Eigenlijk zou mijn titelvraag ook op andere manieren kunnen worden gesteld, maar dan komt het toch op hetzelfde neer: leg jij de focus op de negatieve dingen die je in een week hebt beleefd of onthoud je vooral de positieve gebeurtenissen? Blijven vervelende momenten zwaar hangen in je hoofd of vier jij kleine fijne momenten groots? De afgelopen paar weken werd ik gevraagd hoe ik nu (zo goed als) altijd blij in het leven kan staan. Maak ik dan geen vervelende dingen mee? Is mijn leven alleen maar rozengeur en maneschijn? Heb ik tips om ook zo chill door het leven te fladderen? Dus, om jou een kijkje in m’n koppie te geven, heb ik mijn tools om van het leven een zo fijn mogelijk feestje te maken op een rijtje gezet.
1: Vervelende zaken beoordelen op belang
Loop ik ergens tegenaan waar ik niet blij van word? Dan stel ik mezelf 2 keuzes: A = suck ik up (want: shit happens nu eenmaal) en B= pak het aan zodat het minder/niet meer vervelend is.
2: Bewust zijn van het feit dat geluk maakbaar is
Van welke dingen word ik heel, heel blij? Die doe ik lekker vaak. Ja echt, die slingers hang ik zelf op.
3: Klagen is feedback geven op een situatie zonder de intentie er iets aan te veranderen
Klagen is soms heus wel eens even lekker, maar het is eigenlijk vooral zinloos. Klagen heeft ook een enorm negatief effect op je mentale en fysieke gezondheid. Daarnaast is het niet heel bevorderend voor de sfeer. Na een aantal keer de challenge ’21 Dagen Niet Klagen’ te hebben gedaan’ heeft mijn brein een enorme positieve boost gekregen. Relativeren gaat zo goed als vanzelf en dat maakt het leven een stuk aangenamer.
4: Een blije bril dragen
Ik draag graaaaag een roze bril. Fijne, mooie, blije dingen zie ik groots waardoor minder fijne, minder mooie en minder blije dingen m’n ogen niet bereiken. Na een tijdje heb je die roze bril niet meer nodig, want dan gaat het positief kijken en denken helemaal vanzelf. Wanneer ik merk dat ik hem wel weer even nodig heb, dan zet ik bewust mijn smaakmaker weer op.
5: Lief zijn voor mezelf
Nee, ik ben totaal geeeeen perfectionist. Perfect bestaat in mijn ogen niet en dus streef ik daar niet naar. Ik ben best snel tevreden en totaal niet streng voor mezelf. Ik begin steeds gekker te worden op de quote: “Het is zoals het is.” Gewoon niet zo moeilijk doen, dan maak ik het mezelf een stuk makkelijker. Die was loopt niet weg en de het stof zit er morgen ook nog wel. En dat belangrijke emailtje? Als het echt zo belangrijk was, dan had ik het al gedaan. Alles op z’n tijd. Alles komt goed.
Nog iets: ik geef mezelf dagelijks genoeg tijd om gedachteloos lekker wat aan te rommelen. Gewoon, alsof ik stoned ben (maar dan zonder drugs, don’t worry), een beetje voor me uit staren en aan niks zitten te denken. Mindlessness is da bomb.
6: Lief zijn voor elkaar
Die extra aai over de bol, een briefje in de broodtrommel, dat compliment over kookkunsten, een liefdevolle glimlach en een bedankje voor de zwemmeester: oh zo simpel, maar oh zo krachtig. Laat iemand met minder boodschappen voorgaan in de rij bij de kassa, zeg gedag tegen mensen op straat, breng een koffie voor je collega of vertel een moeder op het schoolplein wat een te gekke rok ze aan heeft: doe het gewoon en je zult zien wat voor heerlijke vibe je rondstrooit!
7: Wanneer je niets verwacht, kun je ook niet teleurgesteld worden
Ik ben een mega ‘hier-en-nu-mens’. Aan verwachtingen voor evenementen in de toekomst doe ik bijna nooit. Daardoor vind ik niet snel iets spannend of eng. Want: angst is een liegbeest. Maar ook als het om iets leuks gaat. Door teveel aan dat leuke event te denken, kan ik allerlei evenementen in het heden niet volledig de aandacht geven die het verdient. Nu is nu en daar wil ik zijn met m’n hoofd. Ik wil het beste maken van dit moment. Alles wat ik zeker weet is nu. Wat er in de toekomst misschien gaat gebeuren is nooit zeker, dus dan vind ik het zonde om daar kostbare tijd aan te besteden.
8: Narigheid maakt sterk
Toen ik in oktober in een week tijd een miskraam kreeg en samen met Thaddeus ooggetuige was van een dodelijk verkeersongeluk, wist ik al heel snel dat ik -hoe pittig ook- dit aankon. Ik had een grenzeloos vertrouwen in m’n eigen veerkracht. Maar ik liet ook het verdriet toe wanneer het nodig was. Verdriet tonen is juist een groot teken van sterkte. Ik nam de tijd die ik nodig had om de gebeurtenissen te verwerken, maar wist ook dat ik een keus had: hoe ga ik hier mee om > Blijf ik hierin hangen, of geef ik mezelf nu een schop onder de kont en is het nu klaar met het verdriet? Die kracht die ik op voelde komen toen ik mij dit realiseerde was al genoeg om een nieuwe fase in te gaan. Zo van: ik kan dit aan, nu is het tijd om gewoon door te gaan en ervoor te kiezen m’n eigen blije zelf weer te zijn. Tranen drogen, genoeg getreurd. Dat voelde ZO stoer en sterk! En helemaal toen ik dag na dag erachter kwam dat het écht zo werkt: je hebt niet altijd invloed op wat er in je leven gebeurt, maar je hebt wel altijd invloed op hoe je ermee omgaat. Je hebt zelf de keus.
9: Vergelijken is zo zinloos
Of het nu gaat om het bekijken van andermans foto’s op Instagram, hoe andere moeders op het schoolplein met hun kids omgaan, wie welke Cito scores heeft gehaald en of de kinderen van je vriendin veel beter/slechter slapen/eten/luisteren dan die van jou: BOEIAH! Houd je lekker met jezelf bezig en bepaal wat je daarvan vindt. We zijn allemaal uniek, hebben allemaal een andere mening en visie en doen allemaal onze beste best. En dat is super! Zeg regelmatig tegen jezelf dat jij het goed doet!
Wat wel heel fijn is, is om over de dingen die je bij anderen ziet en jou inspireren, eens goed na te denken: Zou dit misschien ook bij mijn leven passen? Kan het mij helpen op wat voor manier dan ook?
10: Gouden Momenten herkennen en GROOTS vieren
Een gouden voorbeeld dat zich zojuist voordeed: Jools en Pippa lagen net op bed en ik was beneden aan het sporten. Tot ik opeens voetstapjes op de trap hoorde en Jools in de deuropening verscheen in haar pyjamajurk. Ze zei dat ze nog wat meer tijd met mij wilde doorbrengen vandaag. Of dat alsjeblieft in _____ zijn kamertje mocht. Dan konden we samen naar zijn spulletjes kijken en of ik dan verhalen wilde vertellen van toen zij een baby was…. Nou, daar kon ik toch geen nee op zeggen? Wat een heerlijk gouden moment was dat! Ik zit er nog van na te genieten. M’n hartje klopt zo blij. En ook snel, maar dat komt van de workout.
Conclusie:
Dus…..volgens mij durf ik stiekem wel vast te stellen dat het niet zo is dat hetgeen wat gebeurt bepaalt of je een rot- of topweek hebt gehad. Hetgeen die bepaalt of je een rot- of topweek hebt gehad, zijn wij zelf. Je hebt bijna nooit invloed op wat er gebeurt, maar wel hoe je ervoor kiest dat te beleven. Mooie stof om over na te denken, vind je niet?
Zo, genoeg gekletst. Ik zit hier bijna een boek te typen. Ben helemaal op dreef! To be continued, want heb nog veel meer tips & trucs in m’n hoofd. Maar voor nu: Tijd om lekker brainless Soof te kijken. Heeeeerlijk.
Lieve, lieve groetjes,
Annette
PS: Heb jij nog fijne aanvullingen op dit lijstje? Deel, deel, deel, please!!!
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door