Jools & Pippa krijgen een broertje of zusje!

Hieperdepiep… Hoeraaaa! EINDELIJK mag iedereen het weten. EINDELIJK hoef ik Thaddeus zijn truien niet meer aan om m’n bolle buikje te verbergen. Ons nieuwste minimensje is door de keuring en nu mogen we van de daken schreeuwen dat we een gezin van 5 gaan worden! 

Och mensen, wat vond ik die eerste periode vanaf de positieve zwangerschapstest tot aan de termijnecho idioot spannend. Er klonken steeds twee stemmen in m’n hoofd: eentje die ik maar al te goed ken en vertrouwen had in mijn lijf, maar ook een stemmetje die steeds bleef zeggen dat ik er ook rekening mee moest houden dat het zomaar fout zou kunnen gaan. Hemeltje lief, ik werd moe van die interne gesprekken. Het vrat me soms echt op.

Time To Breathe…..

Dus nu, na de prachtige termijnecho waar onze baby zich van zijn of haar beste 5 centimeter lange kantjes liet zien, kan ik opgelucht ademhalen. Weg met die wijde truien en HALLO fijne shirts en jurkjes die de baby bump lekker kunnen showen. Want ja: de buik gaat al in volle vaart vooruit. Alsof ‘ie dat eerder gedaan heeft 😉

Deze foto’s zijn gemaakt op 22 december: nog geen 8 weken zwanger…! 

Trotse Grote Zussen

Jools & Pippa zijn in de Gloria. We hebben het ze verteld na de 8 weken echo, toen we voor het eerst een kloppend hartje gezien hadden. We vertelden er ook bij dat ze het nog aan niemand mochten vertellen, omdat de baby nog zo klein was en er nog een kans was dat het fout zou gaan. Ze legden dagelijks hun handjes op mijn buik en zongen ‘Groei Goed’ liedjes voor de baby. Vooral Pippa bleek een interessant repertoire te hebben. Ook bleek Pippa (niet geheel onverwacht) het ook lastig te vinden om niets te zeggen over de baby in mijn buik. Zo vertelde ze de directrice van Jools haar school -uit het niets-:

Er zit echt niets in mama haar buik hoor.

Het risico dat mensen het op die manier te weten kwamen vonden we niet heel erg. Het feit dat de meisjes nauw betrokken waren bij deze eerste periode van de zwangerschap vonden we veel belangrijker. Dat ze beter konden begrijpen wanneer ik moe, duizelig en misselijk was. Maar ook: dat we geen verhalen meer hoefden te verzinnen wanneer ze vroegen waarom mijn buik zo dik aan het worden was. Jools had namelijk al gevraagd:

Mam, zit er een baby in je buik ofzo?? Je buik lijkt veel dikker dan normaal.”

Aangezien dit nog voor de 8 weken echo was, verzon ik iets over teveel eten. Maar het voelde zo raar om niet de waarheid te kunnen vertellen aan onze eigen dochter. Ook Pippa had al een opmerking over m’n dikker wordende buik geplaatst. Tja, die guppen hebben ook alles door!

Daar waren ze trouwens achteraf ontzettend trots op, toen we het nieuws vertelden: dat ze het al lang al wisten allebei.

Een speciaal knuffie

Jools & Pippa slapen vanaf het moment dat we het nieuws aan ze verteld hebben met een knuffeltje dat ze speciaal voor de baby gekocht hebben. Ze gaan het aan de baby geven wanneer hij of zij geboren is. Doordat zij er nu iedere nacht mee slapen, gaan de knuffeltjes naar hen ruiken. Dan voelt het voor de baby straks dat zijn of haar grote zussen altijd dicht in de buurt zijn. Mooi bedacht hè, van de meiden?

Help. Ik smelt! 

Oké, genoeg gekletst. De komende tijd zal ik je ongegeneerd bestoken met zwanger- en babyverhalen, maar voor nu laat ik je met rust 😉

liefs,

Annette

PS: En JA! Ik heb afgelopen zondag de Halve Marathon van Egmond zwanger gerend! Het ging top. Waarom ik mij hier -tien minuten na het zien van DE positieve zwangerschapstest- voor had ingeschreven komt een keer aan bod in een ander blog.