sprak ik met Jools over wat er die ochtend gebeurd was met het meisje. Ze had 1001 vragen over pesten en zei dat ze het jammer vond dat ze het meisje daarna niet meer gezien had. Jools hoopte dat ze toch nog een leuk schoolreisje had gehad en dat ze niet meer hoefde te huilen. Waarop ik met tranen in mijn ogen zei:
Lieve Jools, ik denk dat jij ervoor hebt gezorgd dat ze een te gék schoolreisje heeft gehad!
liefs van een hele trotse mama,
Annette
PS: Ik vroeg het meisje nog of ze al haar juf had verteld over dat ze gepest wordt. Ze zei dat ze dat wel gedaan had, maar dat de juf had gezegd dat ze het niet gezien of gehoord had en er dus niets aan kon doen. Mijn hart brak. Of het nu wel of niet echt is wat de juf gezegd heeft: dit is dus hoe het meisje zich voelt. Hoe verschrikkelijk?!
Over de schrijfster van dit artikel
Annette de Graaf (34 jaar) is vriendin van manueel en sportfysiotherapeut Thaddeus Knops (32) en mama van dochters Jools (4) en Pippa (2,5). Zij is naast lerares Nederlands en Engels op de Internationale School van Amsterdam (waar ze momenteel een jaar onbetaald verlof van heeft gekregen), KLM Blogger en onderdeel van Team Canon Photography Nederland ook oprichtster van MOMspiration.nl; sinds februari 2015 een blog voor (wannabe) heppie mama’s.
Door te laten zien dat het leven veel leuker is met The Sunny Side Up inspireert zij moeders (en overige geïnteresseerden) om blij, gek, gezellig, genietend, luchtig, sportief, reizend, fashionable en gezond de dagen door te brengen. Maarrrr het is helemaal oké om soms even keihard te klagen. Hoort er ook bij! Zolang het niet te lang duurt….
Annette en haar gezinnetje zijn op dit moment samen een jaar aan het reizen. Van juni tot en met december 2017 reden ze in een Jeep met daktent Zuidelijk Afrika door (Zuid Afrika, Namibië en Botswana). Op 9 december vlogen ze -na een korte stop in Amsterdam- door naar Argentinië om vanuit hier Zuid Amerika te ontdekken per bus, taxi, trein, en boot. Met z’n viertjes probeerden ze op een relaxte manier zoveel mogelijk te zien en beleven van deze prachtige landen (Argentine, Uruguay, Brazilië, Paraguay en Chili). Op dit moment doen ze een ‘Rondje Nederland’ waarbij ze o.a. zullen verblijven op het ss Rotterdam, in de Efteling op vakantiepark Het Loonsche Land, Recreatiepark Terspegelt, WILDLANDS Emmen/CenterPark Sandur.
Over dit alles wordt uitgebreid gerapporteerd op MOMspiration.nl, blog.klm.com en Instagram onder de naam @theflyingdutchfamily
Disclaimer
Annette & haar collega’s Tessa & Marjolijn bloggen alleen over dingen die ze zelf meemaken of producten die zij zelf (hebben) gebruikt. Zij geven hierover ‘slechts’ hun persoonlijke mening.
En jouw verhaal maakte bij mij weer een traantje los! Zo ontroerend lief en als het waas is wat het meisje zegt, zal vest wel, wat een k..juf.
Daggiedag nog heel veel pretdagen!
PS wanneer “wonen” jullie op de Rotterdam? Was vele jaren mijn “thuis”, was er de nurse aan boord!
LikeLike
Prachtig verhaal, zo zie je maar wat reizen met zo’n kleine meid doet.
LikeLike