Een week na de bevalling van Sol schreef ik een blog over dat wij ervoor gekozen hadden om geen kraamvisite te ontvangen. Nu ik dit blog vandaag aan het typen ben en Sol 7 maanden is, ben ik nog altijd ZO blij dat wij onze poot stijf hebben gehouden en daardoor de start met de nieuwe bewoner heel rustig met z’n vijfjes hebben mogen beleven. Natuurlijk waren er mensen die ons maar vreemde snuiters vonden, maar die stempel namen we graag op de koop toe. Alle voordelen van die kostbare tijd in de nieuwe gezinssamenstelling wogen 1000x zwaarder. Dat het zo goed met ons alle vijf (als individu en als gezin) gaat, hebben we zeker weten aan die weloverwogen beslissing te danken.
Geleefd worden vs Doen wat goed voelt
Bij het idee alleen al van een volle agenda krijg ik het Spaans benauwd. Ons gezin rolt zoveel lekkerder op doen waar we op dat moment zin in hebben in plaats van van afspraak naar afspraak te moeten vliegen. Daarom houden we onze vrije tijd vrij. Vrij om samen te zijn. Vrij om wat aan te rommelen. Vrij om geen idee te hebben hoe laat het is. Die tijd is voor ons goud en die tijd bewaken we met ons leven.
Wanneer je dat zo leest, dan begrijp je misschien nog beter dat kraamvisite inplannen en ontvangen daar totaal niet bij matcht. Wanneer we dat wel op de ‘traditionele manier’ zouden hebben gedaan, zou het zelfs het tegenovergestelde zijn geweest van onze kernwaarden:
- rust, tijd en aandacht voor ons gezin
- rust, tijd en aandacht voor onszelf als individu
- ruimte voor spontaniteit
En juist, tijdens één van de meest ingrijpende periodes van ons leven, vonden wij het van levensbelang dat we die kernwaarden in stand hielden.
ik zie jou, ik hoor jou, ik ben er voor jou
Toen we onze ontzettend leuke nieuwe inwoner mochten verwelkomen in ons huis, was dat voor ons allemaal flink wennen. Om die transitie zo smooth mogelijk te laten verlopen, hebben we heel goed naar elkaars gemoedstoestand gekeken. Daardoor konden we beoordelen wat een ieder zijn of haar behoeften waren op dat moment. Koekjes bakken met Pippa, een boek lezen met Jools, Thaddeus die een rondje ging hardlopen en Sol die door oma meegenomen werd in de wagen voor een wandeling door Lisse zodat ik een middagtukkie kon doen. Maar ook: 5 dagen na de bevalling met z’n allen een koffietje met appeltaart doen bij de Olmenhorst. Moesten we wel de kraamverzorgster even appen dat we niet thuis waren…
Op deze manier bewaakten we de rust, tijd en aandacht voor ons gezin en voor onszelf als individu. Dat hoefden we niet te verdedigen of uit te leggen aan de mensen die dichtbij ons staan: zij begrepen dat zonder woorden. Maar ook: bezoekjes van onze naaste familie en beste vrienden vormden geen bron van onrust. Voor de meiden en voor ons voelde en voelt hun aanwezigheid heel natuurlijk. Voor hen hoefden en hoeven we ons niet op te dirken en uit te sloven. Bij relatief onbekendere visite gebeurt dat wel en dat kost enorm veel energie. Energie die je in deze heftige periode van je leven wel voor andere dingen kunt gebruiken.
Durf te kiezen voor je eigen geluk
Ik denk echt dat wij dankzij de keus om geen kraamvisite te ontvangen, wij als gezin mega, mega hecht zijn. We zitten in rustig vaarwater en brengen heel veel tijd met z’n vijfjes door. Onze vrije tijd houden we nog steeds lekker vrij om te doen waar we op dat moment zin in hebben. Dat voelt allang niet meer als egoïstisch. Dat is voor ons een levensbehoefte. Net als drinken, eten en slapen zijn onze kernwaarden van het grootste belang. Dat is onze keuze en dat is ons geluk. En dat voelt ZO heerlijk!
Durf jij te kiezen voor je eigen geluk? Wat kunnen dingen zijn die je beter zou kunnen loslaten? Wat kunnen dingen zijn waar je je juist meer aan vast zou kunnen/willen/moeten grijpen? Wat zijn jouw kernwaarden en leef je hiernaar?
Mooie stof om eens over na te denken, toch!?!
liefs,
Annette
The Flying Dutch Family 
Gepubliceerd door